خلاصه رمان:
داستان در مورد پسریه که بعد از ۷ سال دوری از کشور و خانوادش به ایران بر میگرده که البته این بازگشت با رفتنش از ایران خیلی مطابق میلیش نبوده ، توی بازگشتش مجبور به با خانواده و دوستانش میشه و در خلال این دیدار ها اتفاقی براش میفته که بعضی از اونها مسیر زندگیش رو تغییر میده.
پیشنهاد می شود
مقدمه رمان :
قضاوت میکنیم، دوست داشتنی ترین هایمان را ، بی حرف از کنارشان میگذریم و فکر میکنیم رفتارمان غرور خاصی دارد ، افسوس که عشق را در نطفه خفه میکنیم و اجازه ی بال و پر گرفتنش را نمیدهیم.
حسادت میکنیم، به ذره ای موفقیت و برتری ، باز هم به دوست داشتنی ترین هایمان ، مگر نمیشود، حسد نکرد و لبریز بود از شادی دوست و دوست داشتنی هامان!
یاد بگیریم، دوست داشتن را ، خالص و بی بغض و کینه …
یاد بگیریم ، مهر باید جریان داشته باشد ، همچون رودی خروشان شود…
یاد بگیریم، عشق سرچشمه ی رابطه هایمان باشد…
قسمتی از رمان :
دانش می گفت:
– سیاوش جان تو رو به روح سپهر یکم زودتر برو پیش حاجی ، یه سلام یه علیکی اون که رفته ، نزار چشم انتظار تو هم بمونه داداشم زخم نشو تو این مصیبت ، عصای دستش باش.
اما نشد ، منی که همیشه زخم بودم واسه سید خلیل ! سید خلیلی که همیشه درد بود به جای مرهم واسه من !
دیگه چه سلام و علیکی .
نشد ، زودتر که نشد هیچ ، دیرتر هم اومدم، تازه اونقدر دور وایسادم از مراسم و آدما که نمیشه حتی چهره ی سید خلیل رو واضح ببینم…
پیشنهاد می شود
رمان موجوداتی به نام از ما بهتران (جلد اول: جن زده) | نگار ۱۳۷۳ کاربر انجمن یک رمان
