وقتی جنگ تمام می شود سطحی نگری ها کنار می رود و تعقل می آید.
به گزارش شما نیوز ، آقامیرزایی درباره فعالیت اخیرش در حیطه نویسندگی به صبا، گفت:نوزدهمین کتابم با نام «ناخدای نوح» روایتی شفاهی از حاج اسماعیل ذات صالح، معاون هماهنگ کننده قرارگاه نوح دریایی سپاه است که توسط انتشارات «سریر» آماده چاپ می شود.او درباره اینکه آیا ژانر دفاع مقدس مخاطب خاص یا عام دارد؟ بیان کرد: مخاطب این حوزه مردم عام هستند. یک رویدادی به ما تحمیل شد، ما جنگ را آغاز نکردیم. آمریکا جنگ تجاوزکارانه راه می اندازد و به ویتنام و کره حمله می کند، قهرمان های پوشالی می سازد و به شدت تبلیغات می کند. مثل این است که در خانه خودمان نشسته ایم و یک نفر بیاید و به ناموس و اموال مان دست درازی کند. چه کار می توانیم انجام دهیم؟ کمترین کار این است که دفاع کنیم.
نویسنده «نقاب شیشه ای» ادامه داد: اسکندر مقدونی به کشور ما تجاوز کرد. آریوبرزن با ۳۰۰ نفر در یک تنگه استراتژیک با سپاه اسکندر مقابله کرد. همان قدر که آریوبرزن برای ما نماد غیرت، شهامت و روح سلحشوری ایرانی است، بچه های این دوره هم مانند حسن باقری، همت و خرازی قهرمانان ما هستند. من داستان نویس و شاعر بودم و کنار افرادی مثل نصیری پور، جواد مجابی، رضا براهنی بودم و از نشریه های بسیار روشنفکرانه سال ۶۶ مثل گردون، آدینه و دنیای سخن شروع کردم .بعد سراغ مطبوعات دوم خردادی رفتم و چرخیدم تا به ژانر دفاع مقدس رسیدم. فهمیدم چقدر در این حیطه خلاء وجود دارد. به نظرم تاریخ شفاهی در وهله اول باید ثبت و ضبط شود. در دانشگاهی مانند هاروارد خیلی تخصصی این تاریخ شفاهی با جزئیات از راویان و قهرمانانی که زنده هستند اخذ می شود و می توان از آن محصولاتی مانند فیلم، فیلمنامه و داستان ساخت. من در این قسمت متمرکز شدم.
وی درباره ژانر دفاع مقدس توضیح داد: بخش تبلیغی جنگ دافعه ایجاد کرده و مردم فکر می کنند این حیطه پر از تکرار است. نویسنده و شاعر احتیاج به سوژه دارند. جنگ، بهشت سوژه است. همینگوی و میلر بعد از دیدن جنگ، همینگوی و میلر شدند.
این شاعر ادامه داد: همه جهان پر بوده از آدم هایی که عاشق می شدند، بدجنسی و شیطنت می کردند . همین آدم ها می روند و درگیر جنگ می شوند. تراژدی از این عظیم تر که هر لحظه یک دوستی می میرد و یک اتفاقی رخ می دهد؟ سوژه ای با این همه التهاب داریم و دائما به دنبال ساختن فراز و فرود هستیم و می خواهیم جذابیتی ایجاد کنیم که مخاطب بگوید خب بعدش چه اتفاقی می افتد؟
نویسنده «قله فریاد» راهکارش را برای جذاب تر شدن ژانر دفاع مقدس این طور عنوان کرد: باید نویسنده های پخته تر وارد این عرصه شوند. مدیرانی راس کار قرار گرفته اند که هیچ اطلاعی از هنر ندارند. ما نمی خواهیم بروشور یا گزارش عملیات نظامی تحویل مردم بدهیم. باید پای ادبیات، هنر و تخیل در میان باشد. کارکرد رسانه ها و حتی ادبیات هم در زمان جنگ فرق می کند و باید روی سطح کار کرد، ولی وقتی جنگ تمام می شود آن سطحی نگری ها کنار می رود و تعقل می آید. اشتباه ما این بود که شهدا و جانبازها را فرشته کردیم. جوان امروز نمی تواند همذات پنداری کند. اولین گام این است که شهدا را از آسمان پایین بیاوریم و وقتی زمینی شدند تازه جوان بتواند بگوید او هم مثل من است. او می بیند که رزمنده می تواند عاشق شود. وقتی آن تحول را با زبان زیبای هنر به جوانان نشان دهیم، باور پذیر می شود.
