۱۳۷ سال پیش در چنین روزی (۲۷ ژوئن ۱۸۸۰) در ایالت آلابامای آمریکا، هلن کلر، نویسنده، فعال سیاسی و سخنران ادبی، چشم به جهان گشود.
انسان موجود عجیبی است که قادر است باورنکردنی‌ها را ممکن کند، آرزوها را واقعیت ببخشد و از واقعیت‌های آن افسانه بسازد. انسان لزوما با لشکرکشی‌های عظیم یا ساخت سازه‌های غول‌پیکر اعجاب نمی‌آفریند؛ گاه این موجود خاکی در کمال حقارت در برابر عظمت هستی، با اراده خود نوعی شگفتی خلق می‌کند که حتی شاید تصور آن عجیب باشد.
۱۳۷ سال پیش در چنین روزی (۲۷ ژوئن ۱۸۸۰) در ایالت آلابامای آمریکا، کودکی چشم به جهان گشود و خانواده‌ای را غرق شادی کرد. اما این شادی تنها ۱۸ ماه به طول انجامید؛ چراکه دست تقدیر، سرنوشت سختی برای این دختربچه در نظر گرفته بود. درست زمانی که او تنها ۱۸ ماه از عمر خود را سپری کرده بود، بیماری مننژیت نعمت بینایی و شنوایی این دختربچه را از وی ربود؛ گویی تقدیر او را به مبارزه طلبیده بود. در کنار تمام ناراحتی‌هایی که خانواده این کودک به سبب بیماری فرزند کوچکشان تحمل کردند، قبول این واقعیت نیز برای آن‌ها بسیار دشوار بود که فرزندشان هیچ‌گاه نخواهد توانست ببیند و بشنود و همچنین به سبب این وضعیت هیچ‌گاه قادر به سخن گفتن نخواهد بود.
نام این کودک هلن کلر بود؛ کودکی که همه تصور می‌کردند زندگی وی تباه شده است و تنها باید وی را تحمل و پرستاری کنند تا شاید روزی مرگ به کمک وی بیاید و او را از این زندگی نجات دهد. اما همان سرنوشت چراغی پیش پای این کودک روشن کرد.
۶ سال ابتدایی زندگی هلن بسیار سخت بود، حس مادری برای نجات فرزند باعث شد مادرش تحقیق و پرس و جوی بسیاری انجام دهد و سرانجام در نوشته‌های چارلز دیکنز نویسنده مشهور انگلیسی، یافت که خانمی بنام لارا بریجمن درحالی‌که نابینا و ناشنوا بوده، حدود ۵۰ سال قبل توانسته است زبان انگلیسی را فراگیرد. همین موضوع باعث شد مادر هلن به دنبال کسانی بگردد که بتواند به فرزند وی کمک کنند. زمانی که هلن تنها شش سال داشت، آن‌ها به ملاقات دانشمند بزرگ الکساندر گراهام بل رفتند. آقای گراهام بل بعد از معاینات بسیار، معلمی به نام آن سالیوان را که در مؤسسه‌ی نابینایان پرکینز در بوستون فعالیت می‌کرد برای این منظور انتخاب و معرفی کرد.
هلن کلر بعدها در خاطراتش عنوان می‌کند زندگی واقعی وی زمانی آغاز شد که برای نخستین بار در هفت سالگی، سالیوان دست‌هایش را فشرد و آموزش را برای وی آغاز کرد. با توجه به وضعیت خاص هلن، آموزش در ابتدای کار بسیار دشوار و سخت پیش می‌رفت؛ تا حدی که پدر و مادر هلن کاملا ناامید شده بودند. اما سالیوان به کار خود با ایمان ادامه می‌داد. سالیوان سعی کرد با فشار دادن علاماتی با دست خود به‌عنوان حروف بر دست هلن با وی ارتباط برقرار کند و از این راه کلمات را به وی آموزش دهد. بعد از مدتی هلن قادر شد با کنار هم قرار دادن کارت‌هایی که بخش‌های برجسته روی آن‌ها قرار داشت جمله بسازد و برای اولین بار در زندگی خود با دنیایی که آن را نمی‌دید و نمی‌توانست آن را بشنود، ارتباط برقرار کند. هلن بعدها یاد گرفت با لمس گلو و دهان افراد بتواند صحبت کردن آن‌ها را حس کند.
هلن کلر در سن ۱۴ سالگی در یک مدرسه ناشنوایان ثبت نام کرد و دو سال بعد موفق به تکمیل دوره ابتدایی شد؛ ولی باز این پایان راه وی نبود. این بار برای ورود به کالج رادکلیف اقدام کرد و با تلاش زیاد توانست در سال ۱۹۰۰ وارد کالج رادکلیف شود و چهار سال بعد از آن فارغ‌التحصیل شد.
هلن کلر بعد از ورود به کالج رادکلیف نویسندگی را آغاز کرد و آن را تا ۵۰ سال بعد ادامه داد. علاوه بر کتاب مشهور «زندگی من»، هلن کلر ۱۱ کتاب و مقاله در زمینه نابینایی، ناشنوایی، مسائل اجتماعی و حقوق زنان از خود به یادگار گذاشت. هلن کلر در کنار نویسندگی فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی بسیاری داشت که از میان آن‌ها می‌توان به تأسیس و فعالیت در مرکز ملی هلن کلر برای حمایت از افراد نابینا و ناشنوا و همچنین فعالیت‌های سیاسی در حزب سوسیالیست آمریکا اشاره کرد.
هلن کلر در ۱ ژوئن ۱۹۶۸ در سن ۸۸ سالگی و بعد از یک عمر زندگی پرثمر، چشمانی را بست که هیچ‌گاه نتوانست از آن‌ها استفاده کند و انگشتانی بی‌جان شد که برای حدود ۸۰ سال دنیای ما را به هلن کلر نشان می‌داد. رئیس جمهور وقت آمریکا جیمی کارتر، در سال ۱۹۸۰ و به مناسبت صدمین سالگرد تولد هلن کلر، ۲۷ ژوئن هر سال را به‌عنوان «روز هلن کلر» در تاریخ آمریکا ثبت کرد تا همگان هر سال یاد این موضوع بیافتند که اراده یک انسان، سرنوشت را هم می‌تواند تغییر دهد.
دیگر رویدادهای مهم ۶ تیر (۲۷ ژوئن)۱۸۴۷ - اتصال تلگراف از نیویورک به بوستون
۱۹۳۲ - عرضه تلویزیون Baird Laboratories در بریتانیا. ابعاد این تلویزیون ۹ اینچ در ۴ اینچ بود.
۱۹۵۴ - شروع به کار اولین نیروگاه اتمی متصل به شبکه‌ی جهان در شهری در جنوب مسکو
۱۹۶۷ - تأسیس اولین دستگاه ATM جهان در بانکی در انگلستان
۱۹۷۸ - اختراع خودکار با جوهر پاک شونده
۲۰۰۸ - آخرین روز کارمندی بیل گیتس در مایکروسافت
۲۰۱۲ - رونمایی سرگی برین از پروژه‌ی عینک گوگل در کنفرانس این شرکت
این مطلب در تاریخ ۶ تیر ۱۳۹۶ به‌روزرسانی شده است.
