فضایی که در برخی اوقات بی اخلاقی‌های سیاسی نیز در آن دیده شد. بدون شک این بی اخلاقی ها و فضای رقابتی جامعه را به سمت یک دو قطبی پیش برد که این موضوع می تواند به وحدت جامعه لطمه بزند. در همین راستا برای جویا شدن از آخرین تحولات سیاسی و راهکاری برای دور شدن از فضای رقابتی در دوران پسا انتخاباتی به‌سراغ«ناصر ایمانی» رفتیم که مشروح گفت وگوی «قانون» با این فعال سیاسی اصولگرا را در ادامه می خوانید.
ارزیابی شما از حضور پرشور مردم در دو انتخابات مهم ریاست جمهوری و شورای شهر چیست؟
به هر حال این دوره از انتخابات ریاست جمهوری نیز در کشور برگزار شد و خدارا شاکریم که انتخاباتی پرشور و رقابت جذابی بود. این موضوع یک نکته مثبت برای کارنامه کشور است. صرف نظر از اینکه چه کسی پیروز شد و چه کسانی شکست خوردند، پیروز واقعی در این انتخابات مردم ایران و نظام جمهوری اسلامی هستند. مسئولان نظام باید از این امتیاز که در اثر حضور پرشور آحاد ملت در پای صندوق های رای ایجاد شده به بهترین شکل ممکن استفاده کنند. این حضور را می توان از دو بعد داخلی و خارجی نگاه کرد. خارج نشینان و بیگانگان با این حضور متوجه خواهند شد که توطئه‌های‌شان علیه نظام جمهوری اسلامی بدون فایده بوده است. از لحاظ ایدئولوژیک نیز این حضور بیانگر اعتمادی است که مردم به صندوق رای دارند و این موضوع، نکته قابل توجهی است. شما می دانید که بخشی از جامعه به برخی از رفتارهای حکومت یا برخی ارگان ها اعتماد آنچنانی ندارند اما همین جمعیت به صندوق های رای اعتماد کردند و باید برای آن ارزش و احترام قایل شد.
با توجه به پایان رقابت انتخاباتی و تعیین رییس دولت دوازدهم، فضای سیاسی کشور باید به چه سمتی حرکت کند تا دو قطبی پیش آمده در جریان رقابت انتخاباتی از بین برود و یک فضای رفاقتی توام با وحدت در کشور حاصل شود؟
بسیار سوال زیبا و خوبی را مطرح کردید و از روزنامه «قانون» با سمت و سوی سیاسی که دارد، انتظار نمی رفت در این برهه این سوال را مطرح کند. اینکه شما از رفاقت حرف می زنید بسیار جالب است!شما در حال حاضر باید بگویید دیدید کاندیدای مورد نظر ما پیروز شد و کری‌خوانی‌های اینچنینی را مطرح کنید! نکته‌ای که باید مورد توجه قرار گیرد این است که دو قطبی‌شدن فضای انتخابات قابل قبول نیست. در این دوره بیشتر تلاش شد تا فضای سیاه و سفید برای رقابت به وجود بیایدکه این فضای سیاه و سفید آثار خودش را پس از انتخابات نشان خواهد داد. یعنی برخی از آن کسانی که نامزد مورد نظرشان پیروز شد، دست به شادمانی می زنند و برای هواداران رقبای‌شان خط و نشان می کشند. از آن طرف طرفداران کاندیدهایی که رای نیاوردند، دچار نوعی دلخوری، یأس و نا امیدی می شوند که این فضا، فضای خوبی برای کشور نیست. باید به گونه‌ای رفتار و برنامه ریزی شود که به سرعت از این فضا عبور کنیم و وحدت و یکپارچگی ملی آسیب نبیند. یکی از بهترین کارهایی که می‌شود کرد از طریق نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری است،به خصوص نامزدی که رای آورده است. روحانی باید به گونه ای رفتار کند که طرفداران کاندیدای بازنده، احساس سرخوردگی نکنند و تصور نداشته باشند که دوران تاریکی برای‌شان آغاز شده‌است. روند باید به گونه‌ای باشد که طیف بازنده نیز از پیروزی روحانی احساس رضایت کنند. این رفتار کاندیدای پیروز یک الگوی رفتاری صحیح برای جامعه است، نه تنها در این انتخابات بلکه در همه انتخابات‌ها باید مورد استفاده نامزد پیروز قرار بگیرد. این حرکت از این جهت اهمیت دارد که به سرعت از این فضای دو قطبی که توسط کاندیداها برای جمع آوری رای ایجاد شده عبور می کنیم و کشور به وضعیت عادی بر می گردد که در آن حالت، همه احساس پیروزی و شادمانی می کنند. چه مردمی که به کاندیدای پیروز رای دادند چه افرادی که نامزد مورد نظرشان در انتخابات رای نیاورده است.
برخی تحلیلگران مطرح می کنند که با توجه به اینکه حجت‌الاسلام رئیسی حدود 37 درصد از آرای مردم را اخذ کرده است، باید از افرادی که در ستاد او فعالیت می کنند و به نوعی در این مدت منتقد دولت بودند در کابینه استفاده شود. نظر شما درباره این موضوع چیست؟
این پیشنهاد به نظر من نه منطقی است نه امکان اجرایی شدن دارد. رییس جمهور باید کابینه اش را با توجه به سلیقه خودش انتخاب کند و البته بعد از آن نیز در مورد اتفاقات پیرامون پاسخگو باشد. من معتقدم اگر رییس‌جمهور مستقر به جای استفاده از منتقدان و مخالفانش در کابینه و دولت مد نظرش، به منتقدان خود احترام بگذارد و آن‌ها را تحقیر نکند و به انتقادهای آن‌ها توجه کند و آن‌هایی را که صلاح می داند، اجرایی کند تا بسیاری از مشکلات حل شود.بدون شک اقلیت، انتظار حضور در کابینه را ندارد. از طرفی دولت ائتلافی شکل نگرفته که جریان رقیب بخواهد سهم‌خواهی کند. متاسفانه برخی از صحبت های آقای روحانی در این دو سه هفته منتهی به انتخابات ریاست جمهوری نگرانی هایی ایجاد می‌کرد که مخالفان دولت او نباید تریبون داشته باشند و این موضوع نگرانی و اضطراب را بیشتر می کند. مطرح شدن موضوعاتی مانند اینکه مخالفان از کجا پول آورده‌اندکه دولت را تخریب می کنند نباید جایگاهی در ادبیات رییس جمهور داشته باشد. گذشته از این صحبت ها که از روحانی در دوران انتخابات شنیده شد، در چهارسال گذشته نیز در این زمینه نقطه ضعف جدی در دولت وجود داشت. آقای روحانی منتقدان را انسان‌هایی پست و حقیری تلقی کرده و مرتب آن ها را تحقیر می کند. این موضوع بر هم زننده فضای روانی جامعه است. حال که روحانی رییس جمهور شده است نباید بنا را بر این بگذارد که با توجه به کاهش آمار رای دهندگان به رقیب او که در دوره قبل 49 درصد بودند و دراین دوره به 39 درصد کاهش پیدا کرده‌است، میزان منتقدان نیز کمتر شده‌است. آرا نشان می دهد منتقدان دولت حدود یک سوم جمعیتی است که در انتخابات شرکت داشته و این تعداد، جمعیت کمی نیست. اگر به این افراد توجه و به آن‌ها احترام گذاشته شود و به نظرات و انتقادات آن ها توجه شود بخش عمده ای از مشکلات حل خواهد شد.
قانون
