خلاصه:
اردلان رئیسی، استاد و نویسنده ی موفقیه که دو تا ازدواج ناموفق داشته. اردلان به خاطر نوشتن رمان و داستانای ترسناک شهرت زیادی پیدا کرده و برای همین، کارش این شده که به دنبال خونه های متروک و جاهای ترسناک بگرده تا سوژه برای نوشتن رماناش پیدا کنه. این وسط پستش به یه خونه ی قدیمی می خوره که باعث می شه زندگی عادیش رو مختل کنه…
مقدمه:
شما يه نويسنده رو چطور تعريف می كنيد؟ يه موجود ساكت و منزوی كه يه گوشه می شينه و دسته دسته كاغذ سياه می كنه؟ يا يه موجود خواب آلود با چشمای پف كرده و قرمز كه پشت لپ تاپش نشسته و مثل فرفره تايپ می كنه؟ نه عزيزانم، شما سخت در اشتباهيد! من شما رو از اشتباه بيرون ميارم!
خوشبختم، من اردلان رئيسی هستم. يه مرد سی و هفت ساله، نويسنده و استاد رشته ی هنر. سرم درد می كنه واسه دردسر. من با يه بغل كاغذ و يه لپ تاپ و يه مداد نوک تيز توی شهر دنبال دردسر می گردم. هر جا اتفاقی هست، منم همون جام! شايد دفعه ی بعد اين اتفاق واسه خود شما بيفته، مگه نه؟
***
قسمتی از متن رمان :
از شنیدن حرفاش سرم رو بی اختيار بالا گرفتم. همچين بيراه هم نمی گفت! يه اتاق خيلی بزرگ با قفسه های سر به فلک كشيده كتاب. قفسه ها كه مثل هميشه مرتب و گرد گيری شده بودن، ولی كف اتاق و روی ميزم… اوه اوه اوه! انگار يه ماشين آشغالی اتاق من رو با زباله دونی اشتباه گرفته بود!
