روزنامه شرق: طولاني مي‌شود؛ طولاني‌تر از چيزي که انتظارش را داشته باشيم. کي‌روش در کنفرانس خبري نشسته و مدام به سؤال‌هاي متعدد و بعضا طولاني پاسخ مي‌دهد. تيم او برنده مهم‌ترين بازي جام جهاني براي ايران شد. مراکش را درست در ثانيه‌هاي پاياني شکست داد و فريادهاي بلندي که کنار زمين مي‌کشيد، گواه همه چيز بود. کي‌روش بالاخره بعد از ساعت‌ها انتظار در اطراف ميکسدزون ديده مي‌شود. کت‌وشلوار جديدي که براي ملي‌پوشان ايراني براي حضور در جام جهاني در نظر گرفته شده، بيش از هر زمان ديگري به سرمربي پرتغالي تيم ملي مي‌آيد. گوشه جيبش پرچم سه‌رنگ ايران کار شده و اتوي شلوارش هم بيش از اندازه تازه به نظر مي‌آيد. همان‌طور که شيک وارد مي‌شود، لبخندي حاکي از رضايت هم بر لب دارد. گره کراوات قرمزرنگي که بسته، کمي پايين‌تر آمده و اين موضوع نشان مي‌دهد که کارلوس کي‌روش هم براي هضم اتفاق بزرگي که رخ داده، نياز به خالي‌کردن هيجان داشته است. شايد هم کمي نفس کم آورده که مجبور شده گره را شل‌تر کند. او آخرين نفر از اعضاي کادر فني و مجموعه تيم ملي است که مي‌خواهد سوار اتوبوس شود؛ اتفاقي که البته باعث مي‌شود تنها گيرآوردنش راحت‌تر شود. کي‌روش با وجود رقم‌زدن اتفاق تاريخي براي فوتبال ايران با آرامش گفت‌وگويش را شروع مي‌کند.
آقاي کي‌روش، روز قبل از بازي به شما گفتم فرصت تاريخ‌سازي داريد و مي‌توانيد اولين مربي تاريخ ايران لقب بگيريد که بازي نخست در جام جهاني را ببرد. الان شما انجامش داديد و مراکش را شکست داده‌ايد. حالا چه احساسي داريد؟
خيلي خيلي خوشحال و راضي هستم. خوشحالم چون بازيکنان ايران با شايستگي هرچه‌تمام‌تر براي رسيدن به چيزي که مي‌خواستيم تلاش کردند و ازخودگذشتگي نشان دادند. اين سه امتياز از همه مهم‌تر براي خود اين بازيکنان اهميت دارد چون حالا با رضايت و خيالي آسوده به مسکو مي‌روند تا ادامه تمرينات را از سر بگيرند. آنها به مسکو برمي‌گردند در حالي که همين حالا يک پيروزي در کارنامه‌شان به ثبت رسانده‌اند.
تأکيد زيادي بر اهميت بازي نخست داشتيد. چرا اين بازي اين قدر مهم بود؟
دليل ساده‌اي دارد چون پيروزي در بازي اول مثل يک مرهم است. مثل يک دارو. من راهکارهاي زيادي را امتحان کرده‌ام ولي هيچ دارويي به اندازه پيروزي در بازي اول تأثير ندارد.
وقتي سوت پايان بازي زده شد، به چه چيزي يا چه کسي فکر مي‌کرديد؟
به دوستان، خانواده و به همه ايراني‌هايي که از تيم ملي حمايت کردند. البته منظورم هواداران واقعي فوتبال است نه آنهايي که تظاهر به هواداري کردند يا اينکه اصلا هوادار واقعي نبودند.
يعني همچنان همان حس را داريد که حمايت صددرصدي از تيم ملي صورت نگرفته است؟
نمي‌دانم. درباره اين موضوع و اينکه قرار است چه اتفاقي بيفتد، بعد از جام جهاني صحبت خواهيم کرد.
خب برگرديم به شرايط تيم ملي. در بازي بعدي قرار است به مصاف اسپانيا برويد... .
نمي‌دانم چطور بازي خواهيم کرد ولي بايد تلاش کنيم. اسپانيا بازيکناني دارد که کنترلشان کار بسيار دشواري است ولي بايد بازي را همان‌طور که مي‌دانيم و مي‌توانيم پيش ببريم. اين نکته مهمي است. اهميتي ندارد که آنها بهترين بازيکنان، بهترين تکنيک و تاکتيک را دارند. آنها در اين زمينه‌ها بهترين هستند ولي قبل از برگزاري بازي برنده مشخص نمي‌شود. بنابراين هيچ تيمي نمي‌تواند با شهرتش در هيچ ديداري به پيروزي برسد. ما براي شهرت اسپانيا احترام قائليم ولي بايد بازي کرد و ما با اميدواري بازي مي‌کنيم و در نهايت آن چيزي که دوست داريم اين است که در پايان بازي، بازيکنان اسپانيا با احترام زيادي نسبت به پسران ايران از زمين مسابقه خارج شوند.
حالا تيم ملي سه امتياز از اولين بازي دارد؛ با کسب اين سه امتياز با سبک متفاوتي مقابل اسپانيا بازي مي‌کنيد؟
نه، با همين سبک بازي مي‌کنيم... با کسب اين سه امتياز براي خودمان مشکل ايجاد کرديم؛ مشکل يعني اينکه مسئوليت بيشتري براي خودمان به وجود آورديم. بعد از بازي با مراکش نمي‌رويم جشن بگيريم. با اين اعتقاد از بازي با مراکش خارج مي‌شويم که بايد خيلي خيلي تلاش کنيم.
به نظرتان با توجه به سه امتياز کسب‌شده، همچنان صعود به مرحله بعدي کار سختي است؟
سخت يا آسان؟ به‌کاربردن واژه سخت يک شوخي است ولي بايد کار کرد و کار کرد. در بازي‌هاي انتخابي جام جهاني نشان داديم سختي‌هاي زيادي داشتيم. بازي‌هاي دوستانه زيادي برگزار نکرديم و کمپ تمريني نداشتيم ولي چه بايد کرد؟ جايي براي بهانه‌جويي و توجيه نيست. هرگز! هميشه سعي مي‌کنيم بهترين باشيم و مي‌دانيم بايد سختي بکشيم. نه مي‌خواهم بهانه بياورم و نه توجيه کنم. هيچ يک از سختي‌هايي که با آنها روبه‌رو شديم برايمان حکم توجيه ندارد. اين قانون اصلي ماست.
در بازي با مراکش، تيم رقيب به اين انتقاد داشت که ايران تدافعي بود و مالکيت توپ در اختيار مراکشي‌ها بود.
در بازي‌هاي انتخابي جام جهاني در بسياري از بازي‌ها بين 60 تا 70 درصد مالکيت توپ را در اختيار داشتيم و 30 درصد براي توپ مي‌جنگيديم ولي اينجا در جام جهاني لازم است براي تملک توپ بجنگيم و راهکار ديگري پيدا کنيم.
آقاي کي‌روش، داستان کفش‌هاي نايکي و تحريمي که شامل حال بازيکنان ايران شد سروصداي زيادي به پا کرد. از کفش‌هايتان بگوييد.
بايد اين سؤال را از مسئولان نايکي بپرسيد. امتناع آنها از دادن کفش به بازيکنان که اقدام غيرلازم و ضعيفي بود؛ به نظرم تصميمي بي‌معنا بود.
