به گزارش خبرنگار حوزه اخبار داغ گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان؛ ایرانیان از دیرباز ید طولایی در برپا کردن جشن و سرورهای مختلف داشته‌اند و در تقویم باستانی آنها هر روز از ماه نامی دارد که اسم یکی از روز ها منطبق بر نام ماه است که در آیین پارسی هر زمان که نام روز و ماه یکی می‌شد، مردم با به فال نیک گرفتن این اتفاق، جشن و سرور برپا می‌کردند.
شمار زیادی از این جشن‌های متفاوت در میان صفحات تاریخی گم شده و به باد فراموشی سپرده شدند، اما هنوز هم که هنوز است پس از گذشت سال های طولانی تعدادی هرچند اندک از این جشن ها در جای جای ایران بر پا می‌شود که «چهارشنبه سوری» یکی از اندک جشن‌های فراموش نشده‌ی ما در طول تاریخ است.
چهارشنبه‌سوری، جشنی مخصوص است که در شب چهارشنبه آخرین ماه سال برپا می شود که در واقع پیش در آمدی برای جشن‌های نوروزی است و با برگزاری این جشن، مردم به استقبال بهار می‌روند. طبق آیین باستانی ایرانی در این شب آتش بزرگی برپا می‌شود، که تا صبح زود و طلوع آفتاب، برافروخته می‌ماند و مردم از روی آتش می‌پرند و با گفتن زردی من از تو سرخی تو از من، زردی، بیماری و مشکلاتشان را به دست آتش می‌سپارند و به جای آن سرخی، گرما و نیرو را از آتش هدیه می‌گیرند.
برخی بر این باورند در جشن سوری برای دور کردن سرما و خوش آمدگویی به گرما بر روی بام خانه ها آتش می آفروختند. این کار هم به خاطر شگون بود و هم به باور پیشینیان شعله اتش و دود روح مردگان را به خانه های خود راهنمایی می کرده است.
به همین منظور تصویری از پیشینه چهارشنبه سوری در قالب اینفوگرافیک را برای شما آماده کرده ایم که می توانید در ادامه مشاهده نمایید.
انتهای پیام/
