ساناز سماواتی، مرد بالشی را دوست دارد!

۶۳۳۰۷۹

۲۳۶  بازدید

ماهنامه دیده بان - نسیم فروغ: ساناز سماواتی یکی از ستاره های تلویزیون در سال های نسبتا دور است. بازی های او در سریال نود شبی مهران مدیری هنوز هم در خاطر مخاطبان تلویزیون هست. او که مدت ها در خارج از کشور بود، چند سالی هست که مجددا کار بازیگری را پی گرفته و این روزها هم در تئاتر «مرد بالشی» حضور دارد. به همین بهانه با ایشان گفتگویی انجام دادیم تا در جریان مختصات این نمایش و آخرین فعالیت ها و دغدغه هایش قرار بگیریم.

این روزها مشغول چه کارهایی در زمینه بازیگری هستید؟

- سر کار یک سریال هستم به کارگردانی جناب آقای منشی زاده به نام «خانه امید» و همزمان در شبکه دو یک کار کودک دارم به نام «محله یک گله جا» به کارگردانی آقای محمودزاده و تهیه کنندگی جناب آقای مجید قناد. واقعا باعث افتخارم است که در این کار شرکت کردم چون به نظر من آقای قناد اسطوره هستند و دین زیادی به گردن خیلی از بچه هایی که اکنون بزرگ شدند، دارند. ضمنا ایشان در زمینه کار کودک خیلی هم باتجربه و کاردان هستند. همچنین به تازگی تئاتر «مش اکبر و دخترانش» به تهیه کنندگی و کارگردانی آقای اکبر عبدی را بعد از سه ماه و نیم اجرا تمام کردم. در حال حاضر هم هر شب ساعت 9 در سالن پایتخت «مرد بالشی» را اجرا دارم. این نمایش نوشته مارتین مک دونا است به کارگردانی آقای سیاوش اسد و تهیه کنندگی آقای سعید صدیقیان.

- بله، خیلی در تئاتر حضور و نفس تماشاگر را حس می کنید و اساسا تئاتر با نفس ها و حمایت های تماشاچیان زنده است.

از نمایشی که در آن بازی می کنید یعنی «مرد بالشی» بگویید.

- تئاتر «مرد بالشی» درباره منع آزار و کودک آزاری است که این روزها زیاد در رابطه با این مسئله صحبت می شود.

دلیل این که شما این کار را برای بازی انتخاب کردید چیست؟

- دلیل انتخاب من متن بسیار خوبی است که «مرد بالشی» دارد. این نمایش اقتباس از چهار متن دریاچه قو، مرد بالشی، ملکه لیدن و مجسمه مک دونا است.

- نقش ماریان خیلی متفاوت با نقش های دیگرم است. این نقش را خیلی دوست دارم و با اشتیاق ایفای آن را قبول کردم.

نظرتان را درباره این کارگردان جوان و تازه کار بگویید.

- کارگردان این کار آقای اسد هستند و به عقیده من این کارگردان خیلی خوش آتیه است و من مطمئن هستم آینده درخشانی دارد. ایشان خیلی خوب بازیگر را در مسیر درست قرار می دهد و دقت نظر بالایی دارد و هدایت بازیگری شان فوق العاده است.

(آقای اسد کارگردان این تئاتر هم در کنار ما حاضر شدند. از ایشان دلیل انتخاب ساناز سماواتی را به عنوان بازیگر نقش ماریان پرسیدم. گفت ماریان نقشی است که زیر لایه های متن بالشی در آن وجود دارد و همه اتفاقات از دیدگاه و ذهن ماریان بر می خیزد. من گزینه های زیادی برای ایفای این نقش داشتم اما به نظرم این کار از عهده ایشان با بازی متفاوت شان بر می آمد. من اخلاق خوب و حرفه ای ایشان را بسیار می پسندم.)

- بله، اجرا کرده بودم. در سال های خیلی دور در نمایش «پوست شیرشون اکی سی» به کارگردانی آقای فرزاد صفاخور بازی کرده بودم.

این تئاتر در زمینه کودک آزاری است و شما سفیر صلح و حمایت از کودکان هم هستید. در این زمینه چه صحبتی دارید؟

- شرایط و بستر جامعه بسیار جوشان است و اخبار و حوادث بسیار دردناکی در رابطه با کودک آزاری و هرگونه اتفاقات عجیب و غریب می شنویم. خواهشمندم که دست به دست هم بدهیم برای این که ایرانی آباد و بهتر داشته باشیم. به فکر فرهنگ سازی باشیم و کار را ریشه ای انجام دهیم. همچنین از مسئولان محترم درخواست دارم به هنرمندان، ورزشکاران و چهره ها کمک کنند تا بتوانیم در جهت فرهنگ سازی گام های موثری برداریم. از مردم می خواهم با حضورشان در این نمایش مخالفت خود را با هرگونه آزار اعلام کنند.

همسرم مرا وارد فضای مجازی کرد

چقدر از فضای مجازی استفاده می کنید و آیا آن را برای تبلیغ فعالیت های تان مفید می دانید؟

- راستش من زیاد اهل فضای مجازی نیستم و نبودم و عملا از بهمن سال گذشته وارد فضای مجازی شدم، آن هم به خاطر اصرارهای همسرم که یک مشاور فوق العاده است. ایشان معتقد بود و من را قانع کرد که باید در فضای مجازی حضور داشته باشم و در حال حاضر بیشتر زحمات گرداندن صفحات و کانال من را ایشان انجام می دهند و تمام کارهای تبلیغاتی را هم مدیریت می کند. در جواب سوال بعدی باید عرض کنم که بله، این روزها فضای مجازی بسیار حائز اهمیت است اما در اینجا نکته ای باید گفته شود و آن این که یک اتفاق تفکر برانگیز دارد می افتد که شنیده می شود بعضی از همکاران تهیه کننده در انتخاب بازیگرها به تعداد فالوئرها نگاه می کنند و برای قدرت بازیگر و توانایی هایش در ایفای نقش اهمیتی قائل نیستند که این طرز تفکر واقعا تاسف برانگیز است.

- همه موسیقی ها را گوش می دهم. البته با احترام کامل به همه دوستان موسیقی، بعضی از آهنگ ها را دوست ندارم که شاید ذائقه من این باشد. آهنگ های استاد محمد نوری را خیلی دوست دارم و گوش می کنم و از حامد همایون خیلی ممنونم و از گوش دادن به آهنگ هایش هم لذت می برم. آهنگ های امید جهان را هم دوست دارم. اکثر دوستان موزیسین دوستان من هستند.

چقدر سفر می کنید و آیا اصلا به سفر علاقه مند هستید؟

- خیلی زیاد به سفر می روم. البته من در دوره نوجوانی و جوانی خیلی سفر رفتم و تقریبا می توانم بگویم اکثر مکان های دنیا را رفتم و دیدم. همچنین در دهه هشتاد خیلی ایرانگردی کردم اما بعد از ازدواج خصوصا بعد از بچه دار شدنم بیشتر فوکوسم روی پسرم برسا بود. الان هم اگر کاری نداشته باشم اکثرا به شمال می روم. من عاشق شمال و آرامش و سکوتش هستم.

اگر بازیگر نبودم...

اگر بازیگر نبودید دلمشغولی یا علاقه بعدی شما چه بود؟

- در بیشتر مصاحبه هایم گفته ام که من عاشق فضا هستم. هنوز همه ذهنم و آخر فکرم در فضا موج می زند. عاشق این بودم که فضانورد بشوم اما خب در زمان ما این امکان نبود و خانم ها نمی توانستند در رشته های مربوطه شرکت بکنند و دامپزشکی و زمین شناسی هم همین طور بودند. بنابراین من مترجمی زبان خواندم و در ترم چهارم بودم که در اولین دوره کلاس های بازیگری کانون تئاتر تجربی که توسط استاد سمندریان برگزار می شد شرکت کردم و این شانس را داشتم که بتوانم از همان ابتدا مستقیم جلوی دوربین بروم و کارم را به صورت حرفه ای در کنار همکارانم شروع کنم.

- به نظر من کار و خانواده را نمی شود از همدیگر جدا کرد. اولویتی برای من ندارد و هر دو حائز اهمیت هستند زیرا وقتی آدم می خواهد خانواده ای داشته باشد که برای شان ارزش قائل است و دوست دارد امکانات خوبی در اختیارشان قرار بدهد، باید تلاش کند و کار خوبی داشته باشد. وقتی خانواده حمایت ات می کنند که روحیه خوبی داشته باشی می توانی در پروسه کاری خودت هم موفق باشی چرا که در پشت سر خانواده ای داری که به تو آرامش می دهند. در اینجا جا دارد از هومن حسینی همسر عزیزم که در درجه اول برای من یک دوست خوب هستند و همکار و مشاور خیلی خوب و همچنین پدر فوق العاده ای برای فرزندمان هستند تشکر کنم. ایشان واقعا یک مشاور نازنین هستند که تمام زحمات کاری من بر عهده شان است.

عاشق مرد شش میلیون دلاری بودم

بازیگر مورد علاقه شما چه کسی است؟

- همه بازیگرها برای من مورد علاقه هستند و اصلا نمی توانم برای شان طبقه ای قائل بشوم. به نظر من از هر بازیگری می توان یک روش را یاد گرفت و هر کس در کار هنر هست، باید مورد علاقه و اجر قرار بگیرد.

آیا پیش آمده که الگویی از بازیگری داشته باشید یا دوست داشتید جای آن نقش بودید؟

- (با خنده) بله، بله، من خیلی دلم می خواست در فیلم «ربه کا» نقش ربه کا را بازی می کردم و تخیل همه کودکی و نوجوانی من این بود که بالاخره در زندگی واقعی خودم «رت باتلر» را پیدا می کنم یا نه! وقتی که کوچک تر بودم عاشق مرد شش میلیون دلاری بودم و با خودم فکر می کردم بزرگ شدم این مرد را می بینم.

کتاب یار دیرین من است و من از زمانی که سواد خواندن الفبا را نداشتم کتاب می خواندم (با خنده) عموی بزرگ من فتح الله همایونفر نویسنده و شاعر بودند و من با ایشان در کودکی به میدان انقلاب بعلی می رفتیم و کتاب می خریدیم. کتاب تنها دوست واقعی است. کتاب تنها راهی است که ما را از تاریکی به روشنایی و آگاهی می رساند.