خبرگزاری مهر، گروه فرهنگ: دیانا بلوتی رئیس بخش تصویرگری نمایشگاه کتاب بولونیا چندی قبل سفری به ایران داشت و به معرفی آثار تصویرگری برخی از هنرمندان ایتالیایی در ایران پرداخت. به بهانه حضور وی در ایران گفتگویی با او در زمینه معرفی آثار تصویرگری ایران به جهان و نیز راه‌های حضور پررنگ‌تر هنرمندان ایرانی در این نمایشگاه داشتیم.
متن این گفتگو را در ادامه می‌خوانید:
* به عنوان مدیر بخش تصویرگری نمایشگاه بولونیا، فکر می‌کنید علت موفقیت آثار هنرمندان ایرانی در این نمایشگاه و علت اقبال جهانی به آن در سال‌های اخیر چیست؟
من امسال به بهانه حضور ایتالیا در نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران به‌عنوان مهمان ویژه سفری به ایران داشتم و نمایشگاهی از تصاویر تصویرگران ایتالیایی را در ایران برپا کردم. این تصاویر زیبایی‌هایی را که بدون انحصار در چارچوب زمان خلق شده بودند، به مخاطب ارائه می‌کردند. به نظر من تصاویر ایرانی نیز مانند این تصاویر تصویرگران ایرانی هم دارای ویژگی‌های منحصر به فردی مانند آثار این نمایشگاه هستند؛ ویژگی‌هایی که آنها را بسیار خاص کرده است.
در سفر امسالم به ایران در این زمینه صحبت‌های زیادی با هنرمندان ایران کردم. به نظرم جغرافیای فرهنگی و پرسپکتیو هنری آثار تصویرگری ایرانی در این موفقیت بی‌تاثیر نبوده است کما اینکه در مورد هنرمندان کشور خودم هم این ویژگی را قائل هستم.
این دلایل باعث شده که نه تنها به باور من که باور هیئت داوران ما در نمایشگاه بولونیا نیز تصاویر و هنرمندان ایرانی در زمره بهترین‌ها در دنیا هستند. البته این را هم بگویم که هر ساله با همه گروه‌های داوری که ما در نمایشگاه بولونیا داشته‌ایم، آثار هنرمندان ایرانی در زمره آثار منتخب بوده‌اند
* فکر می‌کنید چه اتفاق مشخصی در آثار ایرانی رخ داده که همه اعضای هیئت داوران شما در بسیاری از سال‌ها دست به انتخاب آنها زده‌اند؟
به نظرم مهمترین اتفاق، برتر بودن این آثار است. آنها در فرم‌ها و ضوابط داوری ما بسیار رتبه‌های ممتازی را به دست می‌آورند.
* منظورم این بود که بهترین از نظر داوران شما باید چه ویژگی‌هایی داشته باشد؟
هر سال دیدگاه هیات داوران در زمینه تکنیک، استایل کار هنری، توانایی هنرمند و تجربه او تغییر می‌کند. ما هر ساله ۵ داور از کشورهای مختلف انتخاب می‌کنیم تا تجربه‌های حرفه‌ای مختلفی در داوری آثارمان خودش را نشان دهد و البته این انتخاب‌ها به بازاری که ما بر اساس آن اثر انتخاب می‌کنیم نیز وابسته است. داوران ما بحث‌های مختلفی برای انتخاب اثر دارند و در بسیاری از موارد انتخاب آنها حتی ما را هم سورپرایز می‌کند.
* تصویرگران ایرانی تا چه اندازه می‌توانند به هیئت داوران شما راه پیدا می‌کنند؟
خیلی کم. این مساله البته علت خاصی ندارد. انتخاب هر ساله بستگی دارد به توانایی آنها و بین کشورهای مختلف در جریان است. ما البته شرکایی داریم که سه دهه است با ما شراکت کاری دارند. این شرکا به عنوان مثال در ژاپن بسیار پررنگ حضور دارند و هر ساله نمایشگاهی از آثار برگزیده ما پس از بولونیا در ژاپن نیز برگزار می‌شود. بدون شک استمرار این دست اتفاق‌ها در انتخاب هیئت داوران ما تاثیر دارد. البته به این نکته توجه کنید ما هر سال در ترکیب هیئت داوران فقط تصویرسازان را برنمی‌گزینیم بلکه ناشران و موزه‌داران هم در این ترکیب وارد می‌شوند.
* نمایشگاه بولونیا تمایل دارد تا از ایران نیز شریک کاری داشته باشد؟
ما بیشتر از سه دهه است که با ژاپن همکاری اقتصادی داریم و حدود ۲۵ موزه در این کشور با ما همکاری دارند. نمایشگاه‌های زیادی در این کشور برگزار می‌کنیم و همچنین در کره و چین و کشورهای دیگر. ما متوجه هستیم که باید میان این حجم از نمایشگاه‌ها، در انتخاب داورانمان هم تعادلی برقرار کنیم اما توجه کنید که همکاری قوی میان نمایشگاه ما با کشورهای اروپایی و آمریکا هم هست. منظورم این است که خیلی سخت است که شما بخواهید در این جمع میان داوران نوعی تعادل ایجاد کنید و رضایت همه را به دست بیاورید.
* سوال دیگرم درباره بازار کتاب است. آثار ایرانی با وجود اینکه تصویرگری قابل توجهی دارند اما بازار قابل اعتنایی در جهان به دست نیاورده‌اند. شما فکر می‌کنید علت این موضوع چیست؟
شاید من آدمی نباشم که بتوانم در این زمینه نظر بدهم به ویژه اینکه مسئولیتی در نمایشگاه بولونیا نیز دارم. با این همه فکر می‌کنیم ناشران و تصویرگران ایرانی هستند که باید راهی برای تبادل کار با ناشران و سایر فعالان نشر جهان باز کنند.
به نظرم حضور در نمایشگاه بولونیا فرصتی است برای اینکه شما وضعیت معرفی خودتان را اصلاح کنید و بهتر از قبل بتوانید آثارتان را عرضه کنید. در نتیجه نوع معرفی شما از کارهایتان باید تغییر کند. من پیشنهاد می‌کنم به عنوان رسانه در این نمایشگاه حاضر شوید و کارهای سایر کشورها در معرفی آثارشان را ببینید. این رویت جواب سوال شما را خواهد داد.
