به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ و به نقل از انگجت، محققان موسسه فناوری کالیفرنیا (Caltech) یک ربات متشکل از یک رشته DNA واحد ساخته‌اند که به طور خودکار، مولکول‌ها را جمع‌آوری کرده، برمی‌دارد و آنها را به مکان‌های مشخص منتقل می‌کند.
این ربات قطعا به شکل یک دستگاه ماشینی نیست و آنچه که در عکس بالا می‌بینید، صرفا یک طرح است که نحوه عملکرد ربات را توضیح می‌دهد.
هر بخش مجموعه‌ای از نوکلئوتیدها است که به طور خودکار یک کار خاص را انجام می‌دهد؛ یک بخش به ربات می‌گوید که کجا برود، در حالی که بخش‌های جداگانه به حرکت آن و گرفتن مولکول‌ها کمک می‌کنند.
ترفند این است که نوکلئوتیدهایی انتخاب شوند که واکنش‌های خاصی در DNA مانند فشرده‌سازی (ترکیب کردن) یا جدا کردن (تقسیم) ایجاد کنند. جالب اینجاست همان طور که می‌توانید مقدار انرژی مورد نیاز برای این واکنش‌ها و اندازه رشته‌ها را تخمین بزنید، می‌توانید سرعت ربات را نیز تغییر دهید.
نوکلئوتیدها مولکول‌های ترکیب‌های آلی (ارگانیک) هستند که مونومر (تکپار) و یا پیش‌واحد اسیدهای نوکلئیک به حساب می‌آیند مانند "DNA" (اسید دئوکسی ریبونوکلئیک) و "RNA" (اسید ریبونوکلئیک).
بلوک‌هایی که ساختمان اسیدهای نوکلئیک را می‌سازند؛ همان نوکلئوتیدها، خود از یک باز نیتروژنی، یک قند پنج کربنی؛ (ریبوز یا دئوکسی‌ریبوز) و دست کم یک گروه فسفات تشکیل شده‌اند. بنابراین نوکلئوتید از یک نوکلئوزید به علاوه یک گروه فسفات به‌دست می‌آید.
در حال حاضر، ربات‌های DNA فقط بر روی یک سطح به اندازه نانو حرکت کرده‌اند، چرا که ردیابی ربات بدین صورت کار را ساده می‌کند.
این دستگاه‌های خودکار ژنتیکی در بلند مدت می‌توانند در پزشکی و سایر زمینه‌ها حیاتی باشند. تیم سازنده پیش‌بینی می‌کند که نانوربات‌ها دارو را به جریان خون شما می‌رسانند. آنها حتی می‌توانند با مرتب‌سازی مولکول‌ها در بازیافت و بازیابی، به محیط زیست کمک کنند.
در کوتاه‌مدت استفاده از این رباتها به اندازه‌ای پرکابرد خواهد بود که شما در نهایت بتوانید یک گروه از کمک‌کننده‌های میکروسکوپی و نامرئی داشته باشید.
منبع:ایسنا
انتهای پیام/
ربات دی ان ای چیست؟
