مجله همشهری 24 - ایثار قنواتی:
آزادی را فریاد کن - Cry Freedom (1987)
دنزل واشنگتن هم مانند خیلی از بازیگران، کارش را با بازی در سریال های تلویزیونی شروع کرد. «آزادی را فریاد کن» جزو اولین فیلم های بلندی است که واشنگتن در آن از بازیگران اصلی فیلم است. این فیلم اما سکوی پرتاب او در هالیوود بود. هر چند «آزادی را فریاد کن» به لحاظ تکنیکی و کارگردانی خیلی به دل منتقدان ننشست، اما بازی دنزل واشنگتن در نقش یک سیاه پوست مبارز حسابی سروصدا کرد و او را برای اولین بار نامزد جایزه اسکار کرد.
شکوه - Glory (1989)
ادوارد زویک کارگردان فیلم ها و سریال های تلویزیونی بود و برای یکی از اولین فیلم های سینمایی اش سراغ دنزل واشنگتن رفت. وقتی «شکوه» به نمایش در آمد، چنان مورد استقبال تماشاگران و منتقدان قرار گرفت که کمتر کسی فکرش را می کرد. فیلم در دوران جنگ داخلی آمریکذا می گذرد و داستانش درباره تبعیض نژادی و نادیده گرفتن قهرمان های سیاه پوست آن دوران است. دنزل واشنگتن برای «شکوه» اولین جایزه اسکار و گلدن گلوب اش را گرفت.
مالکوم ایکس - Malcolm X (1992)
در زمان اکران «مالکوم ایکس» خیلی ها با توجه به اسم فیلم که نام یکی از مبارزان سیاه پوست بر روی آن بود، به شوق دیدن فیلمی ضد نژادپرستی به سینماها رفتند، اما در نهایت فیلمی با روایت جذاب و هالیوودی با بازی بسیار خیره کننده دنزل واشنگتن نصیب شان شد. هر چند تماشاگران از تماشای چنین فیلمی راضی بودند، جای همه جزئیات شخصیت حقیقی مالکوم ایکس و مبارزاتش خالی بود. واشنگتن برای بازی در این فیلم یک بار دیگر نامزد جایزه اسکار و گلدن گلوب شد.
هاریکین - The Hurricane (1999)
حالا دیگر دنزل واشنگتن تقریبا به بازیگر نقش مبارزان سیاه پوست تبدیل شده بود. شاید به همین دلیل بود که نورمن جویسون برای ساخت فیلمی از زندگی بوکسور شناخته شده سیاه پوست، روبین هاریکین، سراغ واشنگتن را گرفت. اما نتیجه اصلا فیلم راضی کننده ای از آب در نیامد. منتقدان، «هاریکین» را فیلمی سطحی دانستند. اما دنزل واشنگتن به تنهایی با بازی خوبش جور عقب ماندگی فیلم را کشید و یک بار دیگر نامزد جایزه اسکار شد و جایزه گلدن گلوب و بفتا را هم از آن خود کرد.
روز تمرین - Training Day (2001)
حالا وقت آن بود که دنزل واشنگتن در نقش آدم بده خوش بدرخشد. او در نقش پلیس خلافکار، فرمان «روز تمرین» را در دست داشت. واشنگتن برای بازی در این فیلم بالاخره بعد از چند بار نامزدی، دومین جایزه اسکارش را گرفت و همبازی اش ایتن هاوک نامزد بهترین بازیگر مرد در اسکار شد. منتقدها علاوه بر تحسین بازی ها و کارگردانی «روز تمرین»، فیلمنامه این فیلم را فراتر از ظرفیت یک فیلم اکشن توصیف کردند.
جان کیو - John Q (2002)
اگر بخواهیم از یک سرخوردگی در کارنامه حرفه ای دنزل واشنگتن نام ببریم، بدون تردید آن بازی در فیلم «جان کیو» است. فیلم در نقد نظام سرمایه داری آمریکا است اما این نقد با داستان سردستی فردی از طبقه کارگر که پول عمل جراحی پسرش را ندارد، بیشتر به فیلمی سیاسی و شعاری و داد و فریادهای تبلیغاتی تبدیل شده است. فیلمین که شاید اگر واشنگتن نوار زندگی اش را به عقب برگرداند، بازی در آن را رد کند.
مردی در آتش - Man on Fire (2004)
«مردی در آتش» از آن فیلم های تونی اسکاتیِ تمام عیار است. مردی مستأصل که جایگاه اجتماعی اش را از دست داده (دنزل واشنگتن) مامور حفاظت از دختربچه ای است که دزدیده می شود. حالا مرد سرافکنده تر از قبل خود را بازسازی می کند و بعد از نجات جان دختر به دوران قهرمانی اش باز می گردد. «مردی در آتش» را می شود جزو فیلم هایی به حساب آورد که با لحن پرشتاب و سریع، فرصت نفس کشیدن به مخاطب شان نمی دهند و او را با اتفاقات درگیر کننده همراه می کنند.
گنگستر آمریکایی - American Gangster (2007)
بعد از چند فیلم مایوس کننده، دنزل واشنگتن با بازی در «گنگستر آمریکایی» به روزهای اوجش بازگشت. واشنگتن در نقش فرانک لوکاس، رئیس باند مواد مخدر و راسل کرو در نقش ریچی رابرتس، مامور درستکاری که می خواهد جلوی این باند تبهکار را بگیرد. بازی واشنگتن و کرو در مقابل هم یکی از نقاط قوت فیلم است و باعث شده «گنگستر آمریکایی» به فیلمی بسیار سرگرم کننده و جذاب تبدیل شود.
پرواز - Flight (2012)
بازی در نقش یک خلبان کارکشته باعث شد تا دنزل واشنگتن یک بار دیگر نامزد جایزه اسکار شود. «پرواز» بیشتر از آن که فیلمی اکشن باشد، فیلمی است درباره خدمت یا خیانت، نقشی دوگانه که واشنگتن به خوبی از عهده آن بر می آید. یکی از نکات قابل توجه «پرواز» بازگشت رابرت زمه کیس بعد از دوازده سال به صندلی کارگردانی یک فیلم سینمایی است. او که بعد از ساخت چند انیمیشن موفق به سینما بازگشته بود، با «پرواز» نشان داد که همچنان در سینما حرف هایی برای گرفتن دارد.
حصارها - Fences (2016)
دنزل واشنگتن برای بازی در نقش تروی مکسون برای پنجمین بار نامزد جایزه اسکار شد. «حصارها» علاوه بر این برای بهترین فیلمنامه اقتباسی، بهترین فیلم و بهترین بازیگر نقش مکمل زن هم نامزد اسکار شد. در نهایت یک اسکار از آن فیلم شد و وایولا دیویس مجسمه طلایی بهترین بازیگر نقش مکمل زن را به خانه برد. بازی واشنگتن در این فیلم تحسین برانگیز است. با وجود این که او از برادرش سوءاستفاده کرد، نه می شود گفت آدم بده فیلم است و نه آدم خوبه.
