سلامت نیوز: رئیس اداره سرطان وزارت بهداشت از تدوین برنامه توسعه شبکه ملی مراقبت‌های سرطان خبر داد .
به گزارش سلامت نیوز، دکتر علی مطلق درگفت‌وگو با ایسنا، درباره برنامه توسعه شبکه ملی مراقبت‌های سرطان توضیح داد و گفت: با توجه به این برنامه، مراکز درمان سرطان شامل رادیوتراپی، شیمی درمانی و جراحی در قالب مراکز تیپ دو و سه تعریف شده‌اند و مشخص شده تا ۱۰ سال آینده باید چه تعداد مرکز و با چه تجهیزاتی داشته باشیم. علاوه بر آن برنامه‌ای تدوین شده تا مراکز موجود نیز تجهیز شوند.
وی گفت: امیدواریم در درجه اول تجهیز و به روزرسانی این مراکز اتفاق افتد. برای تجهیز این مراکز برنامه‌ای سه ساله آماده شده که طبق آن باید تا سال ۹۹ کمبودهای دستگاه‌های شتاب دهنده مراکز موجود جبران شود. همچنین بخشی از مراکزی که تا ۱۰ سال آینده باید ساخته شوند، باید تا چهار یا پنج سال آینده راه‌اندازی شوند.
رئیس اداره سرطان وزارت بهداشت همچنین اضافه کرد: دسترسی به خدمات درمانی از جمله رادیوتراپی و جراحی باید بهینه شود. این بهینه‌سازی باید به صورت عملیاتی و اجرایی درآید. اقدام لازم برای این موضوع شروع شده، اما به دلیل نیاز به اعتبارات مالی نیازمند همکاری دولت و بخش غیردولتی هستیم. با توجه به اینکه شیمی درمانی روند ساده‌تری دارد و راحت‌تر انجام می‌شود، در حال حاضر دسترسی قابل قبولی دارد.
وی درباره علت استفاده بیشتر از شیمی درمانی در درمان سرطان گفت: به دلیل اینکه خرید تجهیزات یا آماده‌سازی و آموزش افرادی که جراحی سرطان انجام می‌دهند، سخت‌تر از در دسترس قرار دادن شیمی درمانی است، کمی از این موضوع غفلت شده است. امیدواریم با توجه ویژه‌ای که به این مساله می‌شود، بتوانیم ناهمسانی بین توجه به شیمی درمانی و سایر درمان‌ها مانند جراحی و رادیوتراپی را جبران کنیم.
مطلق درباره برخی اظهارات درباره کاهش سن ابتلا به سرطان نیز توضیح داد و گفت: گاهی به اشتباه مطرح می‌شود که سن بروز سرطان در ایران پایین‌تر است. این امکان وجود دارد که متوسط سن بروز یک سرطان پایین‌تر باشد، اما دلیل آن این نیست که سرطان در سن پایین‌تری بروز میکند. از طرف دیگر نیز نسبت جمعیت جوان در کشور ما تقریبا برابر با جمعیت بالای ۵۰ سال است. این آمار بر خلاف کشورهای غربی است که جمعیت بالای ۵۰ سال بیشتری دارند. به همین دلیل تعداد افرادی که در سن زیر ۵۰ سال به این بیماری مبتلا شده‌اند، بیشتر دیده می‌شود. در مجموع احتمال یک رخداد در عدد بزرگ بیشتر از جمعیت‌های کوچکتر است.
