به گزارش گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران پویا؛ آقای دکتر صادق زیباکلام اخیراً در صفحه توئیتر خود نوشته «تفاوت میان مردمسالاری دینی با دمکراسی غربی را می‌توان در رفتار غربیها با کامران نجف‌زاده و رفتار خودمان با کارکنان فارسی زبان بی‌بی‌سی و غیره مشاهده نمود.»
احتمالاً آقای زیباکلام به فعالیت‌های رسانه‌ای کامران نجف‌زاده طعنه می‌زند و گمان می‌کند که او آزادانه در حال فعالیت در پاریس و نیویورک بوده و هست و با فرض گرفتن ادعاهای بی‌بی‌سی فارسی، نظام جمهوری اسلامی را متهم به برخورد با کارکنان بی‌بی‌سی فارسی می‌کند.
در این باره گفتنی است، اولاً باید یادآوری کرد که برخورد غربیها با نجف‌زاده نشانگر انحصارطلبی آنها و اثبات‌کننده دروغ بودن آزادی ادعایی در غرب است؛ کامران نجف‌زاده در فروردین سال 90 بخاطر ارائه گزارش‌هایی که به مذاق دولت فرانسه خوش نیامد، از این کشور اخراج شد.
او حالا در نیویورک است به این دلیل که این شهر مقر سازمان ملل متحد است؛ در واقع آمریکایی‌ها به هیچ خبرنگار ایرانی اجازه ورود به کشورشان را نمی‌دهند؛ پروسه ورود به نیویورک هم با مابقی نقاط آمریکا متفاوت است؛ نجف‌زاده طبق قوانین ایالات متحده حتی حق خروج از شهر نیویورک را هم ندارد بنابراین ادعاهای غرب و امثال زیباکلام درباره وجود آزادی بی‌مبنا و پوشالی است؛ آیا در همین غربِ آزاد! حاضرند مطالب مخالفان رژیم صهیونیستی را در نقد ماهیت و موجودیت این رژیم منتشر کنند؟ اگر حاضرند لطفاً آدرس دهند!
ثانیاً تعداد انبوهی از رسانه‌های غربی و آمریکایی همچون CNN ، AP ، ABC ، CBS ، NBC ، AFP ، تایم، وال‌استریت، نیویورک‌تایمز، لوموند، یورونیوز و... در ایران نمایندگی دارند و به همه جای کشور سفر کرده و گزارش تهیه می‌کنند.
طبق آمار رسمی وزارت ارشاد، 4 شبکه تلویزیونی آمریکایی، 4 خبرگزاری، 3 روزنامه و یک مجله و 2 موسسه خبری ایالات متحده در پایتخت ایران نمایندگی دارند، در مقابل تعداد دفاتر رسانه‌های ایرانی در پایتخت آمریکا "صفر" است؛ جالب اینکه حتی رادیو و تلویزیون BBC (جهانی) نیز در تهران شعبه دارد و البته به این فهرست طویل باید رسانه‌های کشورهای آلمان، فرانسه، ایتالیا، اسپانیا، استرالیا و هلند را نیز اضافه کرد؛ آیا امثال زیباکلام حاضرند به راه ندادن رسانه‌های ایرانی به پایتخت آمریکا اعتراض کنند؟
ثالثاً اگر چه آقای زیباکلام تلویحاً (بدون ارائه سند و صرفاً بر اساس ادعاهای بی‌بی‌سی) نظام را به برخورد نادرست با کارکنان بی‌بی‌سی فارسی متهم می‌کند اما اشاره نمی‌کند که شبکه مذکور در خط مقدم براندازی نرم علیه نظام قرار دارد و دقیقاً با همین هدف راه‌اندازی شده است؛ اشاره نمی‌کند به دروغ‌های این رسانه علیه ایران و تبدیل شدن آن به تریبون تروریست‌های آدم‌کش در غرب و شرق ایران؛ نقش بی‌بی‌سی در آتش‌بیاری فتنه 88 و حمایت تاریخی از کودتاگران و معاندان و دشمنان ایران فراموش‌شدنی نیست.
واقعیت این است که آنها شعار آزادی می‌دهند و مجسمه‌اش را می‌سازند اما ایران عامل به آن است.
ابراهیم رضایی
انتهای پیام/
