اولین سفر خارجی «دونالد ترامپ» در مقام رئیس جمهور آمریکا به عربستان انجام شد و آنچه در این میان بیش از هر چیز دیگری به چشم خورد یکی امضای قرارداد تسلیحاتی ۱۱۰ میلیارد دلاری (البته مجموع قراردادهای امضا شده در این سفر بیش از ۳۸۰ میلیارد دلار بود) میان عربستان و آمریکا و دیگری اظهارات تند ترامپ و «رکس تیلرسون» وزیر خارجه آمریکا علیه ایران بود.
اعراب و عطش همیشگی
در اینکه اعراب تمایل دارند تا همواره جدیدترین و پیشرفته ترین تسلیحات را از کشورهای غربی خریداری کنند شکی نیست به طوری که عربستان سعودی در سال های اخیر یکی از بزرگترین خریداران تسلیحات در جهان بوده است.
بر اساس اعلام موسسه صلح استکهلم، عربستان در سال ۲۰۱۶ میلادی با صرف ۶۳ میلیارد و ۷۰۰ میلیون دلار برای فعالیت‌های نظامی و خرید تجهیزات جنگی در لیست کشورهایی که بیشترین هزینه نظامی را دارند در رتبه چهارم قرار گرفت.
خرید تسلیحات و انبار کردن آنها تبدیل به یک تفریح برای اعراب خلیج فارس شده به طوری که هرگاه یکی از مقامات کشورهای غربی به منطقه سفر می کند در هنگام بازگشت به کشورش قراردادی را برای رونق کار شرکت های تولید کننده تسلیحات به عنوان «سوغات» به زادگاهش می برد.
تسلیحات بی مصرف
همانطور که اشاره شد کشورهای عرب حوزه خلیج فارس به خرید تسلیحات معتاد شده اند و یا به عبارت دیر گرفتار نوعی چشم و هم چشمی با یکدیگر هستند و از همین رو است که هرساله قراردادهای تسلیحاتی جدیدی را با کشورهای تولید کننده سلاح امضا می کنند اما استفاده چندانی از این تسلیحات نمی کنند.
نکته دیگر اینکه خرید این حجم از تسلیحات موجب برتری نظامی آنها نمی شود برای مثال اگر در اختیار داشتن تجهیزات و تسلیحات پیشرفته موجب برتری نظامی می شد چرا عربستان در رسیدن به هدف خود در یمن ناکام مانده در حالی که حملات ریاض و متحدانش به یمن به عنوان فقیرترین کشور خاورمیانه وارد سومین سال خود شده است؟
مثال دیگر آنکه، نوع قراردادهای تسلیحاتی آمریکا با کشورهای خاورمیانه به طوری بوده که همواره برتری تسلیحاتی رژیم صهیونیستی حفظ شود یعنی در خاورمیانه اسرائیل دارای بهترین و پیشرفته ترین تسلیحات جنگی است و کشورهای عربی هر چقدر هم که برای خرید تسلیحات هزینه کنند بازهم اسرائیل از آنها بالاتر است با این حساب چرا در جنگ ۳۳ روزه رژیم صهیونیستی با حزب الله لبنان که در سال ۲۰۰۶ انجام شد، اسرائیل تبدیل به یک بازنده بزرگ گردید؟
۱۱۰ میلیارد پاداش دشمنی با ایران
به نظر می رسد که نوعی توافق نانوشته میان آمریکا و کشورهای عرب حوزه خلیج فارس به ویژه عربستان وجود دارد و آن اینکه اتخاذ مواضع ضد ایرانی از سوی واشنگتن دارای هزینه هایی است که کشورهای عربی باید هزینه این لفاظی ها را بدهند و از همین رو هرگاه میزان اظهارات ضد ایرانی آمریکا بیشتر می شود قراردادهای چرب تری نیز با اعراب به امضا می رسد.
در این میان اما حساب ترامپ با بقیه رؤسای جمهوری آمریکا متفاوت است زیرا او ذاتا یک تاجر است و پیشتر نیز اعلام کرده که عربستان باید هزینه حمایت آمریکا از ریاض را بپردازد و بدون شک یکی از دلایل تاثیرگذار در عقد قراردادهایی به ارزش بیش از ۳۸۰ میلیارد دلار در سفر ترامپ به ریاض همین مسئله بوده است.
این نکته در توئیت جدید «محمد جواد ظریف» وزیر خارجه ایران، خطاب به مقامات سعودی و شخص ترامپ نیز به خوبی مشهود است.
ظریف با اشاره به انتقادهای شدید ترامپ، در حساب کاربری خود در توئیتر نوشته‌است: «ایران -که به تازگی انتخاباتی واقعی را پشت سر گذاشته است- توسط رئیس‌جمهوری آمریکا، در [کشوری که] مهد دموکراسی و میانه‌روی است، هدف حمله قرار گرفته است. این سیاست خارجی است یا فقط دوشیدن ۴۸۰ میلیارد دلاریِ عربستان سعودی».
دوشیدن اعراب و اسرائیل به سبک ترامپ
همانطور که اشاره شد یکی از استراتژی های آمریکا در برخورد با اعراب خاورمیانه و رژیم صهیوونیستی، حفط برتری نظامی اسرائیل در منطقه بوده است. از همین رو قرارداد تسلیحاتی ۱۱۰ میلیارد دلاری آمریکا با عربستان موجب نگرانی مقامات رژیم صهیونیستی از به خطر افتادن برتری نظامی اسرائیل شده است.
در همین رابطه «یووال اشتینیتز» وزر زیرساخت، منابع آب و انرژی رژیم صهیونیستی گفت: این (فروش سلاح به عربستان) موضوعی است که واقعا می تواند ما را دچار مشکل کند. صدها میلیون قرار نظامی امضا شده است و ما خواهان توضیح درباره آن هستیم.
اشتینیتز که در جلسه پارلمان سخن می گفت در ادامه افزود: عربستان یک کشور دشمن است و ما می خواهیم از این نکته مطمئن شویم که برتری نظامی اسرائیل در این قرارداد تسلیحاتی مد نظر قرار گرفته است.
همین امر نشان می دهد که آمریکا برای رفع نگرانی های صهیونیست ها احتمالا از عقد قراردادهای نظامی جدید و افزایش کمک های نظامی به تل آویو سخن خواهد گفت و این یعنی با یک تیر چند هدف زدن چون ترامپ با اتخاذ رویکرد ضد ایرانی هم توانسته قرارداد جدید نظامی با عربستان امضا کند و از این راه شرکت های تولید کننده تسلیحات در آمریکا را سرپا نگه دارد و هم با تحریک کردن صهیونیست ها آنها را وادار به خرید تسلیحات بیشتری از واشنگتن کند.
