محمدرضا حقگو عضو هیات انتخاب بخش مستند نهمین جشنواره بین المللی سیمرغ درباره رسالت و مسئولیت تلویزیون و سینما در فرهنگسازی رفتار سلامت به خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ گفت: جایگاه اصلی مستند، تلویزیون است و در کنار آن آثار سینمایی جدی بر پایه تحقیقات پردامنه و کارشناسی شده تاثیر زیادی خواهند داشت. مخاطبان و شرکت کنندگان این جشنواره دانشجویان هستند و طبیعی است که نمی توان از جهت کیفیت آثاری نظیر سایر جشنواره ها مثل سینما حقیقت را از آنها انتظار داشت. با این وجود کارهایی را هم شاهد بودیم که در حوزه بهداشت و درمان آثار قابل توجهی بودند و با مضامین و سمت و سوی اصلی جشنواره، انطباق داشتند.
وی در پاسخ به این که در برخورد با فیلم های دانشجویی باید به دنبال کیفیت فنی بود یا محتوایی، اظهار داشت: به نظرم انتخاب سوژه و جسارت پرداختن به آن در یک فیلم مستند اهمیت زیادی دارد و تجربه در ادامه مسیر فیلمسازی یک جوان فیلمساز راه بدست خواهد آمد؛ به شرط آن که دانشجوی فیلمساز بپذیرد که دوره های آموزشی و آموزش اهمیت زیادی دارد و آن را در دستور کار خود قرار دهد. تصویر و سینما به سندسازی سوژه ها و موضوعات حوزه سلامت کمک می کنند و اطلاع رسانی توسط رسانه های جدید اهمیت زیادی دارد.
حقگو همچنین با اشاره به ضرورت مرور کلی آثار شرکت کرده در یک جشنواره پیش از رسیدن به مرحله انتخاب بیان کرد: پیشنهاد من برای ارتباط بیشتر موضوعی آثار با مضامین مورد نظر یک جشنواره این است که آثاری که به دبیرخانه یک جشنواره ارسال می شوند، حتما توسط مسئولان برگزار کننده دیده شوند و باید فیلتری را برای این مرحله تعریف کرد.
وی ادامه داد: اگر آثاری راه را اشتباه رفته اند و آموزش ها، شیوه های اطلاع رسانی و حتی نقض غرضی نسبت به اهداف جشنواره دارند، باید قبل از راه یابی به مرحله انتخاب حذف شوند. این اتفاق می تواند به واسطه رده بندی آثار در جشنواره ها هم محقق شود و در فراخوان رده بندی اعلام شده و کارهایی که با آن رده کیفی همخوانی دارند، در رقابت شرکت کنند.
وی در پاسخ به این که در فرهنگسازی رفتار سلامت محور کدامیک از شاخه های هنری و رسانه ها رسالت و مسئولیت مهم تری دارند، عنوان کرد: جایگاه مستند در همه جای دنیا، تلویزیون است. البته من مستندهای خوب سینمایی ساخته شده را انکار نمی کنم و یکی از رویکردهای جدید وزارت بهداشت هم ساخت مستندهای سینمایی ۹۰ دقیقه ای با هدف اکران عمومی است. اما با این وجود، تلویزیون رسانه ای است که باید به موضوع مستند بیشتر اهتمام بورزد. در کنار آن آثار سینمایی جدی بر پایه تحقیقات پردامنه و کارشناسی شده تاثیر زیادی خواهند داشت.
حقگو بیان کرد: تلویزیون به علت درصد بالای فراگیر بودن، مسئولیت بیشتری دارد. در سینما امکان تکرار چند باره یک اثر ندارد. اگرچه در گذشته اکران دوم و سومی را هم برای فیلم ها در نظر می گرفتند که امروزه در شرایط انبوه تولیدات سینمایی و محدودیت سالن های نمایش، نمی توان چنین انتظاری داشت. همچنین آداب فیلم دیدن در سینما بیشتر لذت بردن و سرگرم شدن از تماشاست.
وی با اشاره به قابلیت های سایر رشته های هنری نظیر هنرهای تجسمی در فرهنگ سازی سلامتی مطرح کرد: در حوزه تجسمی هم می توان کارهای زیادی را پیش برد. کاریکاتور، مجسمه سازی، نقاشی اگر بر پایه تحقیق ایده ای را بپرورانند و تبدیل به اثری هنری کنند، می توانند در عین موجز بودن، تاثیرگذار باشند.
حقگو با اشاره به آثار قابل توجه در زمینه سلامت گفت: در این سال ها آثار موفق زیادی را در زمینه سلامت دیده ام که کارهای حساب شده و فکر شده ای بوده اند. مثلا یک فیلم کوتاه ساخته رامبد جوان در زمینه ترک سیگار و مبارزه با اعتیاد در جشنواره فیلم فجر بارها و بارها نشان داده شد که سرگرم کننده، آموزشی، کوتاه و موجز و تاثیرگذار بود.
وی در پایان خاطر نشان کرد: راه اندازی جشنواره سیمرغ با توجه به دربرگیری همه رشته های هنری و مخاطبان دانشجوی خود، کار سختی است. افراد و کمیته های دست اندرکار باید به طور شبانه روزی تلاش کنند و بی طرفی مطلق داشته باشند. این جشنواره هرچه عمر طولانی تری داشته باشد، می تواند پیش برنده تر عمل کند و عامل پیشرفت باشد.
انتهای پیام/
