گفتگوی عیدانه باشگاه خبرنگاران جوان با هوشنگ توکلی؛
بهار و نوروز برای شما تداعی گر چیست؟
بهار و عید نوروز برای من یادآور دوران نوجوانی، جوانی و آرامش است. زمانی که دنیا به این اندازه شلوغ نشده بود و زمین هم کار طبیعی خودش را انجام می‌داد و تا این حد تفاوت و تداخل ماه ها را به این شکل نداشته بودیم.
با توجه به اینکه سال‌ها در سینما، تئاتر و تلویزیون فعالیت کرده‌اید؛ روند و عملکرد سال ۹۶ را به چه شکل دیدید؟
پنجمین سالگرد حضورم را در تئاتر، بچه‌های جشنواره نمایش‌های کوتاه یادآوری کردند. ما ۵۰ سال پیش به این میزان گروه تئاتری نداشتیم، ولی امروز در مراکز همه استان‌ها می‌بینیم که خیل انبوهی از جوان‌های مستعد در تئاتر فعالیت می‌کنند. به طور کلی تئاتر ما بعد از انقلاب اسلامی پیشرفت خوبی داشت و رشد کمی و کیفی بسیار خوبی را طی کرده‌است، و امروز می‌توانیم به عنوان یک پدیده فرهنگی و یک شغل به آن نگاه کنیم. من امسال آثاری را در جشنواره نمایش‌های کوتاه در اراک دیدم که با اجرا‌های بین المللی ما برابری می‌کردند؛ حتی می‌توان برای سال‌های آینده هم امیدوار بود.
تئاتر امروز در جایگاه ثابتی ایستاده است، البته در سینمای ما هم نقشه جوانان توانسته جای خالی سینما را در بین مردم پر کنند. در واقع حضور نیروهای جوان در سینما و تئاتر می‌تواند جایگزین بسیار خوبی برای بازیگران پیشکسوت ما باشد.
به عقیده شما در سال جدید چه اتفاقاتی باید هم از لحاظ کاری و زندگی دگرگون شود؟
مسئولان و مدیران فرهنگی مقداری دانش خود را بالا بیاورند، آن چیزی که در جامعه دیده می‌شود فرای تصور مسئولان مدیران است. ای کاش مدیران در کنار مردم جامعه بیایند و دست به دست هم بدهند تا از این مرحله گذار عبور کنیم.
از نظر شما تلخ‌ترین اتفاق در سال 96 چه بود؟
تلخ‌ترین حادثه‌ای که در سال ۹۶ دیده شد، نگاه خصوصی به بخش اقتصادی بود که بحران اقتصادی جامعه را سپری کرده‌ایم و نشان می‌دهد که مدیران اقتصادی ما در تحول اقتصادی کمی عجله کردم و نگاهشان را به اقتصاد کشور نگاه واقع بینانه نبود. همچنین حوادث دیگر حوادث کشور هم ناشی از همین آشفتگی اقتصادی است که باید مسئولان ما نگاه تعادلی پیدا کنند.
از نظرشما بهترین اتفاق در سال 96 چه بود؟
مهمترین اتفاق خوب برای من در سال ۹۶ حضور در جشنواره نمایش‌های کوتاه در شهر اراک بود، که دستاورد‌های خیلی خوبی از جوانان را مشاهده کردم و احساس کردم که اگر ۵۰ سال از عمرم در حوزه هنر به خصوص در تئاتر گذشت، بیهوده نبوده، و امیدوارم خیلی بیشتر و بهتر شود.
شیرین‌ترین خاطره در عید نوروز برای شما کدام سال‌هاست؟
شیرین‌ترین و شادترین ایام عید برای من همان سال‌های دور بود که با دید و بازدید بزرگان و عید دیدنی دیدن بزرگان و عید دیدنی می رفتیم. و همه فامیل را در طی ۲۰ دور هم جمع می‌کرد و مورد محبت یکدیگر قرار می‌گرفتیم. اما در این سال‌ها خانواده‌ها از هم دور شدند و این تغییر سبک زندگی مهاجرت و اطرافیان باعث شده که در دوران تنهایی را تجربه کنیم.
امسال عید چه برنامه‌ای برای خود و خانوادتان دارید؟
ما به عنوان پدر و مادر سعی کردیم حداقل‌هایی که در توانمان است را در اختیار فرزندان و نوه‌های خود قرار دهیم. عید امسال هم تمام سعی خود را می‌کنم که در کنار یکدیگر نوروز را جشن بگیریم.
کار جا مانده از سال ۹۶ دارید؟
یک سری ایده‌های جدید در حوزه کاری سینما و تئاتر دارم که متاسفانه به دلیل همان بحران اقتصادی به تعویق افتاد و امیدورام بتوانم در اردیبهشت ماه سال آینده آن را به روی صحنه ببرم. در این دوره از سن ما کار کردن به نسبت توقعات ما سخت می‌شود، ولی متاسفانه دیگر جوان نیستیم و کاری را که باید در طی شش ماه انجام شود، یک سال طول می‌کشد.
برای عید برنامه سفر دارید؟
سال گذشته به استان‌های خراسان شمالی، جنوبی، ایلام، رشت، مازندران، اصفهان و خوزستان سفر کردم و دیدم که همه این استان‌ها از تهران فضای بهتری برای زندگی هستند. چون هنوز اندازه تهران آلودگی نشده اند. اگر بخواهم یک کدام از آن‌ها را برای زندگی انتخاب کنم خراسان بهترین شهر برای زندگی است.
پیام نوروزی شما برای مخاطبان سایت باشگاه خبرنگاران جوان؟
من مهمترین مسئله را امید می‌دانم. رفتار دنیا با ما به نحوی است که امید را از ما گرفته است، و این در صورتی که انسان با امید روی پای خودش ایستاده است. بنده امیدوارم سال ۹۷ سالی سرشار از سرزندگی و نشاط و امید باشد.
گفتنی است؛ هوشنگ توکلی ابیاتی از غزلیات سعدی را به خوانندگان سایت باشگاه خبرنگاران جوان تقدیم کرد:
هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم نبود بر سر آتش مُیسّرم که نجوشم
به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم شمایل تو بدیدم نه عقل ماند و نه هوشم
*******
حکایتی ز دهانت به گوش جان من آمد دگر نصیحت مردم حکایتست به گوشم
مگر تو روی بپوشی و فتنه بازنشانی که من قرار ندارم که دیده از تو بپوشم
******
من رمیده دل آن به که در سماع نیایم که گر ز. پای درآیم به دربرند به دوشم
بیا به صلح من امروز در کنار من امشب که دیده خواب نکردست از انتظار تو دوشم
*********
مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم
به زخم خورده حکایت کنم ز. دست جراحت که تندرست ملامت کند چو من بخروشم
*********
مرا مگوی که سعدی طریق عشق رها کن سخن چه فایده گفتن چو پند می‌ننیوشم
به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل که گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم
انتهای پیام/
