چه مدت زمان خواب کافی است؟
کمیت خواب بسیار به سن افراد وابسته است. اما قانون های رایج در مورد کودکان ۵ماهه یا ۲ ساله یا ۷ ساله زمانی که در مورد کودک خودتان صحبت می کنید ممکن است درست از آب درنیاید. اما این اعداد میانگین های گزارش شده برای خیل عظیمی از کودکان در سنین مختلف است. اعداد معجزه آسایی برای سنین خاص قطعا وجود نخواهد داشت. مثلا ممکن است کودک ۲ساله لیلی به ۱۲ساعت خواب و کودک ۲ساله مارکوس به ۹ساعت خواب نیاز داشته باشد. اما همچنان خواب برای رفتار درست کودکان بسیار مهم است. هیچگاه ارتباط بین کمبود خواب و رفتار کودکان به وضوح مشخص نشده است. زمانی که بزرگسالان خسته هستند، ممکن است عصبانی و اخمو و یا بی انرژی باشند اما کودکان می توانند دچار هایپر (فعالیت های فوق العاده شدید)، عدم قبول اعمال مختلف و نوسانات شدید در رفتار شوند. در اینجا با اعداد تقریبی برای هر سن خاص آشنا خواهیم شد تا کمکی برای بهتر خوابیدن کودکان شما باشد:
خواب و یا کمبود آن احتمالا یکی از مهمترین بحث های صورت گرفته در نگهداری نوزادان و کودکان است. نو والدین به سرعت خواهند فهمید که کمیت و کیفیت خواب فرزندانشان چقدر در آرامش خانه و خانواده مهم است.
نوزادان ( تا ۶ماهگی)
ساعات درونی نوزادان به طورکامل توسعه پیدا نکرده است. آنها باید تا ۱۸ساعت در روز و به طور مساوی در روز و شب بخوابند. آنها باید هر ۳ یا ۴ساعت از خواب بیدارشوند و با خوردن غذا وزن کافی و مناسب را به دست بیاورند. این کار مخصوصا در چند هفته ابتدایی بسیار مهم است. بعد از این مدت مشکلی در افزایش بازه های خواب برای کودک وجود نخواهد داشت. بعد از این چند هفته بهتر است که کودک بازه های ۴یا۵ ساعته را بخوابد. البته این ساعات بستگی به میزان تغذیه آنها دارد. اگر آنها در شب به خوبی خوابیده باشند نیاز است که در روز تغذیه بیشتری را برای آنها در نظر بگیرید.
دقیقا زمانی که والدین احساس می کنند که خواب شبانه یک رویا خواهد بود، نوزاد آنها بازه طولانی تری را درشب در خواب سپری خواهدکرد. در ۳ماهگی نوزادان به طور میانگین ۱۴ساعت خوابیده که ۸ یا ۹ ساعت آن در شب خواهد بود (یک یا دوبار بیدارشدن در شب) و درطول روز ۲یا۳بار چرت کوتاهی خواهندزد.
اگر کودکان زیر۶ماه به گریه کردن مستمر بپردازند قطعا چیزی آنهارا ناراحت کرده است. سرما، گرسنگی، خیس کردن و دیگر عوامل باعث آزار آنها است. اما در زمان های عادی درشب عوض کردن پوشک و غذادادن باید سریع و بسیار آهسته انجام گیرد. به کودکان خود بیاموزید که این زمان از شب برای خوابیدن است و صحبت کردن و بازی کردن برای این موقع از شب نیست. پس در این زمان دیگر بازی کردن با آنها را کنار بگذارید و آنهارا به خوابیدن تشویق کنید زیرا کودک به این زمان ها هیچ اهمیتی نمی دهد. ایده آل آن است که قبل از خوابیدن آن هارا در تخت خود بگذارید و یک روتین شبانه مانند خواندن و صحبت کردن ملایم را با آنها انجام دهید. آنها با این روتین هماهنگ شده و برای خوابیدن راحت تر خواهند بود.
هدف این است که کودکان خودشان به خواب بروند و اگر در نیمه شب از خواب برخاستند بتوانند دوباره به خواب برگردند.
نوزادان (۶تا۱۲ ماهگی)
نوزادان در این سن نیز به میانگین ۱۴ساعت خوابیدن و ۲یا۳ قسمت چرت روزانه که درمجموع از نیم ساعت تا ۲ساعت به طول خواهد انجامید، احتیاج دارند. بعضی از کودکان مخصوصا آنهایی که شیرمادر را میخورند ممکن است همچنان در نیمه های شب از خواب برخیزند. اما بیشتر نوزادان در این سن دیگر احتیاجی به تغذیه در نیمه شب نخواهند داشت. اگر کودک شما نیمه شب از خواب برخاست و نمیدانستید که به خاطر گرسنگی است کمی صبرکنید سپس به سمت نوزاد خود بروید.
گاهی اوقات نوزادان دوست دارند تا از خواب برخاسته و درجای خود آرام بنشینند. این نوزادان ممکن است بدون درآغوش گرفتن راحت تر باشند. با آنها به آرامی صحبت کنید و پشت آنها را به نرمی بمالید. اما آن دسته از نوزادانی که مریض هستند باید در آغوش گرفته شده و مراقبت شوند.
بین ۶ تا ۱۲ ماهگی عصبانیتها و بی حوصلگی های پراکنده نقش بیشتری را بازی خواهندکرد. اما قوانین تا ۱سالگی و در نیمه شب ثابت است. آنها را در آغوش نگیرید، آواز نخوانید، صحبت نکنید، بازی نکنید، چراغ هارا روشن نکنید و به آنها غذا ندهید. این مواردی که ذکر شد از یادگیری مستقل نوزاد برای به خواب رفتن جلوگیری کرده و آنهارا به بیداری بیشتر تشویق میکند.
نوزادان در این سن نیز به میانگین 14ساعت خواب و 2یا3 قسمت چرت روزانه که درمجموع از نیم ساعت تا 2ساعت به طول خواهد انجامید احتیاج دارند.
نوپاها (۱تا۳ سالگی)
از یک تا سه سالگی هم تقریبا نزدیک ۱۴ساعت استراحت در طول شبانه روز مورد احتیاج خواهدبود. بسیار اهمیت دارد که زمان های مخصوصی را برای خواب شبانه و روزانه معین کرده و تا آخر با آن پیش بروید. والدین گاهی اشتباه کرده و گمان میکنند که بیدارنگه داشتن نوزادان برای بهتر به خواب رفتن مفید است. اما حقیقت این است که نوزادان زمانی که بیش از حد خسته شوند سخت تر به خواب می روند. بیشتر کودکان ۱ تا۳ ساعت را در روز چرت میزنند پس نیاز نیست که فرزند خودرا مجبور به خوابیدن کنید. برای یک کودک ۱ تا۳ ساله فراهم کردن یک فضای آرام در بازه زمانی ۵تا۳۰دقیقه بسیار به روند خوابیدن آنها کمک خواهدکرد. خواندن داستان، حمام کردن و یا موزیک آرام از این دست فعالیت ها هستند. البته اگر این تشریفات را هرشب پیاده کنید، احتمالا کودک شما هرشب انتظار و درخواست این تشریفات را خواهد داشت. پس اجازه ندهید که این تشریفات طولانی و یا پیچیده شوند. گاهی اوقات اجازه دهید کودک شما زمان استراحت را تعیین کند، موسیقی مورد علاقه را انتخاب و حیوان مورد علاقه خود را به تختخواب ببرد. این عمل به او احساس کنترل خواهد داد.
حتی بهترین کودکان در خواب نیز در مواقعی بی حساب از خواب برمیخیزند. درآوردن دندان می تواند بسیاری از نوپاها را از خواب بلندکند. قدرت رویادیدن در مواقع خوابیدن از این سن در نوزاد فعال شده و این خود می تواند زنگ خطری باشد. یک کابوس شبانه برای کودکانی که نمیتوانند خیال پردازی را از واقعیت تشخیص دهند باعث ترس آنها خواهد شد. پس مراقب برنامه های تلویزیونی که آنها قبل خواب میبینند باشید! در این مواقع کودک خود را در آغوش بگیرید و به تعریف های او از خواب گوش کنید و از او بخواهید هرچه سریعتر به تختخواب بازگردد.
پیش دبستانی ها (۳تا۷ سالگی)
کودکان در این سن نیز به ۱۱تا۱۲ ساعت خواب درطول شبانه روز احتیاج خواهند داشت. کودکانی که خواب کاملی در شب داشته باشند احتمالا احتیاجی به چرت روزانه نخواهند داشت. به جای آن می توانند در بعدازظهر از زمان استفاده بهتری بکنند. بسیاری از مهدکودک ها مکانی برای چرت روزانه کودکان دارند. اگر آنها بتوانند چرت روزانه خود را بزنند شب زودتر و راحت تر به رختخواب خواهند رفت.
