در گزارش منتشر شده در این سایت این مرکز با ذکر شکل هایی از انواع پوشش حجاب به تغییرات نگرش مردم طی سالهای 85 تا 93 پرداخته شده و نتایج قابل توجهی از این پژوهش منتشر شده است.
در پژوهش مزبور که نتایج آن در سال 93 نیز در نشست تخصصی سیاست گذاری حجاب در اختیار اعضای این نشست قرار گرفته، نشان داده شده تمایل به استفاده از حجاب در سال 85 به میزان 24.3 درصد بود که در سال 93 به 14.7 درصد افت پیدا کرده است. بیشترین تغییر مثبت در تمایل تهرانی ها در استفاده از پوشش خاص زنان مربوط به استفاده از روسری، مانتو تنگ بوده که در سال 85 تنها 25.2 درصد بود که در سال 93 با رشد زیادی به 32 درصد رسیده است.
شکل زیر به خوبی نشان می دهد تمایل استفاده از چادر و مانتوی گشاد در خلال سالهای 85 تا 93 به شدت کاهش یافته و در چادر از بیش از 24 درصد به حدود 14 متمایل شده و تمایل به استفاده از مانتوی گشاد از 30 درصد به 20 درصد طی 8 سال، افت کرده است.
شکل یک: تمایل پاسخگویان تهرانی به استفاده از انواع پوشش زنان
نکته دیگری که در پژوهش مزبور عنوان شده این است که پاسخگویان معتقدند تنها حدود یک درصد زنان از چادر استفاده می کنند.
بنا به اظهارنظر شهروندان تهرانی در این تحقیق، بیشترین الگوی پوشش مورد استفاده برای زنان تهرانی در سال 93، استفاده از روسری، مانتوی کوتاه و شلوار تنگ بوده است.
شکل سه: اظهارنظر شهروندان تهرانی درباره پوشش فعلی زنان در جامعه
شکل 4: نگرش جامعه درباره دخالت دولت در پوشش مردم
نکته جالب دیگری در این یافته نشان می دهد حدود 40 درصد افراد پاسخگو در سال 93 معتقد بودند باید با بدحجابان برخورد شود ولی در سال 85، تعداد پاسخگویانی که می گفتند باید به بدحجابان برخورد شود بیش از 55 درصد بود. به تعبیر بهتر، جامعه در برخورد با بدحجابان، با احتیاط بیشتری رفتار کرده و دیگر مانند گذشته، معتقد به برخورد با بدحجابان نیست.