برترین‌ها: هیچکس نمی‌دانند دقیقا چه زمانی مردم یاپ (یک جزیره میکرونزی کوچک)، شروع به استفاده از دیسک‌های سنگ آهکی غول پیکر به عنوان پول کردند، اما پول سنگی منحصر به فرد آن‌ها تا به امروز قرن هاست که استفاده می‌شود.
جزایر میکرونزی از دلار آمریکا به عنوان پول رسمی خود استفاده می‌کنند، اما مردم جزیره یاپ از یک پول بسیار عجیب استفاده می‌کنند، دیسک‌های سنگی بسیار بزرگی که وزن برخی از آن‌ها از یک خودرو هم بیشتر است. صد‌ها دیسک سنگی در سراسر این جزیره پراکنده شده، برخی از آن‌ها بیرون هتل‌ها و بقیه در اعماق جنگل قرار دارند، اما بیشترشان در بانک‌های پول سنگی نگهداری می‌شوند. حدود ۱۳۰۰۰ دیسک سنگی در گردش در یاپ وجود دارد که قطرشان از ۳۰ سانتیمتر تا ۳.۵ متر متغیر است و هرچه بزرگتر باشند باارزش ترند.
دقیقا معلوم نیست کی این اتفاق افتاد، اما مردم درباره دریانورد مشهوری می‌گویند که به پالائو سفر کرده و سنگ آهک را آنجا یافته است. او به مردانش گفته که سنگ‌ها را به شکل ماهی بتراشند. سپس به ماه کامل نگاه کرده و سنگ او را یاد رنگ روشن درخشان ماه انداخته است؛ بنابراین دستور می‌دهد سنگ‌ها را به شکل دیسک درآورند و وسطش را سوراخ کنند تا بتوانند حرکت دهند.
طولی نکشید که دیسک‌ها از فاصله ۴۰۰ کیلومتری به عنوان شکلی از پول به یاپ رسیدند. ابتدا به عنوان هدیه داده می‌شدند، اما کم کم به عنوان پول استفاده شدند. اندازه فاکتور اصلی بود که ارزش این دیسک‌ها را تعیین می‌کرد، اما تنها معیار نبود.
ماجرای پشت هر قطعه هم در ارزش گذاری آن مهم بود. زمانی هر پول سنگی شجره نامه خودش را داشت. اگر یک دریانورد خاص در آوردن قطعه سنگی نقش داشت یا اگر افراد زیادی در حال به دست آوردن آن می‌مردند ارزشمندتر می‌شد.
یکی از ویژگی‌های جالب پول سنگی این است که به ندرت دست به دست می‌شود به خصوص دیسک‌های بزرگ. برخی از آن‌ها چندین تن وزن دارند، بنابراین حرکت دادن آن‌ها تقریبا غیرممکن و خطرناک است. بنابراین جای سنگ تغییر نمی‌کند بلکه مالکیت آن عوض می‌شود. در واقع، حتی لازم نیست سنگ‌ها در جزیره یا حتی در دسترس باشند تا ارزش داشته باشند.
طبق یک داستان، یک ملوان در حال آوردن یک دیسک سنگی بزرگ به جزیره بود که قایقشان در طوفان آسیب دید. این پول سنگی ارزشمند به ته اقیانوس رفت، اما خدمه به همه گفتند چه اتفاقی افتاده است. بنابراین پول هنوز ارزش داشت و خانواده‌ای که آن را از پالائو آوردند مالکش بودند. امروزه، حدود یک قرن بعد از آن ماجرا، یک نفر در یاپ صاحب این دیسک است. حتی با اینکه هیچکس از زمان غرق شدنش آن را ندیده است.
یک چیز مهم دیگر درباره پول سنگی یاپ این است که هرگز به عنوان پول روزمره استفاده نمی‌شود، بلکه بیشتر مثل طلا است و برای معاملات مهم مثل مهریه دختر استفاده می‌شود. امروزه دیسک‌های سنگی یاپ معادل پول واقعی هستند. شاید به نظر ما احمقانه بیاید و فکر کنیم چرا آن‌ها این سنگ‌ها را ارزشمند می‌دانند. خب چرا برای مردم جوامع دیگر طلا و نقره را ارزش دارد؟
