به گزارش خبرنگار حوزه میراث و گردشگری گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در هفته‌های اخیر شاهد ادغام معاونت‌های سرمایه‌گذاری و گردشگری در برخی از اداره‌های استانی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری بودیم؛ البته این امر با استناد به سخنان محمد محب خدایی، معاون گردشگری سازمان میراث فرهنگی و سعید اوحدی، معاون سرمایه‌گذاری این سازمان هنوز در سازمان میراث فرهنگی کشور اجرایی نشده است.
محب خدایی در خصوص این موضوع در قالب یک مصاحبه گفته است، ما بنایی بر کوچک شدن سازمان نداریم؛ همچنین سعید اوحدی نیز در مصاحبه‌ای در خصوص ادغام معاونت‌های سرمایه‌گذاری و گردشگری اعلام کرد هنوز تصمیمی‌در این باره گرفته نشده است. مانند بحث وزارتخانه شدن میراث فرهنگی که تنها صحبت آن در میان است، اما هنوز جدی نیست.
بعد از این اظهارات عباس بیدگلی، مدیر اجرایی جامعه هتلداران ایران در گفتگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان گفت: سرمایه‌گذاری در حوزه‌های میراث فرهنگی و صنایع دستی معنایی ندارد و باید بر روی گردشگری تمرکز شود.
اما صحبت‌های مدیر اجرایی جامعه هتلداران ایران واکنش فعالان عرصه صنایع دستی را در پی داشت و آنها در قالب جوابیه‌ای به سخنان مدیر اجرایی جامعه هتلداران ایران اعتراض کرده‌اند. متن این جوابیه را در ادامه بخوانید:
«به نام هستی بخش
با تصویب شورای عالی اداری در یکصد و سی امین جلسه مورخ ۸۵/۱/۱۶، ظاهرا به منظور تقویت و توسعه صنایع دستی کشور و ایجاد هماهنگی با سیاست‌های توسعه گردشگری، سازمان صنایع دستی ایران با تمام وظایف، اختیارات، مسئولیت‌های قانونی، دارایی‌ها، تعهدات، اعتبارات، امکانات و نیروی انسانی از وزارت صنایع و معادن جدا گردیده و در سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ادغام و به سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری تغییر نام یافت. این تغییر چنان شتابزده و بدون در نظر گرفتن زیر ساخت‌های مناسب صورت پذیرفت که حتی پس از گذشت نزدیک به ۱۲ سال تبعات منفی آن همچنان مشکل آفرین بوده است. در مورد اثرات منفی و زیان‌بار این ادغام و ابعاد و جنبه‌های مختلف آن بار‌ها و بار‌ها اشاره شده است؛ لیکن لازم است تا جهت روشن نمودن جایگاه واقعی سازمان صنایع دستی در زمان وقوع این ادغام به موارد ذیل اشاره شود؛
۱-فروشگاه‌های متعدد در سطح تهران و مراکز استان.
۲-گنجینه صنایع دستی و اموال موزه آن.
۳-ساختمان‌های اداری در تهران و سایر مراکز استان.
۴-منابع مالی.
۵-منابع انسانی.
بخش عظیمی از منابع فوق بر اثر سوء مدیریت نابود شده و از تملک سازمان صنایع دستی خارج شد. سازمان صنایع دستی با حضور ۴۰۰ هزار هنرمند به صورت رسمی و در مجموع قریب به دو میلیون هنرمند، بالاترین حوزه اشتغال را به خود اختصاص داده است. با کمال تأسف ادغام سازمان صنایع دستی باعث کم توجهی و نزول قابل توجه بودجه‌های تخصیصی در طی این چند سال شده و همین امر موجب شد تا بسیاری از افراد بدون شناخت دقیق و اشراف به جایگاه و پتانسیل‌های سازمان صنایع دستی نسبت به سرمایه گذاری در این بخش، به اظهار نظر‌های غیر کارشناسی بپردازند. نمونه بارز اینگونه اظهارات را می‌توان در مصاحبه آقای عباس بیدگلی مشاور اجرایی جامعه هتلداران ایران با خبرنگار حوزه میراث فرهنگی و گردشگری گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان مشاهده نمود؛ ایشان در این مصاحبه سرمایه‌گذاری در حوزه میراث فرهنگی و صنایع دستی را بی معنا دانسته و معتقدند که سرمایه‌گذاری‌ها صرفا باید معطوف و متمرکز به بخش گردشگری باشد. با کمال تأسف اینگونه اظهارات تنها نشانه آشنا نبودن مناسب این عزیزان با سایر حوزه‌ها به ویژه صنایع دستی است. لذا انتظار می‌رود کارشناسان محترم تنها در حوزه تخصصی خود به ارائه نظر و راهکار بپردازند.
در این میان نقطه نظرات سخنگوی محترم کمیسیون برنامه و بودجه مجلس شورای اسلامی (آقای مفتح) منطقی‌تر بوده و به ثواب نزدیک‌تر است. ایشان از یک سو به دلیل بزرگتر شدن دولت با تبدیل سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری به وزارتخانه مخالف بوده و معتقد است که باید بخش میراث به وزارت ارشاد و بخش صنایع دستی به وزارت صنایع و بخش گردشگری هم به وزارت اقتصاد منضم گردد.
کمپین حمایت از صنایع دستی ایران»
انتهای پیام/
