ساعت: 09:38 منتشر شده در مورخ: 1396/10/10 شناسه خبر: 1269910
حضور مادران و پدران پیر در خانه ها موجب نزول رحمت و برکت الهی بوده و همواره در آیات و احادیث فراوان نسبت به احترام والدین پس از اطاعت خداوند سفارش شده است.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از اروم نیوز، حضور مادران و پدران پیری که همچون گذشته توانایی خدمت به فرزندان و خانواده خود را ندارند، در خانه ها موجب نزول رحمت و برکت الهی بوده و همواره در آیات و احادیث فراوان نسبت به احترام والدین پس از اطاعت خداوند سفارش شده است.
مادرانی که در زمستان های سخت و طولانی سالهای دور نه امکانات امروز را داشتند و نه آب گرم و سوخت بهینه، در تمام مدتی که کودکان مشغول عالم بچگی خویش بوده و شیطنت می کردند، مادر با شکستن آب حوض یخ زده به شستشوی لباس آن ها پرداخته و روی والور خوراک پزی چند منظوره برایشان غذایی بار گذاشته بود.
پدرانی فرتوت و پیر که روزگاری قدرتمند و جوان بوده و بارهای مشکلات و سختی ها را از دوش خانواده و فرزندان خود برداشته و آن ها را به قله های موفقیت رساندند تا برای خود کسی شوند و مایه افتخار؛ اما افسوس که با افزایش تحصیلات هیچ بهره ای بر اخلاقیات شان افزوده نشد.
«مش اکبر» پیرمرد حدودا ۷۸ ساله ای که در کنج خانه سالمندان به پنجره ای خیره شده و گذر عمر می بیند. وقتی از او می پرسم از چه زمانی در اینجا زندگی می کند می گوید: نمی خواستم بخاطر من عروسهایم با پسرانم بدخلقی کنند، دیگر زمان از دستم رفته است، همین که فرزندانم شاد باشند برایم کافی است.
وی ادامه می دهد: گهگاهی نوه هایم برای دیدنم به اینجا سر میزنند که مایه دلخوشیم است، گروههای دانشجویی و برخی مسئولین نیز در ایام مختلف و مناسبت ها نیز به سالمندان سرکشی می کنند.
چقدر غمگین است که سالخوردگان را همچون لوازم زندگی از رده خارج کنیم، چقدر دردناک است وقتی از گوشه و کنار فضای مجازی میشنویم فرزندانی سنگ دل پدر یا مادر پیر خود را که دچار فراموشی یا بیماری آلزایمر شده اند در گوشه و کنار شهر رها می کنند تا بهزیستی آنان را پیدا کند و در سراهای سالمندان اسکان دهد.
حتی در یکی از دیدارهایی که از سرای سالمندان حضرت زهرا(س) ارومیه داشتم، با زنی که سنش به کمتر از ۴۰ سال می خورد روبرو شدم، به گمانم نامش لیلا بود وقتی از او دلیل حضورش را در سرای سالمندان که هنوز فاصله بسیاری با سالمندی داشت جویا شدم قطره اشک حلقه زده در چشمانش را پاک کرد و بغضش را فرو خورد.
«لیلا» گفت: پس از فوت پدر و مادرم به فاصله کمی از همدیگر، برادرانم که نمی خواستند زحمت نگهداری از خواهر را به دوش کشیده و با همسران خود بحث کنند، تصمیم بر این گرفتند مرا که هیچ سوادی هم ندارم برای آرامش خودشان در خانه سالمندان رها کرده و رد و نشان خود را پاک کنند.
* ۱۳ مرکز نگهداری سالمندان در آذربایجان غربی
مدیرکل بهزیستی آذربایجان غربی، گفت: در حال حاضر ۱۳ مرکز نگهداری سالمندان در استان فعالیت دارند که به نگهداری از سالمندان مرد و زن در شهرهای مختلف استان اشتغال دارند.
سعید فریور در گفت و گو با خبرنگار اروم نیوز، اظهار داشت: بیش از ۶۳۰ سالمند مرد و زن در شهرهای مختلف استان در سراهای سالمندان زندگی می کنند که از این تعداد ۴۱۱ سالمند در ارومیه و بیش از ۲۷۰ نفر در دیگر شهرستان ها هستند.
وی، با تاکید بر این نکته که بهترین محل زندگی برای سالمندان خانه است، اختصاص اعتبار کمک هزینه نگهداری این بزرگان را در منزل از مهمترین راهکارها و اهداف بهزیستی عنوان کرد.
عده ای مشکلات مالی و دشواری های زندگی را سبب رهاکردن والدین خود در آسایشگاه های سالمندان عنوان می کنند، خانواده های فقیر نگهداری سالمند را باری بر دوش نان آور خانواده عنوان می کنند حال آنکه در روایات و باورهای ما وجود پدر و مادر و بزرگان مایه رحمت و برکت دانسته می شود و پس از حضور آن ها در خانه های سالمندان هیچ رونق اقتصادی چشمگیری در زندگی این افراد مشاهده نمی شود.
برخی دیگر هم بهانه های بنی اسرائیلی آورده و اعتراف نمی کنند که به دنبال راحت طلبی هستند و با اعزام پیران خود با آسایشگاه ها خواهان آسایش بیشتر و گشت و تفریح خود هستند، چه اینکه این پدران و مادران برای بزرگ کردن فرزندانشان در جوانی از آسایش خود گذشتند و فداکاری های بسیاری کردند و امروز شایسته و لایق این نامهربانی ها نیستند.
اگر هم به سراغشان برویم هرگز نمی گویند زندگیشان بدون پدر و مادری که راهی آسایشگاه سالمندانش کرده اند پرنشاط شده و آنان آسوده تر شده اند، چرا که همواره دچار عذاب وجدانی هستند که عمدتا سخت به آن معترفند.
پدر و مادر تنها کسانی هستند که با وجود بدرفتاری و نامهربانی های فرزندانشان باز هم برای خوشبختی و خوشحالی بچه هایشان دست به دعا برداشته و همواره دلشان به روی محبت فرزندانشان باز است؛ چشم های منتظری که به پنجره آسایشگاه دوخته شده تا بلکه فرزندش از در آمده و او را با خود به خانه بازگردانند.
* فاطمه جعفرنژاد
انتهای پیام/
