محققان استرالیایی طی یک روش مطالعاتی ابداعی توانستند به چگونگی گسترش و تداوم حضور نوعی باکتری پی ببرند که عامل ابتلا به یک بیماری شایع در محیط است و می‌تواند ۴۵ دقیقه پس از عطسه و یا سرفه نیز در هوا به زندگی خود و احتمال مبتلا کردن دیگران ادامه دهد
مدت زمان حیات و حضور عوامل بیماری زای حاصل از عطسه و سرفه در هواپایگاه اینترنتی ساینس الرت خبر داد: محققان دانشگاه فناوری کویینزلند در استرالیا گفتند، مطالعه قبلی آنها نشان داده که پس از سرفه، این پاتوژن‌ها تا بیش از چهار متر منتشر می شوند و برای ۴۵ دقیقه در محیط زنده می مانند، اما مطالعه جدید نشان داده است که زیرمجموعه pseudomonas aeruginosa (یک گونه باکتریایی مرتبط با عفونت های بیمارستانی که توسط سرفه یا عطسه کردن منتشر می شود)، نیمه عمر ۱۰ دقیقه ای دارد و بعد از آن باز هم می تواند برای حدود ۴۵دقیقه در محیط بماند.
باکتری P. aeruginosa یک پاتوژن شایع و مقاوم در برابر چند دارو است که می تواند باعث عفونت های بیمارستانی مانند ذات الریه وابسته به ونتیلاتور و سپسیس (عفونت خون) شود.
فناوری ابداعی محققان دانشگاه فناوری کویینزلند به نام TARDIS به آنها اجازه داد تا نحوه گسترش ذرات معلق ناشی از سرفه یا عطسه را در هوا، چسبیدن آنها به محیط اطراف و مدت حضور آنها را بررسی کنند.
محققان برای بررسی این فناوری از قطرات ریز و معلق در هوا پس از سرفه دو بیمار مبتلا به فیبروز کیستیک و عفونت مزمن سودوموناس آئروژینوزا نمونه گرفتند.
آنها متوجه شدند قطرات ریز حاصل از سرفه به محض تماس با هوا، به سرعت خشک، خنک و سبک می شوند و می توانند در هوا بمانند؛ این قطرات همچنین تا حدودی از طریق تماس با اکسیژن موجود در هوا از بین می روند اما تبخیر قطرات بزرگتر بسیار بیشتر طول می کشد.
این بررسی نشان داد که بیشتر قطرات ناشی از سرفه و عطسه معمولا بسیار سریع تجزیه می شوند و در نتیجه باکتری قادر به بقا در آنها نیست.
محققان متوجه شدند که بیشتر این باکتری ها در قطرات خشک و یا در یک نیمه عمر ۱۰ ثانیه ای از بین می روند اما یک زیر مجموعه کوچکتر از این باکتری نیمه عمری بیش از ۱۰ دقیقه داشت.
این موضوع نشان می دهد که برخی از باکتری های pseudomonas aeruginosa در برابر فروپاشی بیولوژیکی سریع مقاوم هستند و در نتیجه مدت طولانی در هوای اتاق باقی می مانند که در نتیجه، خطر عفونت ناشی از هوا را به ویژه برای افراد مبتلا به مشکلات تنفسی مانند بیماران مبتلا به فیبروز کیستیک ایجاد می کنند.
محققان گرچه دقیقا چرایی این اتفاق را نمی دانند، اما فرض آنها بر این است که ناحیه تولید قطرات در مسیر تنفسی و اندازه قطرات در این امر دخیل است.
