ملاقات با مردم
وقتی برای اولین بار مردم محلی را می‌بینید به نظر می‌رسد یک نام خانوادگی را بار‌ها و بار‌ها می‌شنوید. این عجیب نیست، چون نام خانوادگی ۴۰% جمعیت این کشور نگوین و ۱۱% تران است.
فضای شخصی
در ویتنام فضای شخصی را فراموش کنید. ویتنامی‌ها همیشه در وسایل حمل و نقل عمومی کنار هم می‌نشنینند و حتی اگربقیه صندلی‌ها خالی باشد روی آن نمی‌نشینند. در ورودی آپارتمان‌ها کاملا باز است و اگر آن را ببندید همسایگان نگرانتان می‌شوند و سراغتان را می‌گیرند. پنجره‌های خانه‌های شخصی بزرگ معمولا از سقف تا کف کشیده شده و هیچ پرده یا محافظی ندارد. هیچکس وقتی با شما صحبت می‌کند به فضای شخصی شما احترام نمی‌گذارد و تا حد ممکن نزدیک به شما می‌ایستد، مثل اینکه می‌خواهد رازی را بگوید. وقتی در صف منتظر هستنید، اطرافیان روی پایتان راه می‌روند یا به پشت شما تکیه می‌دهند. البته صف در این کشور مفهوم خاصی ندارد.
سوالات ناخوشایند
سوال کردن در مورد سن و درآمد یک سوال کاملا عادی در یک گفتگوی مودبانه در ویتنام به حساب می‌آید. آنها معتقدند این موضوعات نشان می‌دهد که طرف مقابل به شما و زندگیتان علاقمند است.
همیشه می‌گویند «بله»
ویتنامی‌ها دوست ندارند به کسی «نه» بگویند. اگر درخواست شما برای طرف مقابل واضح نباشد، همچنان سرش را تکان می‌دهد و تکرار می‌کند «بله بله». بهترین توصیه در این شرایط این است که به واکنش فرد بسیار دقت کنید. معمولا یک لبخند عجیب نشان می‌دهد که منظور شما را نفهمیده اند.
زمان
وقت شناسی جزء ویژگی‌های ویتنامی‌ها نیست. اگر کسی قول بدهد کاری را در پنج دقیقه یا فردا انجام دهد مطمئن باشید به تعویق میفتد.
نظافت
در ویتنام مردم در کافه‌های خیابانی غذا می‌خورند و زباله هایشان را زیر میز یا در خیابان می‌ریزند. اخیرا بسیاری از صاحبان کافه‌ها سطل زباله برای این افراد گذاشته اند. همچنین ویتنامی‌ها هر جای خیابان که بخواهند ادرار می‌کنند.
دندان
حدود ۱۰۰ سال پیش دندان‌های سیاه یکی از ویژگی‌های زیبایی زنان ویتنامی بود. دلیل آن هم این بود که فکر می‌کردند سیاه کردن دندان او را از نفرین و چشم زخم حفظ می‌کند و داشتن دندان سفید کاملا ناشایست به نظر می‌رسید.
پوست
زنان ویتنامی پوست روشن را بسیار جذاب می‌دانند. به همین دلیل تا جایی که بتوانند خودشان را از آفتاب می‌پوشانند. حتی اگر هوا بسیار گرم باشد، لباس‌های بلند، دستکش و ماسک استفاده می‌کنند. البته این ماسک‌ها کاربرد مهم دیگری هم دارد: آنها را از گرد و غبار هنگام دوچرخه و موتورسواری حفظ می‌کند.
ناخن
اگر مردی ناخن بلند داشته باشد یعنی در مزارع یا شغل‌های کم درآمد کار نمی‌کند. بسیاری از مردان ویتنامی از این روش ساده برای نشان دادن موقعیت اجتماعی خود استفاده می‌کنند. آنها معمولا ناخن انگشت کوچک خود را بلند می‌کنند اما مردانی هم می‌بینید که همه ناخن‌هایشان را بلند کرده اند.
غذای محلی
ویتنامی‌ها تقریبا هر جنبدنده‌ای را می‌خورند: خفاش، سگ، موش، کروکدیل، لاکپشت، مار، و حتی جنین اردک. با این حال رایج‌ترین غذای آنها برنج است. هم چنین عاشق شیرینی هستند و تقریبا به هر غذایی (حتی شیر و گوشت) شکر اضافه می‌کنند. آنها سس مخصوصی هم دارند که از ماهی تهیه می‌شود که ۹ ماه در آفتاب مانده است. کسانی که حداقل یک بار به این کشور رفته اند حتما عاشق قهوه داغ با شیر تغلیظ شده آنها هستند.
والیبال
ویتنامی‌ها عاشق ورزش هستند. فوتبال و والیبال ورزش محبوب آن هاست. والیبال محلی آنها شبیه به والیبال کلاسیک است با یک تفاوت که مجبورند با پا بازی کنند.
استراحت
«چطور استراحت می‌کنی؟» «من همیشه در حال استراحتم». این سبک زندگی ویتنامی هاست. خودتان قضاوت کنید: خواب نیمروز آنها ساعت ۱۲ تا ظهر شروع می‌شود و سه ساعت ادامه دارد. بیشتر فروشگاه‌ها می‌بندند. کارمندان روی صندلیشان یا در کیسه خواب روی زمین چرت می‌زنند. البته اکثر ویتنامی‌ها ۵ تا ۶ صبح بیدار می‌شوند و تا قبل از ظهر کار زیادی انجام می‌دهند. همچنین حمل و نقل عمومی درون شهری اتوبوس های مخصوصی مجهز به تختخواب دارد.
