یک محقق تاریخ اسلام با بیان اینکه معضلی در عرصۀ حجاب در دوران حکومت پیامبر(ص) و امام علی(ع) مشاهده نمی‌شود، به تشریح واجب شدن حجاب و وضعیت آن در آن دوران‌ها پرداخت.
«محمدحسین رجبی‌دوانی» محقق تاریخ اسلام و عضو هیئت علمی دانشگاه امام حسین(ع) در بیانی با اشاره به وضعیت «حجاب» در دوران حکومت پیغمبر اکرم(ص) و حضرت علی(ع) گفت: در پیش از اسلام با وجود مفاسد اخلاقی که در بسیاری از اعراف رایج بود، مردان و زنان به سبب شرایط جغرافیایی باید پوششی برای سر خود می‌داشتند، در همین راستا مردان از چفیه و زنان از روسرهای بلند استفاده می‌کردند.
واجب شدن حجاب
وضعیت «حجاب» در دوران حکومت پیغمبر اکرم(ص)وی افزود: با ظهور اسلام تا مدتی وضعیت به همین منوال بود؛ یعنی وقتی مرد و زن از خانه خارج می‌شدند، سرهای آنان پوشیده بود، تا اینکه بعد از هجرت پیامبر اکرم (ص) به مدینه و تأسیس دولت اسلامی به سبب مزاحمتی که برای یک بانوی مسلمان جوان رخ داد، آیۀ حجاب نازل شد و بر مبنای این آیه زنان که روسری بر سر داشتند، اما تا پیش از این مانند چفیۀ مردان آن را به پشت سر خود می‌انداختند، موظّف شدند تا جز گردی صورت خود بقیۀ سر و گردن خود را بپوشانند و به این ترتیب حجاب به عنوان یکی از احکام قطعی خداوند برای بانوان جاری شد.
این محقق تاریخ اسلام یادآور شد: باید دانست که حجاب به این صورت دربارۀ زنان آزاد مسلمان صدق می‌کرد و زنان اهل کتاب و کنیزان از این مسأله مستثنی بودند، اما همانطور که بیان شد شرایط آب و هوایی ایجاب می‌کرد حتی زنان غیر مسلمان و کنیزان هم سرهای خود را بپوشانند، لذا مسألۀ بی‌حجابی یا بد حجابی در عصر حکومت پیامبر اکرم(ص) معنا مفهوم نداشته است.
به گفتۀ رجبی‌دوانی در حکومت امیر‌المؤمنین (ع) وضعیت به همینگونه بود، اما به سبب گسترش قلمرو اسلام و فتح سرزمین‌های دیگر و اختلاط و آمیزشی که میان و مسلمانان و غیر مسلمانان بود، طبیعتاً مسائلی از ممالک و تمدن‌های دیگر در بین مسلمانان رایج بوده است.
واجب شدن حجاب میان مسلمانانوی با بیان اینکه معضلی در عرصۀ حجاب در دوران حکومت پیامبر(ص) و امیر‌المؤمنین (ع) مشاهده نمی‌شود، خاطرنشان کرد: در نقلی آمده که امیر‌المؤمنین (ع) زمانی که در بستر خلافت قرار داشت از اینکه بعضی از زنان در کوفه ـ که مرکز خلافت بود ـ آنگونه که باید و شاید حجاب رعایت نمی‌کردند، بر مردان آنان که غیرت کافی نداشتند خرده گرفته و آنان را سرزنش کرده است، با این حال، مسأله ای که به عنوان معضلی برای جامعه در عرصۀ حجاب و عفت بخواهد وجود داشته باشد در حکومت پیامبر(ص) و امیر‌المؤمنین (ع) مشاهده نمی‌کنیم.
عضو هیئت علمی دانشگاه امام حسین(ع) تأکید کرد: باید به این نکته تأکید داشت که اگر طبق احکام اسلام حجاب برای زنان غیر مسلمان و کنیزان واجب نیست، این بدین معنا نیست که آنان مجاز هستند با آرایش و خودنمایی در جامعه حضور پیدا کنند، بلکه اگر چنین امری صورت گیرد، به عنوان شکستن ارزشهای الهی در جامعۀ اسلامی جرمی است که باید با آن مقابله شود.
واجب شدن حجاب در اسلام
حجاب در دوران حکومت پیامبر(ص) و امیر‌المؤمنین (ع)همچنین بدانید کلمه ” حجاب ” هم به معنی پوشیدن است و هم به معنی پرده و حاجب .
بیشتر ، استعمالش به معنی پرده است . این کلمه از آن جهت مفهوم پوشش می دهد که پرده
وسیله پوشش است ، و شاید بتوان گفت که به حسب اصل لغت، هر پوششی حجاب نیست ،
آن پوششی ” حجاب ” نامیده می شود که از طریق پشت پرده واقع شدن صورت گیرد .
در قرآن کریم در داستان سلیمان، غروب خورشید را این طور توصیف می کند : ” حتی توارت بالحجاب ”
یعنی تا آن وقتی که خورشید در پشت پرده مخفی شد . پرده حاجز میان قلب و
شکم را ” حجاب ” می نامند .
در دستوری که امیر المومنین ( ع ) به مالک تشتر نوشته است می فرماید :
” فلا تطولن احتجابک عن رعیتک ” یعنی در میان مردم باش ، کمتر خود را در اندرون خانه خود
از مردم پنهان کن ؛ حاجب و دربان، تو را از مردم جدا نکند ، بلکه خودت را در معرض
ملاقات و تماس مردم قرار بده تا ضعیفان و بیچارگان بتوانند نیازمندیها و شکایات خود را
به گوش تو برسانند و تو نیز از جریان امور بی اطلاع نمانی .
وظیفه پوشش که اسلام برای زنان مقرر کرده است بدین معنی نیست که از خانه بیرون نروند .
زندانی کردن و حبس زن در اسلام مطرح نیست . در برخی از کشورهای قدیم مثل ایران قدیم و هند،
چنین چیزهایی وجود داشته است ولی در اسلام وجود ندارد .
افکار نیوز و فرارو
