تور خانه گردی در یک نگاه
تعداد افراد ساکن: 3 نفرشغل آقا: کارمند
شغل خانم: مدیر بخش ایتالیایی آژانس هواپیمایی
موقعیت: شیراز
متراژ: 106 متر
نوع ملک: شخصی
اتاق خواب: 2 عدد
سرویس: 2 عدد
رنگ غالب: سبز و قرمز
غوغای رنگ را دست‌کم نگیرید!
گفتگوی ما از رنگ شروع شد. دکوراسیون خانه ما کاملاً دلی انتخاب و چیده شد. زمينه رنگی از ابتدا این‌گونه نبود و در آن رنگ قرمز و قهوه‌ای وجود داشت؛ اما بعد گذشت چند سال احساس کردیم به تغییر نیاز داریم؛ به همین دلیل با مشورت هم تصمیم بر این شد که رنگ‌های غالب منزل را تغییر دهیم. مسلماً اولین انتخاب ما سبز بود! چراکه همه ما طبیعت را دوست داریم و دلمان می‌خواست فضای منزلمان آرامش طبیعت را برایمان تداعی کند. بعدازاینکه مبلمان را تغییر دادیم احساس کردیم چیزی در خانه کم است. این شد که رنگ دیوارها را هم تغییر دادیم و نتیجه مطابق سلیقه‌مان شد.
عجله نکنید
خانم حمداوی درباره انتخاب وسایل منزل شیوه صبر و حوصله را معرفی می‌کند:
«همه ایده‌هایی که در خانه ما به اجرا درآمده، کم‌کم به این مرحله رسیده است. همه‌چیز مانند تکه‌های پازل به‌مرورزمان کنار هم چیده شده تا به یک دکور کامل تبدیل گشته است. من وقتی قصد خرید وسیله‌ای را دارم باید حتماً رابطه‌ای ذهنی با آن برقرار کنم؛ به همین دلیل است که اصولاً خیلی دیر وسایلم را تعویض می‌کنم و یا حتی به‌سختی تغییر و جابه‌جایی دکوراسیون می‌دهم».
خانه، منبع آرامش ما
خانم حمداوی ادامه می‌دهد: «سالن پذیرایی فضای موردعلاقه من است. دلیل آن هم این است که پنجره‌های بزرگ و نور خوبی دارد. به‌اصطلاح دل‌باز و دنج است و آرامش را به من انتقال می‌دهد. همسرم فضای نشیمن را دوست دارد؛ زیرا معتقد است بودن در این مکان خستگی روزانه را از ذهنش بیرون می‌آورد. همان آرامشی را دارد که از یک خانه انتظار داریم».
استفاده از گیاهان انرژی‌بخش
آقای حمداوی یکی از دوستداران پر و پا قرص گل و گیاه است. آیه درباره این حس گیاه دوستی همسرش میگوید:
«ما هر دو گل و گیاه را دوست داریم.؛ اما همان‌طور که گفتم برخورد من با اجزای خانه کاملاً حسی است؛ به همین جهت اگر گلدانی شروع به پژمردن کند ناخودآگاه روی من تأثیر می‌گذارد؛ اما چون من از حضور آنها در خانه لذت می‌برم با همفکری همسرم یک شفلوریا و یک بامبو خریدیم که هم در روحیه و هم در دکور ما بسیار تأثیرگذار بوده است».
اتاق کار کوچک من!
یکی از جذاب‌ترین بخش‌های خانه، میز کار کوچکی بود که در گوشه فضای پذیرایی قرار داشت. گویی که آن فضا جدا از همه فضاهای دیگر منزل آیه و رضا بود. خانم خانه میگوید: «من به خاطر کارم ناچارم زمان زیادی از روز را صرف کار در منزل کنم؛ به همین دلیل به‌شدت به فضایی دنج مخصوص کارم احساس نیاز کردم، البته به خاطر داشتن بچه هم باید جایی را انتخاب می‌کردم که به بخش‌های دیگر خانه هم مسلط باشم و از وظایف مادری‌ام دور نشوم. همان‌طور که گفتم فضای پذیرایی را به خاطر نور خوبی که داشت دوست داشتم، ضمن اینکه در قسمتی از پذیرایی فرورفتگی در دیوار وجود داشت که عملاً بدون استفاده بود.
این بهترین جا برای میز کارم بود، جایی که هم خلوت بود هم پرنور و علاوه بر آن به فضاهای موردنیازی مانند نشیمن و آشپزخانه هم نزدیک بود. برای اینکه فضای کارم متفاوت باشد دیوار پشت میز را رنگ‌آمیزی کردیم. از آنجایی‌که حوزه کاری من گردشگری است در نظر داشتیم در بالای میز کار نقشه قدیمی را پیدا و نصب کنیم؛ اما من بازهم صبر کردم تا در نهایت این آینه‌های دکوراتیو را پیدا کردم. اینجا در حقیقت بخش بزرگ و دوست‌داشتنی از دنیای من است».
ایده نو محصول صبر است!
برای ایجاد تغییرات در دکوراسیون عجله نکردیم. به نظر من باید برای رسیدن به نتیجه خوب، ایده‌های خام را پرورش داد. شاید ایده‌ای در ذهن داشته باشد؛ اما برای اینکه دقیقاً آن را پیدا کنم ممکن است در بازار چند سال هم صبر کنم.
برای کامل کردن دکور خیلی از بخش‌های خانه خودم دست‌به‌کار شدم؛ مثلاً رنگ پاخورهای کابینت را دوست نداشتم؛ به همین خاطر خودم همه آنها را رنگ کردم یا کاشی‌های حمام را خودم به کمک یک کاشی‌کار تغییر دادم. هم تمیز از آب درآمد و هم خرج زیادی نداشت. می‌توانم با قاطعیت بگویم می‌توان بسیاری از بخش‌های منزل را با هزینه کم تغییر داد.
فرش دستبافت سبز پذیرایی: 7میلیون تومان جا مجله‌ای قرمز: 1 میلیون تومان آینه‌های دکوراتیو: حدود 100 هزار تومان