خلاصه رمان:
دختری که هیچ کس ، هیچ وقت درکش نکرد… نفهمیدش… همین باعث شده همه چیزش بشه خودش و حالا که به همه جا رسیده بر خلاف انتظارش باید میون اعتقادش و کارش یکی رو انتخاب کنه. بر خلاف انتظار کارش گیر کرده به یه پسر … بدترین رقیبش… و عاشق بشه … و شکست بخوره… در نهایت باز بلند شه که پسر رو بکوبه زمین… این وسط… یه شیرین داریم … یه پسر شیرین شکلاتی به اسم پارسا که هشت سالشه…. پایان خوش…
پیشنهاد می شود
قسمتی از رمان روشنم کن :
زمانی که گرفتار مردابی شوی، هر چه دست و پا بزنی بیشتر غرق میشوی!
حکایت دنیا بی شباهت به مرداب نیست!
هر چه دنبالش بدوم دورتر و دورتر میشود!
آنقدر بازی های بی انتها را در خود جای داده است که بتوانی حتی بیشتر از عمرت درگیر و مشغولش باشی!
اما این ، از هدف زیستنم به دور است.
خیلی دور.
هدف من تویی.
تنها تو که گمشده ای ، میان جاده های مبهم زندگانی ام!
لایق عشق ورزیدن به تو نیستم اما
نمیخواهم گرفتار خزان دنیا شوم…
نمیخواهم کم آورم…
نمیخواهم طعم فریب را بچشم…
دلم نمیخواهم غفلت ، دلم را به سیاهی بکشاند…
مرا از سرخط ، باور کن…
نگذار بیشتر از این اسیر دوراهی های عذاب آور شوم!!
پیراهن عشقت را به من بپوشان
و در چنگال تاریکی ها رهایم کن…
پناهم بده…
خدایا!!
نمیخواهم سهمم از تو سکوت باشد
مرا ببین…
مرا ببین و مرا دریاب
الهی روشنم کن!
پیشنهاد می شود
