آيا اصلاً وقتى براي ظهور تعيين شده است؟ آيا بيان نشانه هاي ظهور، نوعى تعيين وقت نيست؟ آيا جملاتى همچون"ظهور نزديك است" نوعى تعيين وقت محسوب نمى شود؟ آيا تحليل هايي همچون ظهور صغرىٰ و كبرىٰ، تعيين كردن زمانى براي ظهور نيست؟... اين سوالات و سوالاتى مشابه در سالهاي اخير بسيار مطرح شده و هنوز هم مطرح است و متأسفانه بخاطر عدم تبيين كامل آن موجب انحرافاتى شده و مدعيان دروغينى ظهور كرده اند و خود را با عناوينى چون ظهور يمانى يا سيد خراسانى يا ...به عنوان مقدمه ظهور مطرح كرده و تطبيق هايي بين روايات با بعضي رويدادهاى خاورميانه نموده و عده اي را فريفته اند...
مهم ترين اصل در برخورد با چنين جريان هاي انحرافى، نهى صريح از هرگونه تعيين وقت براي ظهور است.شخص امام عصر ارواحنا فداه ، در عبارتى صراحتاً اعلام فرمودند كه زمان ظهور ، فقط در اختيار خداست و تعيين كنندگان وقت براي ظهور، دروغگو هستند: "أمّا ظُهُورُ الْفَرَجِ فَإنَّهُ اِلىَ اللّه ِ وَ كَـذِبَ الْوَقـّاتـُونَ"...
مطابق اين فرمايش بايد باور داشت نه وقتى براي ظهور تعيين شده و نه اساساً كسي مى تواند وقتى براي ظهور تعيين نمايد.بنابر اين به صراحت بايد گفت: بيان هرگونه علائم و نشانه هاي ظهور، اگر منجر به نوعى تعيين وقت شود، نيز انحرافى است و گوينده اش دروغگو محسوب مى گردد.مثلاً اگر كسي بگويد:ظهور نزديك است و منظورش از نزديكى اين باشد كه مثلاً در ده سال آينده ظهور واقع مي شود نيز مشمول همين واژه " وقّاتون=تعيين كننده هاي وقت) خواهد شد و بايد او را دروغگو محسوب نمود.
اما در مورد نشانه ها و علائم ظهور بايد گفت همه آنها "بداپذير" هستند و قطعي نمي باشند. بدا پذير يعنى اينكه دست خدا در تغيير آنها باز است و به تعبير قرآن محو و اثباتش دست خداست(يمحوا الله ما يشاء و يثبت و عنده أمّ الكتاب) و خدا به مصالحى ممكن است اراده فرمايد بدون رخ دادن آنها ، ظهور را رقم زند.بر همين اساس است كه به جاي انتظار براي واقع شدن علائم ظهور يا توجيه وقايع روز با علائم ظهور، بايد منتظر هر لحظه اي ظهور شد و روايت " يصلح الله أمره في ليلة"-يعنى خداوند در يك شب امر ظهورش را اصلاح مى فرمايد-بر همين نكته دلالت دارد كه دقيقاً با روح انتظار سازگار است كه در هر لحظه و ساعتى و هر شب و روزي منتظر رويداد ظهور باشيم...
نكته آخر اينكه ،ضمن آمادگي هر لحظه اي براي ظهور، بايد اهتمام ما به انجام وظيفه باشد نه اينكه وقت خود را با تطبيق و توجيه علائم ، تلف كنيم.بايد ببينيم تكليف و وظيفه ما بر اساس منشور انتظار چيست همان را انجام دهيم، حتى اگر مقدر باشد بنابر مصالح الاهيه به اين زودي ها ظهور واقع نشود.تكليف ما از يكسو انجام وظيفه و از سوي ديگر دعا براي تعجيل فرج است.اين دوگانه يعنى دعا و انجام وظيفه، دور شدن از انحراف "وقّاتون" است.
/6262
