برترین ها - گردآوری و طراحی از بهنام رائین: شعر، نشانه یک زندگی عالی و بشری است. مردم با خیال زندگی می کنند و بهترین چیزی که خیال را تحت تاثیر قرار می دهد شعر است، پس این واقعیت که نقش روزمره کننده را ایفا می کند و شعر، حقیقتی است که اگر نمی شود سراینده آن بود، می توان دست کم خواننده آن شد و از روزمرگی رهید.
شعر در کوتاه ترین و موجزترین و خوش آهنگ ترین و مناسب ترین همنشینی واژه هایی آشنا، ما را با معنایی درگیر می کند که برای عقل، نامفهوم و موهوم و بیگانه است، اما برای دل و جان، آشنا و حس شدنی است. شعر، میزبانی صادق است که قلب مخاطبان مستعد خود را هدف قرار می دهد و آنان را به ساحت ناممکن ها و ناباوری ها فرا می خواند تا خود ببینند و باور کنند که اگر ایمان و عشق باشد، هر ناممکنی ممکن می شود.
در این سری مطالب سعی کردهایم گزیدهای از اشعار را در قالب ابیات زیبا و تاثیرگذار با تایپوگرافی های متفاوت، در اختیار شما قرار دهیم. باز هم مثل همیشه پذیرای پیشنهادات و انتقادات شما همراهان همیشگی مجله اینترنتی برترین ها خواهیم بود.
همچنین شما می توانید اشعار شاعر محبوب خود را در قسمت نظرات برای ما ارسال نمایید.
***
که جان را فرش مادر میتوان کرد
(مولانا)
زندگی ضرب زمین در ضربان دل ما
زندگی هندسه ساده و یکسان نفسهاست
(سهراب سپهری)
با من هزار نوبت اگر دشمنی کنی
ای دوست همچنان دل من مهربان توست
(سعدی)
بی تو هر لحظه مرا بیم فرو ریختن است
(فاضل نظری)
بی او نتوان رفتن بیاو نتوان گفتن
(مولانا)
آن که میداند چه میگویم؛کجاست؟
(فریدون مشیری)
چون تو دارم همه دارم دگرم هیچ نباید
(سعدی)
چون شدم صید تو بر گیر و نگهدار مرا
(خواجوی کرمانی)
صد فصل بهار آید و بیرون ننهم گام
ترسم که بیایی تو و در خانه نباشم
(وحشی بافقی)
ناز پرورده ای و درد نمی دانی چه
گریه ممتد یک مرد نمی دانی چه
در کجا علم سخن یاد گرفتی که هنوز
ظاهرا معنی برگرد نمی دانی چه
(سجاد سامانی)
آغوش تو سرکوب هیاهوی جهان است...
(فرشاد کولیوند)
گلایه کنی و رو به آسمان ببری
از زیبایی یک لاله واژگون کم می شود
(فرشاد رستمی)
وقتی جوانه نیست ،کجا عید می شود
مادر که خانه نیست،کجا عید می شود
مادر بهانه همه عاشقانه هاست
وقتی بهانه نیست،کجا عید می شود
(یاسر رحمانی)