ممکن است به دلیل مسائل روحی روانی ویا عادتی باشد.
- علت واقعی آن دقیقا مشخص نشده است ، اما ممکن است به دلیل مسائل روحی روانی ویا عادتی باشد. آنچه که در این رابطه مهم است عدم وجود ضایعه و اختلال عصبی درمغز است و می توان آنرا یک مسئله طبیعی تلقی نمود که دربرخی از کودکان وجود دارد .آیا در موقع ریسه رفتن ممکن است قسمتی از بدن کودک دچار لرز و انقباضات مکرر ( همانند تشنج ) شود؟
- بله . درحدود یک سوم موارد چند انقباض ولرز خفیف در دست ، پا یا عضلات صورت ( نظیر فک یا لب ها ) رخ می دهد و به سرعت نیز برطرف می شود و هیچ مسئله ای را به وجود نمی آورد ، اما درصورت وجود چنین حالتی برای اطمینان خاطر از عدم وجود صرع ، بهتر است به پزشک مراجعه شود . گاهی نیز کودک برای مدت کمتر از یک دقیقه بی حال وگیج ومنگ می شود.
درایجاد این حالت آیا ارث دخالت دارد ؟
- بله. دیده شده است که در حدود ۲۳% موارد سابقه چنین حالتی درافراد خانواده کودک مبتلا وجود دارد .
ریسه رفتن چه ویژگیهایی دارد ؟
- خصوصیات و ویژگیهای ریسه رفتن عبارتنداز:
- این حالت درحدود۴% کودکان درسنین کمتر از ۶تا ۸ ماهگی اتفاق می افتد (۷۵% موارد) و به ندرت ممکن است قبل از۶ ماهگی یا پس از ۶ سالگی اتفاق بیفتد.
- همیشه درموقع بیداری اتفاق می افتد.
- تقریبا همیشه کمتر ازیک دقیقه طول می کشد و خود به خود بدون هیچ اقدامی بر طرف می شود.
- ممکن است روزی یکبار تا ماهی یکباراتفاق افتد.
آیا ریسه رفتن باعث صدمات و اختلالات عصبی می شود؟
- خیر. تقریبا هیچگاه دراثر ریسه رفتن صدمه ای به مغز نمی رسد و در آینده نیز هیچ مشکل جسمی یا روحی برجای نمی گذارد.
ریسه رفتن تاچند سالگی باقی می ماند؟
- دراکثر موارد پس از سن ۳ سالگی از بین می رود و در حدود ۹۰% بیماران تا سن ۵ الی ۶ سالگی به طور کامل بهبود یافته ودیگر دچار حملات نمی شوند و سایر کودکان نیز به مرور زمان بهبود می یابند.
آیا ریسه رفتن نیاز به درمان خاصی دارد؟
- در اکثر موارد خیر. اگر دفعات ریسه رفتن بیش از یکبار در روز باشد و یا بیش از یکدقیقه طول بکشد ، اغلب با تجویز یک داوری آنتی کولینرژیک توسط پزشک بهبود یافته و یا دفعات و مدت آن کاهش می یابد . البته رفتار والدین در برخورد با چنین حالتی نیز در بدتر یا بهتر شدن آن بی تاثیر نیست . در سایرموارد نیاز به هیچ نوع درمان خاصی نیست.
درموقع ریسه رفتن، والدین چه نکاتی را باید رعایت کنند ؟
- برخورد مناسب والدین با چنین ناراحتی در اکثر موارد باعث بهبودی سریع حمله و حتی کاهش دفعات حمله می شود ، لذا به والدین توصیه می شود نکات زیر را رعایت کنند :
- درموقع حمله خونسردی خود را حفظ کرده و بدون آنکه کودک متوجه اضطراب ونگرانی شما شود او را دراز کرده و یک پارچه مرطوب ( سرد ) روی پیشانی او بگذارید.
- هرگزاقدام به باز کردن دهان کودک و یا گذاشتن چیزی داخل دهان او نکنید .
- برخی از والدین به اشتباه جهت اتمام حمله و نفس کشیدن ، شانه ها یا سر کودک را گرفته و شدیدا تکان می دهند . جدا از این کار خود داری کنید .
- نیازی به تنفس مصنوعی یا ماساژ قلبی نیست .
- طوری رفتار نکنید که کودک برای رسیدن به مقاصد واهداف خود از این حربه وشیوه استفاده کند .
درحالات زیر کودک را بلا فاصله به اولین مرکز درمانی برسانید :
الف - اگر کودک بیش از یک دقیقه نفس نکشد .
ب - اگر اختلال هوشیاری پس از حمله بیش از یک دقیقه طول بکشد.
