عکس | تصویر نجومی روز ناسا: زایشگاه ستارگان در ابر ماژلانی بزرگ
به گزارش خبرآنلاین، ابر ماژلانی بزرگ، کهکشان کوتوله و نامنظمی است که ۱۶۰ هزار سال‌نوری از کهکشان ما فاصله دارد و در صورت‌فلکی جنوبی «ماهی طلایی» دیده می‌شود. درازای آن به ۱۵ هزار سال‌نوری بالغ می‌شود که حداقل ۷ برابر از پهنای کهکشان راه‌شیری کمتر است. این کهکشان همراه با ابر ماژلانی کوچک، مشهورترین قمرهای کهکشان ما به شمار می‌آیند.
برای مشاهده عکس در ابعاد بزرگ، اینجا را کلیک کنید.
پهنای این تصویر ۵ درجه است و ۱۰ قرص ماه بدر را می‌توان کنار یکدیگر روی طول تصویر جا داد. پژوهشگران تصاویر متعددی را با فیلترهای گستره وسیع و گستره باریک از مناطق مختلف ابر ماژلانی بزرگ تهیه و ترکیب کرده‌اند تا بتوانند اطلاعات جامعی از ساختارهای موجود در این کهکشان کوتوله گردآوری کنند.
فیلترهای گستره باریک طوری طراحی شده‌اند تا فقط بازه محدود و مشخصی از طول‌موج‌های الکترومغناطیسی را عبور دهند. پژوهشگران با استفاده از این فیلترها توانسته‌اند تابش‌های گسیل‌شده از اتم‌های هیدروژن و اکسیژن را از دیگر تابش‌های این منطقه تفکیک کنند. تابش غالب این منطقه از هیدروژن یونیزه حاصل می‌شود که آن را «H II» می‌نامند.
سحابی‌های کوچکی که درون ابر ماژلانی بزرگ می‌بینید، گازهای یونیزه‌ای هستند که اطراف ستارگان سنگین و جوان را فرا گرفته‌اند. تابش درخشان این ستارگان، اتم‌های این گازها را برانگیخته می‌کند و آن‌ها هم با گسیل کردن طیف نشری، انرژی دریافتی را آزاد می‌کنند. با کمی دقت می‌توانید آثار فرسایش حاصل از بادهای ستاره‌ای شدید و تابش‌های فرابنفش را در این سحابی‌ها تشخیص دهید.
سحابی ستاره‌زای عظیمی که در سمت چپ تصویر خودنمایی می‌کند، سحابی رتیل نام دارد و در شب‌های تاریک با چشم غیرمسلح هم دیده می‌شود.
۵۴۵۴
