یک روز ممکن است ربات‌های کوچک زیستی بتوانند بدون اتصال به منبع تغذیه خارجی یا واحد کنترل، در بدن انسان حرکت کنند. محققان موسسه فناوری ماساچوست(MIT) به تازگی به لطف تکنولوژی چاپ 3 بعدی که دستگاه‌های واکنش‌دهنده مغناطیسی تولید می‌کند، یک قدم به این واقعیت نزدیکتر شده‌اند.
یک تیم از محققان MIT به رهبری پروفسور "ژوان هی ژائو"، با ایجاد یک جوهر چاپ 3 بعدی با قابلیت الاستیکی و تحریک توسط ذرات کوچک مغناطیسی شروع کردند. همین طور که این جوهر توسط چاپگر 3 بعدی بیرون می‌آمد، یک آهنربا که در کنار نازل چاپگر قرار گرفته بود، باعث می‌شد تمام ذراتی که از جلوی آن عبور می‌کردند، در یک جهت باشند. این جهت توسط جهت آهنربا تعیین می‌شود که می‌تواند تغییر کند.
این بدان معنی است که با تغییر جهت مغناطیسی در حین چاپ، امکان ایجاد یک شی که ذرات آن در جهت‌های مختلف در بخش‌های مختلف جسم قرار می‌گیرند، وجود دارد.
هنگامی که این شی انعطاف‌پذیر در معرض یک میدان مغناطیسی خارجی قرار گیرد، این بخش‌ها با حرکت به جهات مختلف، بسته به جهت‌گیری ذرات، واکنش نشان می‌دهند. این باعث می‌شود که شی، تغییر شکل بدهد و با حرکت دادن منبع میدان مغناطیسی، امکان بازگشت به حالت اول و یا تبدیل به اشکال مختلف وجود دارد.
تاکنون، این فناوری برای تولید مواردی نظیر لوله‌ای که بسته می‌شود، یک ورق که تا شده و دوباره باز می‌شود و یک دستگاه عنکبوتی استفاده شده است که قادر به خزیدن، چرخیدن، گرفتن یک توپ در حال عبور و حتی مثل عنکبوت، بسته‌بندی یک قرص و سپس حمل آن است.
"ژائو" می‌گوید: ما فکر می‌کنیم که این تکنیک داروسازی کاربردهای امیدوار کننده‌ای پیدا می‌کند. برای مثال، می‌توانیم یک ساختار را در اطراف رگ خونی قرار دهیم تا پمپاژ خون را کنترل کند یا از یک آهنربا برای هدایت یک دستگاه در دستگاه گوارش به منظور گرفتن عکس، استخراج نمونه‌های بافت، باز کردن انسداد یا تحویل برخی داروها به یک مکان خاصی استفاده کنیم.
یک مقاله در مورد این تحقیق در مجله Nature منتشر شده است.
5656
