ماه پر برکت رمضان از جمله ماه های قمری است که نزد خدا و اولیا پروردگار بزرگ شمارده شده و بار‌ها در روایات ها نقل است که خداوند می فرمایند:« روزه تنها عملی مختص به خود است و پاداش آن هم خودم هستم.»به همین منظور هر انسان واجدالشرایطی که در صحت کامل جسم باشد روزه گرفتن به آن فرد واجب است غیر از اینکه مسافر و یا بیمار باشد.
بنا به نظرات فقها و مقام معظم رهبری هر کسی که توانایی روزه داری را ندارد می تواند یا قضای را به جای آورده و یا کفاره آن را بر طبق اعلام نظر مراجع تقلید پرداخت نماید.
در تعریف کفاره گفته‌اند: « آنچه بدان گناه را ناچیز نمایند از صدقه و روزه و مانند آن» و اگر شخصی به علت بیماری یا مسافرت و غیره روزه را افطار کرده باشد و تا رمضان سال بعد موفق به گرفتن قضای آن نشده باشد علاوه بر قضای روزه برای هر روز یک مد طعام (750 گرم آرد، گندم، برنج و...) بعنوان کفاره به فقیر بدهد و اگر بدون عذر عمدا روزه خود را باطل کرده باشد برای هر روز علاوه بر قضا 60 مد طعام به 60 مسکین باید بدهد و یا 60 روز روزه بگیرد و اگر به چیز حرامی روزه را باطل کرده است علاوه بر اطعام 60 مسکین برای هر روز، 60 روز روزه هم باید بگیرد.
در سال 95 از سوی دفتر مقام معظم رهبری و اکثریت علما و مراجع عظام تقلید، میزان کفاره‌ی یک روز قضای روزه با عذر شرعی، مبلغ ۲۰۰۰ تومان و کفاره‌ی یک روز قضای روزه‌ی عمدی، مبلغ ۱۲۰۰۰۰ تومان اعلام شده است.
بر همین اساس کسانی که قضای روزه های رمضان ۱۳۹۵ را نیز نتوانستند ادا کنند می توانند بنا به تعداد روزها کفاره آن را بپردازند.
