کد خبر: ۵۳۶۴۱۷
۸۴ بازدید
روزنامه هفت صبح - صوفیا نصرالهی: درباره مینی سریال جذاب «عداوت» که از شبکه اف. ایکس پخش شده و داستان دو ستاره هالیوود و دشمنی بین شان را روایت می کند.برای آنهایی که اهل سریال دیدن نیستند، ازجمله خودم، تماشای مینی سریال ها کار راحت تری است. ذات مینی سریال های این روزها به آثار سینمایی نزدیک تر است. این ذاتی که می گویم شامل میزانسن ها، شیوه کارگردانی، حرکت دوربین و نکات فنی می شود گرنه که در عصر طلایی تلویزیوین، بازی ها در سریال ها هم به اندازه فیلم ها درخشان است.
مدعایش فصل اول مینی سریال «کارآگاه حقیقی» که از همان نمای ابتدایی کاملا سینمایی است و می شود روی پرده بزرگ نمایش اش داد. مینی سریال «عداوت» که امسال از شبکه اف. ایکس پخش شده، علاوه بر ساختار سینمایی اش سوژه سینمایی هم دارد. درباره دو ستاره بزرگ هالیوود در دهه 30 و 40: جوآن کرافورد و بتی دیویس.
برای دیدن این مینی سریال شاید یک پیش زمینه کلی از سینمای کلاسیک نیاز داشته باشید. البته بدون آن هم داستانس ریال آنقدر کامل و روانشناختی هست که مخاطباش را خسته نکند اما اگر قصه آن سال را بدانید دانستن این جزییات برایتان جذاب تر می شود. قصه جوآن کرافورد و بتی دیویس به دوران قدرت استودیوها بر می گردد. زمانی که بازیگران تحت قرارداد استودیوها بودند و معمولا هم نقش هایشان مشخص بود. کرافورد در متروگلدوین مایر نقش زنان جذاب را در فیلم های معمولی بازی می کرد و بتی دیویس در استودیوی برادران وارنر در فیلم های متفاوت تر با نقش های متفاوت تر ظاهر می شد.
فیلم های کرافورد محبوبیت بیشتری میان مردم داشتند و دیویس بازیگر موفق تری بود. احتمالا اگر هر کدام از آنها در استودیوی خودشان می ماندند، تیرهای ترکش شان به هم نمی خورد ولی استودیوها حاکمان اصلی هالیوود بودند و بازیگران برایشان یک مشت عروسک.
روسای استودیو مهره های بازی شطرنج را حرکت دادند و جک وارنر، کرافورد را از مترو گلدوین مایر گرفت تا چماقی بالای سر بتی دیویس باشد که بیشتر اوقات با چموشی هایش باعث دردسر استودیو می شد. کرافورد در همان سال های ابتدای ورود به وارنر، اسکار بهترین بازیگر زن را برای فیلم «میلدرد پیرس» گرفت. طبیعی است که رقابت او و دیویس جدی تر شد.
سریال «عداوت» در هشت اپیزود ریشه های مختلف دشمنی میان دیویس و کرافورد را در دل داستانک های مختلف نشان می دهد اما تمرکز اصلی روی فیلم «چه بر سر بیبی جین آمد؟» است. فیلمی که دو دشمن قدیمی را کنار هم جلوی دوربین قرار داد. یک بی مووی در ژانر وحشت تبدیل به فیلمی شد که منتقدان و مردم از آن استقبال فوق العاده ای کردند و بخش زیادی از این استقبال مرهون کنار هم قرار گرفتن دو بازیگر بزرگی بود که از دوران اوج شان فاصله گرفته بودند و قرار بود این فیلم بازگشت دوباره آنها به صدر خبرها باشد. وارنر البته تئوری دیگری هم داشت: می خواست برای مطبوعات خوراک تهیه کند و چه خوراکی بهتر از دعوای همیشگی بین کرافورد و دیویس؟!
مینی سریال «عداوت» علاوه بر اینکه نقبی به یکی از قصه های جذاب هالیوود می زند، یک داستان روانشناختی درباره تاثیرات شهرت، خانواده و کودکی و چگونگی مواجهه با شکست است. این بُعد سریال حتی برای تماشاگری که فیلم «چه بر سر بیبی جین آمد؟» رابرت آلدریچ را ندیده و حتی تصوری از میزان شهرت و محبوبیت کرافورد و دیویس و اقتدار استودیوها در هالیوود ندارد هم می تواند جذاب باشد.
کرافورد مشخصا شکننده تر است. هم به دلیل پیشینه خانوادگی اش و کودکی سخت و محنت بار و هم به خاطر مسیری که طی کرده تا تبدیل به یک ستاره محبوب شده است از جذابیتش برای رسیدن به قله سینما استفاده کرده در حالی که تحصیلات آکادمیک سینمایی نداشته و به همین دلیل وقتی پا به سن می گذارد ناگهان خودش را در لبه دره نابودی می بیند و دیوانه وار حرکاتی انجام می دهد که در شان یک ستاره سینما نیست.
از آن طرف دیویس بازیگر تئاتر بوده و حتی در آن زمان هم برای بازیگرانی که از تئاتر به سینما آمده بودند، ارج و قرب بیشتر قائل می شدند. دیویس هم دوران افول را طی می کند ولی به اندازه کرافورد در برابر از دست دادن طرفدارانش نگران و مضطرب نیست. برای او جوایز و افتخاراتش مهم است. این دو روح سرگردان رو به روی هم قرار می گیرند و تمام تلاش شان را می کنند تا در فیلمی که آخرین روزنه امیدشان به شمار می رود بدرخشند. موفق هم می شوند اما «بینی جین» یک اتفاق است و قرار نیست دوباره دیویس و کرافورد را تبدیل به ستاره کند. دوره آنها تمام شده است.
یکی از تکان دهنده ترین لحظات سریال تلاش کرافورد برای دیده شدن در اسکار است. وقتی سراغ آن بنکرافت و جرالدین پیج می رود و هر دو بازیگر دلشان به حالش می سوزد. سینما کم کم پوست انداخته و شرایطی تغییر می کند و بنکرافت و پیج قرار است ستاره های دوران جدید باشند. بازیگری، جوایز و حتی محبوبیت برایشان معنای دیگری دارد.
«عداوت» سریالی روانشناختی درباره رنج و عذاب شهرت است. شهرتی که همان اندازه که لذت بخش است می تواند ترسناک و نابودکننده هم باشد. سوزان ساراندون در نقش بتی دیویس و جسیکا لنگ در نقش جوآن کرافورد، بازی های درخشانی دارند به خصوص جسیکا لنگ که مدت ها بود در فیلم هایی متوسط نقش آفرینی های متوسط از خودش نشان می داد. کاراکتر جوآن کرافورد درهم شکسته، فرصت بیشتری هم به لنگ برای عرض اندام می دهد.
پیچیده ترین و جذاب ترین لحظات سریال هم سکانس هایی هستند که دو بازیگر زن رو به روی هم قرار می گیرند و عقده ها و خشم و نفرت شان را در صورت هم پرتاب می کنند. سریالی که هوشمندانه ساخته شده با طراحی صحنه و کارگردانی شیکی که برازنده ادای دین به دو ستاره قدیمی سینماست. سریال لحظات شوخ طبعانه دارد اما وجه تراژدی ان بر لحن گاهی کمدی اش می چربد.
«عداوت» یک سطح دیگر هم دارد: نمایش دهنده جنبش های زنان در هالیوود که در نهایت منجر به قدرت کمتر استودیوها شد. البته که هنوز زنان در هالیوود به مطالبات شان دست پیدا نمی کنند. سخنرانی سه سال پیش پاتریشیا آرکت که اسکار بازیگر زن مکمل را برای فیلم «پسربچگی» برده بود و به دستمزد نابرابر زن ها اعتراض کرد و با حمایت بازیگران زن رو به رو شد نشان می دهد بی عدالتی نسبت به بازیگران هنوز هم در سینما وجود دارد.
فقط یاد گرفته اند به جای اینکه خشم شان را روی هم خالی کنند، به تهیه کننده ها و کارگردانان اعتراض کنند و پشت هم بایستند. خالقان این سریال موفق شده اند داستان دعوای دو زن را به سطح بالاتری ببرند و از دل آن حتی تاریخ دوره ای از سینما را روایت کنند.
سریال «عداوت»
• خالقان: ژافی کوهن، مایکل زم، رایان مورفی
• بازیگران: سوزان ساراندون، جسیکا لنگ، استنلی توچی، آلفرد مولینا
• رتبه در imdb، 131 میان 250 سریال برتر تلویزیون
• امتیاز در imdb: 8.7 از 10
• تعداد اپیزود: هشت
• خلاصه داستان: جوآن کرافورد و بتی دیویس که هر دو تحت قرارداد استودیوی وارنر بودند پا به سن گذاشته اند و نقش درست و حسابی به آنها پیشنهاد نمی شود و محبوبیت شان را میان مخاطبان سینما از دست داده اند. کرافورد برای بازگشت به دوران طلایی خودش کتابی پیدا می کند به نام «چه بر سر بیبی جین آمد؟» و سراغ دوست قدیمی اش آلدریچ می رود تا آن را کارگردانی کند در حالی که قرار است بازیگر رو به رو، دشمن قدیمی اش، بتی دیویس باشد.
