القای درد زایمان به‌این معناست که قبل از آنکه خودش شروع شود، موجب شروع آن بشویم. القا می‌تواند اختیاری باشد (برای راحتی بیمار یا پزشک انجام شود) یا ممکن‌است برحسب ضرورت انجام شود (به‌خاطر مشکلات مربوط به‌زایمان، دارویی یا جنینی باشد).
القای درد اختیاری
اگرچه بعضی از خانم‌ها زایمان برنامه‌ریزی شده را می‌پسندند، دیگران ترجیح می‌دهند درد زایمان به‌طور طبیعی اتفاق بیفتد. برخی از پزشکان با رضایت خاطر به‌القای درد اختیاری اقدام می‌کنند و عده‌ای دیگر به‌طور کامل با این نظر مخالفند. ممکن‌است یک خانم به دلایل متعددی، از جمله موارد زیر به القای درد زایمان اقدام کند:
- در صورتی که تاریخ دقیق شروع درد زایمان خود را بداند، می‌تواند برای سایر کودکان خود، محل کار، همکار خود یا راحتی سایر اعضای خانواده تمهیداتی فراهم کند.
- اطمینان یابد در روش گروهی، پزشک خاصی که ارتباط مخصوصی با او دارد، فرزندش را به‌دنیا می‌آورد.
- در صورتی که در معرض خطر مشکلات نوزادی یا زایمانی خاصی باشد. زمانی زایمان کند که بیشترین پرسنل بخش زایمان یا سایر متخصصان حضور داشته باشند.
- کاهش اضطراب بعد از یک سابقۀ بارداری ناموفق (مانند به‌دنیا آمدن جنین مرده پس از نه ماه کامل) که مایل به زایمان زودتر، قبل از زمان طبیعی بشود.
- اطمینان از به‌موقع رسیدن به‌بیمارستان، در صورتی که مسیر او دور باشد.
برخی مطالعات در علم پزشکی حاکی از آن است که القای درد اختیاری ممکن است‌به افزایش زایمانهای سزارین منجر شود. در صورتی که دهانۀ رحم نه افاسه و نه باز شده باشد و یا سر بچه وارد لگن نشده باشد، خطر زایمان سزارین احتمالاً بالاتر است.
ولی اگر همۀ شرایط برای القای درد مطلوب باشد، خطر سزارین در نهایت افزایش نمی‌یابد، به‌هر حال، زمانی که زایمان از طریق القای درد انجام شود، زمانی که بیمار در بیمارستان سپری می‌کند، احتمالاً تا حدودی افزایش می‌یابد.
در صورتی‌که القای درد اختیاری برای خانمی برنامه‌ریزی شود که کمتر از 39 هفته باردار است، انجام آمنیوسنتز معمولاً برای کنترل تکامل ریۀ جنین ضروری است. در صورتی‌که‌به انجام القای درد اختیاری مایل باشید، شما و همسرتان باید کاملاً آگاه باشید که خطر نیاز به زایمان سزارین تا حدودی ممکن‌است افزایش یابد.
در صورتی که‌هر دو والدین منتظر و پزشک از چنین خطراتی آگاه باشند، القای درد می‌تواند به‌دلایل شخصی، پزشکی، جغرافیایی یا روانی مناسب باشد.
القای درد اجباری
القای درد زمانی ضرورت می‌یابد (ضرورت پزشکی پیش می‌آید) که خطرات ادامۀ بارداری – برای مادر یا بچه – بیش از خطرات زایمان پیش از موقع باشد. مشکلات وضعیت جسمانی مادر که می‌تواند القای درد را ایجاب کند، شامل موارد زیر است:
- مسمومیت بارداری
- وجود بیماریهای خاص مانند دیابت یا کلستاز که ممکن است‌بعد از زایمان بهبود یابد.
- عفونت در مایع آمنیوتیک، مانند عفونتهای میکروبی پرده‌های جنینی
- مرگ جنین
خطرات احتمالی برای سلامت بچه که القای درد را ایجاب می‌کند، عبارت است از:
- ادامۀ بارداری که از موعد زایمان آن گذشته باشد، میزان مرگ جنین پس از گذشت 42 هفته از بارداری به‌نحو بارزی افزایش می‌یابد.
- پرده‌های جنینی پاره شده ولی زایمان هنوز آغاز نشده باشد، وضعیتی است که می‌تواند بچه را در معرض خطر بروز عفونت قرار دهد.
- محدودیت رشد داخل رحمی
- مشکوک به ماکروزومی باشد (وزن جنین بیشتر از 4004 گرم باشد)
- ناسازگاری ارهاش همراه با عوارض
- کمبود مایع آمنیون جفت (الیگوهیدرامینوس)
- تنفس مکونیوم – بچه در مکونیوم نفس بکشد (اولین مدفوع جنینی)
- آزمایش‌های مربوط به وضعیت سلامت جنینی نشان دهد جنین ممکن‌است در رحم رشد نکند.
القای درد زایمان
روشی که موجب القای درد زایمان شود، به‌شرایط دهانۀ رحم بستگی می‌یابد. اگر دهانۀ رحم شما مساعد نباشد یا مساعد باشد (شل، نرم و باز باشد)، پزشک شما ممکن است‌برای آماده کردن آن از داروها و تکنیک‌های مختلفی استفاده کند.
شایع‌ترین دارویی که برای آماده کردن دهانۀ رحم استفاده می‌شود، نوعی پروستاگلاندین است (ماده‌ای که به‌نرم شدن بافت دهانۀ رحم کمک می‌کند و موجب بروز انقباضات می‌شود)، که هم به‌صورت ژل و هم قرص به‌کار برده می‌شود. پرستا یا پزشک پروستاگلاندین را در مهبل می‌گذارد که‌ممکن است باعث انقباضات خفیفی شود.
امکان دیگری که برای آماده کردن دهانۀ رحم به‌کار می‌رود، دارویی است به نام میزوپریستول، که به‌همان طریق به‌کار برده می‌شود، ولی در خانمهایی که قبلاً زایمان سزارین داشته‌اند، معمولاً استفاده نمی‌شود.
برخی از پزشکان ترجیح می‌دهند از چیزی که به‌آن بالن فولی گفته می‌شود، استفاده کنند؛ بالن بسیار کوچکی است که از طریق مهبل در دهانۀ رحم گذاشته می‌شود و برای کمک به‌باز شدن دهانۀ رحم، با آب نمک یا هوا پر می‌شود.
اگر دهانۀ رحم شما هنوز آماده نباشد و به القای درد زایمان نیاز دارید، به‌احتمال زیاد غروب در بیمارستان پذیرش می‌شوید و هنگام خواب داروهایی برای آماده کردن دهانۀ رحم به‌شما داده می‌شود. سپس پزشک شما برای القای درد در صبح می‌تواند از اکسی توکسین (یک هورمون مصنوعی مشابه با هورمونی که بدن به‌طور طبیعی هنگام زایمان آزاد می‌کند) استفاده کند.
اگر دهانۀ رحم شما قبلاً آماده شده است، احتمالاً صبح در بیمارستان پذیرش می‌شوید و درد زایمان یا با استفاده از اکسی توکسین داخل وریدی یا با پاره کردن پرده‌های جنینی‌تان القا می‌شود.
یک تصور غلط شایع این است که اکسی توکسین باعث دردناک‌تر شدن درد زایمان می‌شود. این طور نیست. اکسی توکسین مانند هورمونی است که بدن شما به‌طور طبیعی در طول درد زایمان آزاد می‌کند و تقریباً به‌همان میزانی به‌کار برده می‌شود که بدنتان برای بروز درد طبیعی تولید می‌کند.
