به گزارش خبرنگار حوزه میراث و گردشگری گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ شاهنامه فردوسی از گذشته تا به امروز به عنوان یک میراث معنوی باارزش کشورمان به حساب آمده و همواره جایگاه خاصی در ذهنیت فرهنگی اقشار مختلف جامعه‌مان داشته است. این کتاب شاهکار حماسی فردوسی، شاعر فارسی زبان قرن چهارم هجری بوده و نگارش آن بنا بر آنچه در تاریخ ادبیات‌مان آمده نزدیک به ۳۰ سال طول کشیده است.
این کتاب تا اندازه‌ای با گذشته، حال و آینده کشورمان درهم تنیده شده که بنا بر گفته برخی از کارشناسان، هر آنچه در خصوص تاریخ کشورمان می‌دانیم را مدیون آن هستیم.
در این میان این سؤال مطرح می‌شود که به راستی نسخه اصلی شاهنامه که به عنوان یکی از میراث‌های معنوی کشورمان شناخته شده، در کجاست؟شایان ذکر است؛ هم‌اکنون کهن‌ترین نسخه شناخته شده شاهنامه در کتابخانه ملی فلورانس ایتالیا نگهداری می‌شود البته این نسخه که قدمت آن به حدود ۸۰۰ سال قبل برمی‌گردد به گواه سخنان پروفسور پیه مونتسه، ایران‌شناس ایتالیایی و استاد زبان و ادبیات فارسی، نسخه کامل شاهنامه به حساب نمی‌آید البته در این میان برخی از منتقدان تصور کردند که این نسخه خطی، ساختگی بوده و اعتبار چندانی ندارد، ولی این ایران‌شناس ایتالیایی که دلش از این انتقاد‌ها به درد آمده بود بیان کرد که نسخه خطی شاهنامه که در کتابخانه فلورانس ایتالیا نگهداری می‌شود دست نوشته فارسی اصیل، کهن و قشنگ است.
بعد‌ها آیدین آغداشلو، کارشناس خط نیز به بررسی این نسخه خطی پرداخت و اصالت تاریخی آن را قطعی دانست.
در اینجا باید گفت: با مروری بر آثار دیگری که به عنوان میراث‌های معنوی جامعه ما شناخته می‌شوند متوجه می‌شویم که کهن‌ترین نسخه دیوان محتشم کاشانی نیز در موزه ملی پاکستان نگهداری می‌شود. این نسخه در سال 994 هجری قمری کتابت شده است.
گفتنی است؛ با پذیرش این مبحث که محتشم کاشانی در سال ۹۹۶ هجری قمری درگذشته متوجه خواهیم شد نسخه دیوان وی که در موزه ملی پاکستان نگهداری می‌شود، در زمان حیات وی کتابت شده است.
یادآور می‌شود؛ کهن‌ترین نسخه دیوان محتشم کاشانی دربرگیرنده دو عنوان از دیوان‌های محتشم بوده که یکی در آغاز کهنسالی و دیگری در زمان جوانی این شاعر تدوین شده‌اند.
در این میان کتاب قانون ابوعلی‌سینا در مقایسه با سایر کتاب‌های ارزشمند ایرانی وضعیت آشفته‌تری دارد به گونه‌ای که بر اساس اخرین اطلاعات به دست آمده در حالی که مدیر موزه بوعلی سینای همدان مدعی نگهداری قدیمی‌ترین نسخه خطی این کتاب در موزه بوعلی سینا بوده، دکتر ولایتی از نگهداری آن در لنینگراد خبر می‌دهد و دکتر نجف‌قلی حبیبی نیز می‌گوید این نسخه در دانشگاه تهران است.
شایان ذکر است؛ نسخه اصلی کتاب «قانون» در پنج فصل به زبان عربی تدوین شده و تاکنون به زبان‌هایی، چون لاتین، فرانسه، آلمانی، انگلیسی، ازبکی، عبری، فارسی واردو ترجمه شده است.
خاطرنشان می‌شود؛ کهن‌ترین نسخه‌های کتاب‌های دیوان حافظ، بوستان و گلستان سعدی به ترتیب در موزه انجمن آسیایی کلکته و کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی نگهداری می‌شوند.
انتهای پیام/
