علی‌اصغر دشتی ـ عضو سابق هیأت مدیره خانه تئاتر ـ در آستانه برگزاری انتخابات هیات مدیره این نهاد صنفی با اشاره به اتفاقات چهار سال قبل که به گفته او با مقاومت در برابر تغییر، توسعه و بهسازی در این مجموعه همراه بود، بر تغییر قانون انتخابات خانه تئاتر برای جلوگیری از حکومت‌های مادم‌العمری تاکید کرد.
به گزارش ایسنا، این عضو پیوسته کانون کارگردانان خانه تئاتر در آستانه برگزاری انتخابات این نهاد صنفی که شنبه ۱۲ خردادماه است، یادداشتی را با عنوان «گروه “بهسازی و توسعه”؛ تکرار دوباره تحول خواهی» در اختیار این خبرگزاری قرار داد.
او در یادداشت خود نوشته است؛ «چهار سال پیش وقتی به اتفاق علیرضا نادری نازنین و حمید پورآذری عزیز وارد هیات مدیره خانه تئاتر شدیم مقاومت در برابر تغییر، توسعه و بهسازی دلسردی عمیقی در ما باقی گذاشت. آن جمع به شکلی خشن و ماهرانه از خانه خود طرد شدند. آن روز و حتی امروز “منتقدین” خانه تئاتر “عدوی” خانه پنداشته می‌شوند. امروز اما همه از تغییر و توسعه سخن می گویند و این سبب خرسندی است. در کنار میل بزرگان خانه به تغییر، تیمی تازه نفس با شعار “بهسازی و توسعه” پا به میدان تغییر گذاشته‌اند که حضور برخی از آنها با وجود تجربه‌های تلخ گذشته غنمیت و انرژی بخش است.
چهار سال پیش وقتی وارد هیات مدیره خانه تئاتر شدیم به پشتوانه رای تحول خواهانی بود که بعد از پایان تکمیل برگه‌های رای ما را فراموش کردند یا تنها گذاشتند. امروز اما همه باید برای پیروزی ” بهسازی و توسعه” تلاش کنیم و با حمایت و ارزیابی حرکت این تیم در مدت دو سال در کنارشان باشیم. تاکید می‌کنم آنها فقط و فقط با پشتوانه ما که بیرون ایستاده‌ایم می‌توانند قدم بردارند. من بیرون ایستاده‌ام تا درباره “مسئولیت از بیرون” حرف بزنم. بیرون از هیات مدیره ایستادن، “مصرف کردن” تصمیمات هیات مدیره نیست، تولید “ایده” و “خواستن” و “یاری رساندن” است.
چهار سال پیش با ” توهین”، “کنایه” و “کارشکنی” دو طرح بزرگ “بهسازی خانه تئاتر” (بر اساس متدهای به روز مدیریت سازمانی) و “طرح ملی توسعه و گسترش فضاهای تئاتر در سراسر کشور” (بر اساس مطالعات کلان نیازها و واقعیت های تئاتر کشور) نا تمام ماند، اما امروز گروه “بهسازی و توسعه” یکی از این دو طرح مهم را با مطالعات دقیق و آماده سرلوحه برنامه‌های خود قرار داده است. بی‌تردید راه توسعه همین است و دیر یا زود همه باید برای شرایط “نو”، “نو” شویم و اگرنه آیندگان از خانه و صنف ما و خود ما به عنوان خانه و صنف و افرادی”عقب مانده” یاد خواهد کرد!
چهار سال پیش به احترام بزرگان خانه تئاتر ائتلاف ۵ نفره‌ای معرفی شد که ۴ نفر از این ائتلاف به شکل اصلی و علی البدل وارد هیات مدیره شدند. توسعه و تحول در حال حاضر فقط از طریق اکثریت وفادار به میثاق و برنامه ممکن است و بی شک رای به ۷ نفر از گروه “بهسازی و توسعه” که از تنوع فکری و سلیقه‌ای نسبی برخوردارند، می‌تواند امید بخش باشد. ورود دوباره تعداد محدودی از این جمع، تنها “تکرار تاریخ” است و حاصلی جز طرد شدگی و جدل‌های بی سرانجام و روی زمین ماندن طرح‌ها ندارد. پس اگر جزو کسانی هستیم که به “توسعه و بهسازی” خانه‌ی خود می‌اندیشیم به یک لیست کامل از افرادی که میثاقی واحد دارند رأی بدهیم.
چهار سال پیش ائتلاف ۵ نفره نقش “بازرس” را در نظارت قانونی بر امور جدی نگرفت. بازرس رکن اصلی خانه است. اوست که بر رفتارهای صنفی و قانونی همه‌ی ما اعضا در هر مقامی نظارت می‌کند و برای او عضوی فراقانونی وجود ندارد. به گروه “بهسازی و توسعه” به خاطر معرفی بازرسی با تحصیلات و فعال در حوزه تئاتر و جدی و قانونمند تبریک می‌گویم. بازرس در اصل یک عنصر فراجناحی است و بی‌شک این گروه در بررسی‌های خود بازرس پیشنهادی را نه به عنوان یک همراه و همفکر که به عنوان یک “ناظر” بر رفتار گذشته و اکنون صنف معرفی کرده است. رأی دادن به این بازرس را بسیار جدی بگیریم. پیروزی یک بازرس موشکاف و حقیقت جو رابطه همه‌ی ما را با صنف دگرگون خواهد کرد.
چهار سال پیش به ما درس بزرگی داد. قوانین غلط از ما “دیکتاتور”های خطرناک می‌سازد. در صورت پیروزی گروه “بهسازی و توسعه” (با حمایت همه ی ما) لحظه به لحظه بر آنها نظارت خواهیم کرد و از بازرس‌مان نیز چنین می‌خواهیم. از این گروه در صورت پیروزی یا کسب اکثریت کرسی‌های هیات مدیره می‌خواهیم بلافاصله قانون انتخابات خانه تئاتر را برای جلوگیری از حکومت‌های مادام العمری تغییر داده و حضور افراد در هیات مدیره را به دوره‌های معینی محدود کنند تا ضمن جلوگیری از پیدایش یا بروز دیکتاتوری در خودشان شاهد گردش فعالیت مسؤولانه و عادلانه صنفی بین اعضا باشیم. برای همه‌ی ما خطر تبدیل شدن به آنچه که نباید وجود دارد. شاید “اصلاح قانون” یکی از راه‌های مهار خودکامگی باشد. ما هیچ دوست نداریم در آینده‌ی هیچ کدام از همکاران مان در گروه”بهسازی و توسعه” خودکامگانی تازه ببینم. من و شما، قانون و بازرس آنها را رصد خواهیم کرد. با پشتیبانی، نگاه به قوانین و انتقاد!
لازم به تکرار نیست، اما تکرار می‌کنم که در طول ۱۸ سال گذشته افراد بسیاری برای بقای “خانه” و اعضا تلاش کرده‌اند. دست یک یک آن ها را می‌بوسیم و برای همه‌ی تلاش‌های شان دست مریزاد می‌گوییم. رفتن به سوی “توسعه و بهسازی” حتی اگر در تفاوت نگاه‌های بنیادین بین اعضا رخ دهد، بی‌شک بزرگ‌ترین “احترام”ی است که به تلاش‌های گذشته و موجودیت فعلی خانه تئاتر گذاشته می‌شود. “رشد”، “بالندگی” و “به روزسازی” وضعیت فعلی قبل از هر چیز “احترام” به “پدیدآورندگان” این “وضعیت” است. بیایید با رأی به گروه “توسعه و بهسازی” به بزرگان و چهره‌های قدمایی این خانه احترام از نوعی تازه بگذاریم.
بهتر است همه ی ما حامیان تغییر و موافقان و رای دهندگان به گروه “بهسازی و توسعه” در نقد گذشته و تبلیغ برای تیم تحول خواه مورد نظرمان نهایت ادب و احترام را به رقبا گذاشته و بهسازی را از بهسازی ادبیات گفتمانی خودمان و بهسازی رقابت آغاز کنیم. تفاوت‌ها از همین نقاط خودشان را نشان می‌دهند.
از گروه “بهسازی و توسعه” می‌خواهیم در صورت پیروزی برنامه‌های کلان و میثاق نامه خود را منتشر کنند تا ما از بیرون بدانیم از چه زاویه‌ای باید فعالیت‌های آنها را ارزیابی کنیم. ما وعده‌ای را که آنها به ما می‌دهند رصد می‌کنیم. ما به قدرت “تشخیص” برای ارزیابی عملکردشان نیاز داریم.
ممکن است در فهرست گروه “توسعه و بهسازی” با افرادی موافق یا مانوس نباشیم، اما بیایید با احترام به “اتحاد”، “میثاق” و “کنار هم نشینی شان” به فهرستی کامل شامل ۷ عضو برای هیات مدیره و یک بازرس رای بدهیم. بیایید برای شاید آخرین بار تلاش‌های مان را برای تبدیل کردن خانه‌مان به یک صنف “غرورآفرین” و “کاربردی” یکپارچه کنیم. »
انتهای پیام
