از 20 صیاد اهل سنت و بلوچ آزاد شده چهار نفر به نام مسعود بلوچی، شیرمحمد تابه زر، احمد بلوچی و آدم بلوچی صبح روز پنجشنبه وارد فرودگاه بین‌المللی امام خمینی(ره) تهران شدند و 16 صیاد نجات یافته نیز هم‌اکنون در اختیار سفارت ایران در نایروبی هستند که در روزهای آینده با یک فروند لنج به میهن باز خواهند گشت.
از فروردین سال 1394 تعداد 2 فروند لنج «جابر و سراج» به ناخدایی یونس پاره جو و جمال‌‌الدین دهواری به همراه ملوانان و صیادان در دام دزدان دریایی سومالی گرفتار شدند و بعد از چند ماه تعداد هشت نفر از این صیادان به علت گرسنگی و شکنجه‌های جسمی دزدان دریایی سومالیایی جان سپردند، چهار نفر از اسیران به کمک دولت سومالی موفق به فرار Escape شدند و یک نفر نیز به تنهایی از دست دزدان دریایی فرار کرد که بعد از چند روز پیاده روی توسط دولت سومالی به ایران بازگشت.
دزدان دریایی بارها از طریق واسطه‌ها در کشورهای حوزه خلیج فارس برای آزادی Freedom ملوانان به اسارت گرفته شده درخواست پول کرده بودند که به گفته برخی منابع محلی در چند مورد نیز صاحبان لنج‌ها چندین هزار دلار تحویل دزدان داده‌اند.به‌گزارش خبرگزاری‌ها آزادی 20 صیاد و ملوان در ماه مبارک رمضان و در آستانه عید سعید فطر سبب خوشحالی خانواده‌های چشم انتظار و مردم منطقه شده است. خانواده صیادان به اسارت گرفته شده و برخی از مسئولان سیستان وبلوچستان بارها مسأله آزادی صیادان در بند دزدان دریایی را از مسئولان مختلف کشوری درخواست کردند و درسفر ریاست جمهوری، یکی از مطالبات مردم منطقه رهایی صیادان در بند دزدان دریایی بوده است که سرانجام دستور رئیس جمهوری و پیگیری‌های مداوم وزارت اطلاعات منجر به آزادی صیادان در بند شد.
ابراهیم فروزان مهر یکی از مالکان لنج‌های صیادی با ابراز خوشحالی از آزادی صیادان گفت: تلاش‌های مسئولان نظام اسلامی برای آزادی صیادان قابل تقدیر است.پس از آزادی صیادان انتظار داریم خسارت لنج‌های شکسته شده و به‌سرقت رفته توسط دزدان دریایی به‌صورت بلاعوض از سوی دولت پرداخت شود.
لاله زندگی پیچیده ای داشت و به همین خاطر در سن پایین بسیار باتجربه شده بود. او داستان زندگی اش را از ماجرای عاشقی اش در دانشگاه شروع کرد و گفت: «من در خانواده ای در سطح مالی متوسط رو به پایین متولد شدم و با اینکه پدر و مادرم از هیچ تلاشی برای تامین نیازهای مادی و عاطفی ام دریغ نمی کردند اما همیشه حسرت زندگی دوستان ثروتمندم را می خوردم و چون بیشتر آنها ازدواج کرده بودند با دیدن همسرانشان سرخورده تر می شدم. این وضعیت ادامه داشت تا اینکه یکی از پسران دانشگاه به من پیشنهاد دوستی داد.»
اخبار زیر را از دست ندهید:
