به گزارش خبرنگار حوزه اخبار داغ گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، در سال 1971 عده‌ای محقق از اتحاد جماهیر شوروی راهی روستای دروازه در قره قوم، واقع در استان آخال ترکمنستان شدند تا فعالیت‌هایی در زمینه اکتشاف نفت انجام دهند. هنگامی که این گروه عملیات حفاری خود را آغاز کردند ناگهان محدوده وسیعی از زمین منطقه فعالیت محققان، فرو ریخت و مقدار بسیاری گاز سمی در فضا پخش شد. آنها به‌طور ناخواسته و اتفاقی به یک میدان گازی عظیم دست یافته بودند.
در چنین مواقعی اگر امکان کنترل گازهای سمی با روش‌های استاندارد اما پرهزینه ممکن نباشد معمولا به سراغ شیوه سوزاندن گاز می روند تا از انتشار آن جلوگیری کنند.
گروه مذکور نیز در آن موقعیت به سراغ راه دوم رفت و اقدام به سوزاندن گازها کرد اما دقیقا برخلاف آنچه آنها تصور می‌کردند آتش حاصل از سوزاندن گاز متان پس از مدتی خاموش نشد. پدیده‌ای به نام «دروازه جهنم»که امروزه گردشگران در آن منطقه می بینند حاصل حریقی است که همان محققان در سالهای گذشته افروختند.
اکنون در سال 2018 هستیم و این گودال با عمق 30 و قطر 70 متر همچنان بی وقفه در حال سوختن است و بازدیدکنندگان بسیاری از نقاط مختلف جهان را به خود جذب می کند.
بد نیست بدانید که در سال 2014 نیز یک جهانگرد کانادایی به نام «جورج کورونیس» با استفاده از تجهیزات لازم درون این حفره جهنمی رفت تا به اکتشافاتی دست یابد.
این جهانگرد در مشاهدات خود از درون این پدیده عجیب به صدای گازی که با پایین رفتن او هر لحظه قوی تر و بیشتر می شد اشاره کرد و اینکه لحظات حضورش در آنجا مدام احساس ایفای نقش در یک فیلم علمی تخیلی را داشته است.
دستاورد او هنگام خروج از آنجا باکتری عجیب و شگفت انگیزی بود که به خاطر مقاومتش مقابل حرارت غیرقابل تحمل از نظر آستور بیولوژیک بسیار حائز اهمیت بود.
ورود کنجکاوانه این محقق به جهنم سوزان ترکمنستان حاصل 18 ماه برنامه‌ریزی بود تا به کشف بهترین راه برای رفتن به درون آن ختم شد. در ادامه نیز تصاویری از سفر «جورج کورونیس» به این گودال عجیب را که نامش توسط بومیان منطقه دروازه انتخاب شده است تماشا می کنید.
انتهای پیام/
هرآنچه باید درباره دروازه جهنم بدانید