آلمان به شیوه کاملا آلمانی از شکست یک بر صفر مقابل سوئد، برتری ۲ بریک ساخت و از خطر حذف در مرحله گروهی جام‌جهانی ۲۰۱۸ آن هم به عنوان مدافع عنوان قهرمانی نجات یافت.
به گزارش شما نیوز ، برتری ژرمن‌های ۱۰ نفره مقابل سوئد هر چند به خاطر مدل برتری قهرمان جهان و البته فرار آلمان از شکست لذت‌بخش بود اما وقتی به سبک بازی این تیم توجه کنیم، دلایل زیادی برای امید به تیم لو نمی‌یابیم. تیم آقای سرمربی سنگین نشان می‌دهد و از طرفی وزن تجربی تیم با خداحافظی بازیکنانی مانند مرتساکر، لام و کلوزه پس از قهرمانی در جام ۲۰۱۴ کاهش یافت.
کمبود کاریزما
در تیم فعلی کمبود بازیکن دارای کاریزما موج می‌زند. بازیکنانی مانند رودی، بوآتنگ، اوزیل و حتی کروس بازیکنانی بزرگ و در سطح بین‌المللی هستند اما کاریزمای لازم برای رهبری تیم در لحظات دشوار را ندارند و به جای آرام کردن تیم، خودشان دچار استرس می‌شوند. البته تنها مشکل آلمان در کمبود کاریزما خلاصه نمی‌شود و ماجرا را باید در تفکرات یواخیم لو، سرمربی «مانشاف» جست و جو کرد.
ابهام بزرگی به نام نویر
یکی از دلایل ضعف آلمان در این ۲ بازی، تصمیمات اشتباه لو قبل از جام بود؛ جایی که برخلاف نظر عموم و تنها با اعمال سلیقه شخصی ( که البته حق تک تک مربیان است) برنت را به سانه، ستاره منچسترسیتی ترجیح داد. سانه به عنوان یک بازیکن پا به توپ و تکنیکی می‌توانست در لحظاتی که سوئد، آلمان را تحت پرس شدید خود قرار داده بود، گره‌گشا باشد. چه اینکه حضور برنت در دقایق پایانی بازی با سوئد چندان راهگشا نبود و ضربه کروس در پنجمین دقیقه وقت‌های تلف شده تیم را نجات داد. یکی دیگر از انتقادات وارد شده به لو، ترجیح نویر تازه از مصدومیت رها شده به تراشتگن آماده است. نویر تقریبا تمام فصل گذشته را به دلیل آسیب‌دیدگی روی نیمکت بایرن نشست و تنها در ۲ بازی دوستانه آخر آلمان قبل از جام‌جهانی در دروازه قرار گرفت؛ در حالی که تراشتگن در بارسا فصل خوبی را پشت سر گذاشت و استحقاق پوشیدن پیراهن شماره یک آلمان را داشت. نویر غیر از یک دفع توپ خوب در دقایق پایانی بازی با سوئد در این ۲ بازی کار خاصی صورت نداد تا ثابت شود بزرگ‌ترین بازیکنان دنیا هم اگر مدت زیادی دور از میادین باشند به زمانی برای آماده شدن نیاز دارند؛ موردی که لو به آن توجهی نکرد. آن هم وقتی جایگزین خوبی به نام تراشتگن داشت. شاید اگر سرمربی به جای توجه به اسم بازیکنان به کارایی آن‌ها توجه می‌کرد، حالا به جای اوزیل ناکارآمد، چند بازیکن خوب و کارا در میانه میدان بازی با سوئد قرار داشتند.
