۶۴۴۸۸۵
۱۶۵ بازدید
هفته نامه کرگدن - نیوشا طبیبی: در سرزمینی چون ایران که هیچ نقطه اش از خطر زلزله مصون نیست، فراهم ساختن اندکی خوراک و آب و دارو برای به کار بردن به وقت حادثه شرط عقل است. دست طبیعت اگر بلایی را بر سرزمینمان مقرر کرد، رحمت پروردگار در آن بلا، نعمتی هم تعبیه فرمود. جان های گرانقدر فراوانی در واقعه زلزله کرمانشاه از دست بشدند و شیرازه زندگی و کاشانه بسیار کسان از هم گسیخت. اما همدلی و همراهی و مهربانی ایرانیان سبب خیری عظیم شد.
در این باران بلا دوباره به یاد آوردیم که ما به هر زبان و لهجه ای که سخن بگوییم و از قومی که باشیم ایرانی هستیم و اهل یک خانواده بسیار قدیمی. وقتی گوشه ای از این خاک به ویرانی و مردمانش به درد و سختی می افتند، هم میهنان دیگر را البته قرار نمی ماند.
جان دادن دو سرباز وطن از فرط اندوه و اضطراب ناشی از رنج مردم بلادیده، میزان مهر و شفقت ایرانیان را نسبت به یکدیگر سخت نمایان ساخت. به وقت وقوع حوادثی چنین، لاجرم مطبخ ها تعطیل می شوند و مردم اول به فکر حفظ جان خود و عزیزانشان و تدارک سرپناهی برای آن ها هستند و بعد به فکر تامین قوت و غذا می افتند.
در سرزمینی چون ایران که هیچ نقطه اش از خطر زلزله مصون نیست، فراهم ساختن اندکی خوراک و آب و دارو برای به کار بردن به وقت حادثه، شرط عقل است. جعبه ای باید مهیا کنیم و درونش تعدادی کنسرو خوراک و داروهای معمول کاهش درد و اضطراب و چراغ قوه و دربازکن و کبریت و فندک و تعدادی قاشق و چنگال و تکه ای آلومینیوم ضخیم و رادیویی کوچک و تعدادی باتری قرار دهیم.
خوراک های کنسروی را تا دو سال می توان نگاه داشتو مصرف کرد، پس جای نگرانی نیست. هنگام تدارک خوراک های «روز مبادا» باید توجه کرد که غذاها سبب افزایش تشنگی نشوند. مثلا میوه های خشک، نیروزا و سیرکننده و کم حجم هستند و می توان آن ها را در جای خشک و خنک نگاه داشت و خوردنشان سبب تشنگی نمی شود. گوشه ای از خانه را هم باید به ذخیره آب اختصاص داد. آن قدر که تشنگی یکی ، دو روزه را کفایت کند. وسایل ضروری مورد نیاز زنان و کودکان و بیماران را البته نباید فراموش کرد.
اگر ذخیره آب از دست رفت، آب درون فلاش تانک ها و آبگرمکن ها و یخ های داخل جایخی قابل مصرفند و می شود آن ها را آشامید، اما آب رادیاتورها و سیستم های گرمایشی و سرمایشی خانگی آلوده و غیرقابل آشامیدنند.
مهیا کردن این ملزومات کاری است مهم که شاید بعدا به کار نجات جان انسانی بیاید و به وقت حادثه نداشتنش موجب دریغ و حسرت شود. پس همین امروز فهرستی تهیه کنیم و آنچه لازم است تدارک کنیم و در گوشه ای بگذاریم. خدا کناد که هیچ کس در این خاک گوهر بیز بلا نبیند، اما عاقبت اندیشی شرط عقل است. بر عهده سازمان بحران کشور است که قبل از وقوع حوادث، حداقل فهرستی از اقلام ضروری مورد نیاز هر خانواده را تهیه کند و به همراه جزوه ای آموزشی به دست اهالی هر خانه بدهد که گفته اند «پیشگیری بهتر از درمان است».
بیایید برای آن که آرامشی بیاییم و التهاب خود را فرونشانیم، جوشانده ای درست کنیم و خود بنوشیم و هم بنوشانیم. ترکیب گل گاوزبان و سنبل الطیب و لیموی عمانی و تکه ای نبات، جوشانده ای فراهم می آورد، خوش طعم و خوش عطر و البته آرامش بخش. ترتیب کار چنین است که یک تکه سنبل الطیب شسته شده و یک دانه لیموی عمانی سوراخ شده را با دو، سه لیوان آب بر سر آتش می گذاریم و نیم ساعتی صبر می کنیم و تا ریز و آهسته بجوشد و جا بیفتد.
حال گل گاوزبان پاک و شسته شده و تکه ای نبات زعفرانی را به جوشانده اضافه می کنیم. آتشش را خاموش می کنیم و درِ ظرف را می گذاریم و نیم ساعتی صبر می کنیم تا ریز و آهسته بجوشد و جابیفتد. حال گل گاوزبان پاک و شسته شده و تکه ای نبات زعفرانی را به جوشانده اضافه می کنیم. آتشش را خاموش می کنیم و درِ ظرف را می گذاریم. بعد از ده دقیقه جوشانده حاضر است. با دوست و رفیق و خویش و غریبه و رهگذر دور هم بنشینید و در استکان های کمرباریک آن را بنوشید.
در همان حال مجموعه «افسانه سرزمین پدری ام» اثر زیبای ارسلان کامکار را بیابید و بشنوید که این موسیقیدان محترم و جیره دست کردِ ایرانی را در قطعه اول چگونه به زبان موسیقی سرزمینش را ستوده و بزرگ داشته. در قطعه «ایران» که آوازخوانِ پرهنرِ جاوید، حسین سرشار، شعر مرحوم محمود شاهرخی را به زیبایی و پر از حس وطن خواهی خوانده است، عشق آهنگساز و ترانه سرا و خواننده را می توان به روشنی دریافت؛ آن جا که سرشار با آن صدای پرقدرت در وصف ایران و ایرانیان می خواند: «در زمانه می شود جاودان حدیث ما/ ما فنا نمی شویم، زنده تا قیامتیم...».
