استارتاپ‌ها برای کسب خدمات مالی با چالش‌های متنوعی روبرو هستند. البته ابزارهای مدرن، راه‌حل‌هایی کاربردی را در اختیار آنها قرار می‌دهند.
دنیای اقتصاد در سال‌های اخیر با چالش‌ها و تغییرات گوناگونی روبرو بوده است. از بحران‌های مالی جهانی تا تغییرات در ارتباطات مالی و تعاملات بین‌المللی، همگی انقلابی ساکت را در دنیای اقتصاد ایجاد کرده‌اند. به این موارد، ظهور استارتاپ‌های متنوع و نیاز به حمایت مالی را اضافه کنید که سبک جدیدی از خدمات مالی را از بانک‌ها انتظار دارد.
مقاله‌های مرتبط:به هر حال با وجود پشت سر گذاشتن نسبی بحران‌های مالی جهانی، هنوز حمایت مالی رسمی از استارتاپ‌ها، فاصله‌ای زیاد با نیاز بازار دارد. اگرچه هنوز استارتاپ‌ها می‌توانند با مراجعه‌ی سنتی به بانک‌ها و با دلایل مختلف، سرمایه و وام تهیه کنند، اما اقدام هوشمندانه و کاربردی برای آنها، جذب سرمایه‌گذار آشنا به اکوسیستم است. سرمایه‌گذاری که علاوه بر تامین مالی، توانایی تامین ارتباطات و آموزش‌های لازم را نیز برای موسسان داشته باشد. چالش اصلی این است که تعداد سرمایه‌گذاران و هزینه‌ی قابل تامین توسط آنها، هنوز فاصله‌ی زیادی با نیاز استارتاپ‌ها دارد.
در این میان، روش‌های سرمایه‌گذاری در استارتاپ‌ها نیز در حال تحول هستند. به بیان دیگر تفکر استارتاپی باعث شده تا روش‌های تامین مالی نیز (مانند خود استارتاپ‌ها) به سمت ساختارشرکنی پیش بروند. پس می‌توان نتیجه گرفت که آینده‌ای مملو از استارتاپ‌های مالی و روش‌های ساختارشکنانه برای تامین نیازهای مالی در پیش روی ما قرار دارد. این روند، قطعا چالش‌های خاص خود را خواهد داشت که در ادامه‌ی این مقاله زومیت به بررسی آنها و راه‌حل پیشنهادی می‌پردازیم.
اگر یک آشنایی اولیه با بانک‌ها، موسسات مالی و خدمات آنها داشته باشید، قطعا متوجه این قضیه می‌شوید که این سازمان‌ها عموما برای کمک به شرکت‌های بزرگ و با سابقه طراحی شده‌اند. فرآیند سرمایه‌گذاری و تخمین ریسک در بانک‌ها و موسسات سنتی به‌گونه‌ای است که تنها در ارتباط با شرکت‌های بزرگ تامین خواهد شد.
یکی از دلایل مناسب نبودن بانک‌ها برای شرکت‌های کوچک، روندهای اداری و کاغذبازی سنتی آنها است. اطلاعات مورد نیاز برای دریافت وام از بانک‌ها بسیار چالش‌برانگیز وقت گیر است. به بیان دیگر این روندها تنها زمان باارزش استارتاپ‌ها را از بین می‌برند. به عنوان مثال به روند طولانی معرفی ضامن، تهیه‌ی اسناد اداری و مالی شرکت و مذاکرات برای بازپرداخت وام‌ها توجه کنید.
نکته‌ی نگران‌کننده‌تر این که برخی بانک‌ها و موسسات سرمایه‌گذاری سنتی، از اعتبار شخص موسس به عنوان ضامن پرداخت‌های مالی استفاده می‌کنند. این روند نیز استرس کاری موسسان را افزایش داده و چالشی جدید در مسیر پیشرفت ایجاد می‌کند.
پس از این که موارد دشوار و چالش‌های دریافت وام از بانک‌ها و موسسات سنتی را درک کردید، آن را در تعداد موسسات مورد نظر ضرب کنید. قطعا استارتاپ در حال مقیاس‌پذیری برای دریافت وام و سرمایه، به چند بانک و موسسه مراجعه می‌کند و این روندهای زمان‌بر را باید برای همه‌ی آنها انجام دهد. از طرفی، ذهنیت یک موسس استارتاپ، ساختار شکن و مدرن بود و پس از مدتی نمی‌تواند درک کند که چرا این همه روندهای ثابت و مشابه در تمام بانک‌ها اجرا شده و اصطلاحاً یک چرخه‌ی باطل به وجود آورده‌اند.
به هر حال بانک‌های سنتی برای ارائه‌ی خدمات بهتر به کسب و کارهای مدرن، نیاز به بازنگری در روند کاری خود دارند. به‌روزرسانی روندهای اعتبار سنجی، اتوماسیون فرآیندهای اداری و جمع‌آوری اطلاعات و افزایش منابع مالی برای شرکت‌های نوپا، از راه‌حل‌هایی است که می‌تواند بانک‌ها را به منابعی قابل اعتماد برای استارتاپ‌ها تبدیل کند.
از طرفی، فناوری‌های مدرن مالی و شرکت‌های فین‌تک نوظهور، در حال انجام وظایف مورد انتظار از بانک‌ها هستند و به مرور، خود را جایگزین آنها خواهند کرد. در نهایت، آنها خواهند بود که با سرعت بیشتر، خدمات مالی را در اختیار موسسان قرار می‌دهند. در ادامه برخی از راهکارهای مدرن مالی مناسب برای استارتاپ‌ها را معرفی می‌کنیم.
سیستم وام‌دهی آنلاینسرویسهای آنلاین قرض‌دهی مدتی است که جای خود را در بخش سرمایه‌گذاری استارتاپ‌ها پیدا کرده‌اند. در این سیستم‌ها وام‌های مشابه وام‌های بانکی اهدا می‌شود اما تفاوت در کاهش روندهای اداری و ضمانت‌های دست و پاگیر است. این سرویس‌ها، امکانات را برای هر دو طرف وام‌دهنده و وام‌گیرنده فراهم می‌کنند.
در یک سیسیتم وام‌دهی آنلاین شما یک بار اقدامات مربوط به تایید شرکت را انجام می‌دهید و وام‌دهندگان نیز شرایط خاصی برای تامین سرمایه ندارند. علاوه بر آن برخی سیستم‌ها مانند Kabbage از امکانات پیشرفته‌تری همچون رصد آنلاین فعالیت‌های شرکت استفاده می‌کنند که روند تایید صلاحیت برای دریافت وام را به درستی انجام می‌دهد. این سیستم با دریافت آمارهای مالی در ماه یا سال گذشته، شرکت درخواست دهنده را در دسته‌بندی‌های مختلف وام قرار می‌دهد.
نمونه‌های ایرانی از این سیستم‌های وام‌دهی به مرور در اینترنت تاسیس شده‌اند. چالش اصلی این سرویس‌های داخلی، فرهنگ‌سازی برای سرمایه‌گذاران و همچنین موسسان استارتاپ‌ها است. علاوه بر آن، زیرساخت‌های لازم برای تایید صلاحیت‌ها نیز باید بهینه شوند.
جمع‌سپاری یا کراودفاندینگ مدتی است که در فضای استارتاپی به شهرت مناسبی رسیده و این شهرت را تا حدودی مدیون سرویس‌های عالی کیک‌استارتر است. در این سبک از جذب سرمایه، کارآفرین با معرفی محصول و کسب و کار خود، دیگران را متقاعد به سرمایه‌گذاری می‌کند. برای پس دادن کمک‌های دریافت شده نیز راه‌های مختلفی از اعطای نسخه‌های رایگان محصول یا درصد سود دریافتی از درآمدهای آتی پیشنهاد می‌شود.
فروش دارایییکی از روش‌های کمتر مرسوم برای جذب سرمایه، فروش دارایی یا فاکتورهای نقدنشده است. البته این روش به صورت‌های متنوع مانند فروش چک‌های آتی در کشور ما نیز وجود دارد و آن‌چنان مدرن نیست. در این روش استارتاپ، مطالبات وصول نشده‌ی قانونی خود را با تخفیف به شرکت دیگری می‌فروشد. شرکت دوم ریسک وصول مطالبات را قبول کرده و در عوض در این بین درآمدی را کسب خواهد کرد.
علاوه بر روش‌های گفته شده می‌توان به فروش توکن نیز اشاره کرده که باوجود کاهش اعتبار آن، هنوز در میان برخی شرکت‌ها و استارتاپ‌ها جایگاه معتبری دارد. البته این روش عموما در استارتاپ‌های فعال در حوزه‌ی بلاک‌چین استفاده می‌شود.
در نهایت باید به این نکته اشاره کرد که چالش‌های مالی و تامین سرمایه، همیشه پیش روی استارتاپ‌ها قرار دارد و آنها در این رقابت با همتایان بزرگتر خود، مشکلات زیادی خواهند داشت. در این میان، راه‌حل اساسی و کاربردی، ساختارشکنی در فضای مالی و رجوع به منابع جایگزین است. از طرفی بانک‌های سنتی نیز باید این نکته را در نظر داشته باشند که تنها با ارائه‌ی خدمات مدرن و تسهیل شرایط برای شرکت‌های نوپا، می‌توانند در بازار آتی مالی فعالیت مفید داشته و مشتریان همیشگی جذب کنند.
