ناباروری یک مشکل شایع در میان زوج‌های جوان می‌باشد و حدود ۱۵-۱۰ درصد این افراد را مبتلا می‌کند. روش‌های کمک باروری یک روش شناخته شده در جهان است که به سرعت در حال توسعه و پیشرفت می‌باشد داروی ریتودرین یکی از داروهای توکولیتیکی است که برای جلوگیری از زایمان زودرس غیر پیچیده تجویز می شود.
تا امروز ریتودرین تنها توکولیتیکی است که توسط FDA مورد پذیرش قرار گرفته است. علی‌رغم تأیید اولیه توسط جامعه پزشکی، بتامیمتیک‌ها به دلیل محدودیت‌های فراوان، زیاد مصرف نمی‌شوند. بتامیمتیک‌ها برای بیمار ناخوشایند هستند و به طور شایع برای مادر عوارضی مانند تاکی کاردی و تحریک‌پذیری ایجاد می‌کنند. به علاوه به طور شایعی هایپرگلیسمی ایجاد کرده و عوارض کمتر شایع آن شامل تهوع، درد قفسه سینه و تنگی نفس است. بتامیمتیک‌ها از جفت عبور کرده و در جنین نیز عوارضی مانند تاکی کاردی و هایپرگلیسمی نوزادی، در پاسخ به هیپرانسولینمی ناشی از هیپرگلیسمی مادری ایجاد می کند. گرچه بتامیمتیک‌ها در خط اول درمان زایمان زودرس قرار ندارند، گاهگاهی در زنان غیردیابتی که تحریک‌پذیری ناراحت‌کننده رحمی پیدا می‌کنند، استفاده می‌شوند.
این دارو به طور انتخابی گیرنده های بتا-دو آدرنرژیک را تحریک و موجب شل شدن عضلات صاف رحم می گردد.
این دارو از راه خوراکی جذب شده و دارای متابولیسم گذر اول کبدی می باشد. در تزریق وریدی بعد از ۵ دقیقه و از راه خوراکی بعداز ۶۰-۳۱ دقیقه اثر دارو شروع می شود. قسمت عمده این دارو بدون تغییر و قسمت کمی هم پس از متابولیزه شدن در کبد و از طریق ادرار دفع می شود.
در صورت وجود بیماری قلبی، اکلامپسی، مرگ داخل رحمی جنین، خونریزی پیش از زایمان، جفت سرراهی، پره اکلامپسی شدید، عفونت داخل رحمی، تحت فشار بودن تاندون ها در ناحیه لگن، سه ماهه اول و دوم بارداری نباید مصرف شود.
عوارض ریتودرین چیست
این دارو عوارض هورمونی زیادی با خود به همراه دارد که تهوع، استفراغ، برافروختگی، تعریق، لرزش اندام ها، کمی پتاسیم خون، افزایش احتمال خونریزی رحمی، ادم ریوی، درد قفسه سینه و آریتمی از عوارض جانبی دارو هستند.
همچنین تجویز توام مقادیر زیاد کورتیکواستروئیدها، استازولامید، مدرهای موثر بر قوس هنله،مدرهای تیازیدی ومقادیر زیاد تئوفیلین موجب افزایش خطر بروز کمی پتاسیم خون می گردد.
در مورد مصرف ریتودرین باید به موارد زیر توجه کرد
- در موارد زیر این دارو با احتیاط فراوان تجویز می شود: مشکوک بودن به بیماری قلبی، زیادی فشار خون، دیابت، پره اکلامپسی خفیف تا متوسط ، مصرف همزمان با داروهایی که اثرات جانبی مقلد سمپاتیک یا اثر آریتمی زایی دارند.
- هنگام تجویز وریدی این دارو در بیماران دیابتی، غلظت گلوکز خون بایستی کنترل شود.
- در موقع مصرف این دارو، بایستی فشار خون و تعداد نبض از ۱۴۰-۱۳۵ ضربه در دقیقه تجاوز نکند.
توصیه های دارویی ریتودرین
- برای به حداقل رسانیدن احتمال بروز ادم ریوی ناشی از انفوزیون وریدی این دارو، بهتر است به عنوان رقیق کننده از گلوکز ۵% استفاده نموده و حجم مایع انفوزیون حداقل باشد.
- برای به حداقل رساندن خطر افت فشار خون باید در طول مدت انفوزیون این دارو، بیمار در حالت خوابیده به طرف چپ بدن باشد.
- تصمیم‌گیری در خصوص استفاده یا عدم استفاده از توکولیتیک و یا اینکه چه توکولیتیکی را استفاده کنیم، مستلزم تشخیص دقیق زایمان زودرس و دانستن سن حاملگی و وضعیت بیمار است.
