ساعت: 11:34 منتشر شده در مورخ: 1396/06/26 شناسه خبر: 1194466
اشتباهاتی که بهانه دست معاندان حسین می‌‌دهد؛
اگر دل به دلِ نهضت حسینی داریم، جوری عزاداری کنیم که از هدف و عزت و جلالت این نهضت پاسبانی کرده باشیم و اگر توفیق بر دوش کشیدن این عَلَم را نداریم هر طعنه زهرآلودی را که می خوانیم یا می شنویم، بدون فکر در هدف نویسنده و گوینده، انتشار ندهیم و نباشد که تیری بگذاریم در چله ی یزیدیان زمان!
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛به نقل از آناج، با فرا رسیدن ایام عزاداری سرور و سید سالار شهیدان سیل تخریب‌‌ها در قالب برخی یادداشت‌‌ها، پست‌‌ها، کلیپ‌‌ها و عکس نوشته‌‌ها در شبکههای اجتماعی به راه می‌‌افتد و عده‌‌ای شروع به سیاه نمایی عَلَم‌‌هایی می‌‌کنند که چراغ راه انسانیت هستند و نشان از بی نشان‌‌های عدالت و آزادی خواهی و مقاومت دارند.
گریه برای امام حسین (ع) فارغ از ابراز احساسات مامومین به امام مظلومشان فرصتی برای بازتجدید عهد و بیعت ولایی و زدودن زنگار گناه و کَژی ها در رفتار و پندار میباشد و از همین روی است که در کلام و سفارش امامان علیهم السلام حتی ریختن قطره‌‌ی اشکی به اندازه‌‌ی بال مگس، خاصیت بخشش گناهان و نورانیت دل را دارد.
نکته اینجاست که صرف نظر از اصل عزاداری که یک دستور و سفارش دینی است، انتخاب نوع و شیوه‌‌ی عزاداری متاثر از آداب و رسوم فرهنگی و بومی اقوام و ملل دارد و برای نحوه‌‌ی عزاداری، غیر از تشکیل مجالس دینی و خواندن شعر و ذکر مدح اهل بیت علیهم السلام روش دیگری ذکر نشده است که مثلا آیین طشت گذاری یا زنجیرزنی و شاه حسین گویی و خاک مالی کردن لباس و بدن را مستند به کلام معصوم بدانیم. از طرفی دیگر چون عزاداری دارای فلسفه و هدف خاصی میباشد، بایستی در انتخاب روش نیز به نوعی عمل شود تا بیگانه از این اهداف نباشد و در چارچوب رسیدن به هدف مورد نظر طراحی شود.
اگر هدف از عزاداری، تعظیم شان و منزلت معصومین علیهم السلام و ذکر مدح و جلالت نیکی‌‌‌های ایشان است، روش عزاداری نیز باید با این هدف همخوانی داشته باشد. متاسفانه برخی مداحان یا عزاداران جوان و بعضا ناآگاه با انتخاب برخی روش‌‌های غیرهمسو با این هدف، نه تنها در مسیر دستیابی به هدف عزاداری گامی برنمی‌‌دارند، بلکه مقدمات دور شدن خودشان و جامعه‌‌‌ی مومنین را از هدف نهضت حسینی فراهم می‌‌کنند.
مثلا لخت شدن و درآوردن پیراهن در مجالس عزای حسینی و کوبیدن سر به دیوار و ستون حسینیه و یا زخمی کردن سر با کوبیدن چیزی و یا انتخاب اشعار موهون یا سبک خواندن اشعار بصورت وهن آمیز از طرف برخی مداحان معدود، به جز وهن آلود کردن عزای امامان علیهم السلام و فراهم کردن اسباب شماتت دشمنان ایشان و بدبین نمودن ذهن‌‌های خاکستری دینی، هیچ ثمره‌‌ای نخواهد داشت و نتیجه‌‌ی این قبیل اقدامات دست به دست شدن کلیپ‌‌هایی است که خوانده شدن اشعار یک خواننده‌‌ی زنِ زمانِ شاه را با همان آهنگ نشان می‌‌دهد یا انتشار دادن پیام‌‌هایی با این مضمون که پول خود را برای برپایی عزاداری و به جیب مداحان نریزید و یا اینکه رقم‌‌های ساختگی از حق الزحمه‌‌ی کلان مداحان انتشار می‌‌دهند و اینگونه وانمود می کنند که کار مداحان کاسب کاری است در حالی که بسیاری از مداحان از سرِ عشق و ارادت در آستان حسینی سینه چاک کرده و به نوحه سرایی می پردازند و صدالبته که اخذ ایاب و ذهاب و گرامیداشت وقت و زحمت ایشان هزینه ایست که معتقدان این درگاه از صمیم دل و رضایت کامل نثار قدوم ایشان می کنند.
پس اگر دل به دلِ نهضت حسینی داریم، جوری عزاداری کنیم که از هدف و عزت و جلالت این نهضت پاسبانی کرده باشیم و اگر توفیق بر دوش کشیدن این عَلَم را نداریم هر طعنه زهرآلودی را که می‌‌‌خوانیم یا می‌‌‌‌شنویم، بدون فکر در هدف نویسنده و گوینده، انتشار ندهیم و نباشد که تیری بگذاریم در چله‌‌ی یزیدیان زمان.
انتهای پیام/
