تبلیغات ویژه

» خرید ممبر تلگرام »طراحی سایت و سئو »خرید فالوور و لایک »ادمین حرفه ای اینستاگرام »پکیج آموزش ارزهای دیجیتال »تبلیغات در اینستاگرام »خرید پیج اینستاگرام

مطالب مهم




صله‌بخشی معاویه برای شعری در مدح علی (ع)

تاریخ انتشار : چهار شنبه 12 / 04 / 2017 مشاهده : 1 سایر خبرهای : دین و اندیشه RSS اشتراک گذاری:

صله‌بخشی معاویه , معاویه در سفری که به حج رفت از احوال دارمیه که از قبیله «بنی کنانه» بود و در حجون سکونت داشت، جویا شد.

صله‌بخشی معاویه

صله‌بخشی معاویه , معاویه پرسید آیا اگر خود علی بود چنین هدیه‌ای می‌داد؟ و دارمیه پاسخ گفت: به خدا سوگند او حتی یک تار موی این شترها را از مال مسلمانان به من نمی‏داد.

دارمیه یکی از زنان فاضل و خردمندِ زمان امیرالمؤمنین علیه ‏السلام به شمار می‏آید.
او زبانی فصیح و بلیغ و در مناظره بسیار قوی، و در ولا و دوستی حضرت علی علیه‏ السلام بسیار صادق و ثابت قدم بود.
او در مجلسی با معاویه با صداقت و صراحت از مقام والای امیرالمؤمنین علیه ‏السلام سخن گفت.

سهل بن ابی سهل تمیمی از پدرش نقل می‏کند:

معاویه در سفری که به حج رفت از احوال دارمیه که از قبیله «بنی کنانه» بود و در حجون سکونت داشت، جویا شد.
گفتند: او زنده و سالم است. فوراً دستور داد که احضارش کنند.
دارمیه زنی سیاه چهره و فربه بود، هنگامی که به مجلس معاویه وارد شد. معاویه از او پرسید:
ای دختر حام، حالت چطور است؟ دارمیه گفت:
ای معاویه، اگر به قصد عیب‏گویی مرا دختر حام خطاب کردی، بدان که من از فرزندان حام نیستم بلکه از قبیله بنی کنانه‏ ام.
معاویه گفت: راست گفتی، حال می‏دانی برای چه تو را احضار کرده ‏ام؟

دارمیه گفت: «لا یعلم الغیب الاّ اللَّه؛ جز خدا کسی غیب نمی‏داند

معاویه در توجیه احضار او گفت: تو را برای این خواستم که از خودت بشنوم
برای چه علی بن ابی طالب را دوست داشته و بغض و دشمنی مرا در دل داری،

و او را ولی و امام خود دانسته اما مرا دشمن خود می‏پنداری؟

دارمیه ابتدا عذر خواست اما با اصرار معاویه گفت: حال که مرا از گفتن آن معاف نمی‏داری، پس بدان
من از این جهت علی‏ علیه ‏السلام را دوست می‏دارم
که او در حق رعایا و ملت خود به عدالت رفتار می‏کرد، و بیت‏ المال را به مساوات تقسیم می‏نمود؛
و تو را از این جهت دشمن می‏دارم که با کسی به جنگ برخاستی
که در ولایت و حکومت‏داری از هر حیث از تو سزاوارتر بود

و چیزی که حق تو نبود، بدان دست دراز کردی

و دوستی و تولّای من نسبت به علی ‏علیه ‏السلام از این جهت است

که اولاً رسول خدا صلی الله علیه و آله او را به طور رسمی ولی و پیشوای مؤمنان قرار داد
و در ثانی او مساکین و فقرا را دوست می‏داشت و اهل دین را بزرگ می‏شمرد از این جهت او را ولی خود قرار دادم
اما دشمنی من با تو از این جهت است که خونریزی پیشه توست
و در قضاوت ستم می‏کنی و از روی هوا و هوس حکم می‏نمایی
گفت: حال تعریف کن، آیا هرگز علی را دیده ‏ای؟
دارمیه گفت: آری به خدا سوگند، او را دیده ‏ام.

صله‌بخشی معاویه

صله‌بخشی معاویه برای شعری در مدح علی (ع)

معاویه گفت: او را چگونه دیدی؟
دارمیه گفت: به خدا سوگند او را در حالی دیدم که فریفته ملک و سلطنت نشد،
و هیچ گاه نعمت و راحتی، سرگرم و غافلش نکرد، چنان که تو را مشغول و غافل نموده است.

معاویه گفت: آیا کلام و سخنی از علی شنیده ‏ای؟

دارمیه گفت: نعم، و اللَّه فکان یجلو القلب من العَمی کما یجلو الزِّیت صَدأ الطست؛
آری، به خدا قسم کلام علی علیه‌السلام ‏السلام دل‏های کور را جلا می‏داد،
همان گونه که روغن زیتون، تشت زنگار گرفته را جلا می‏دهد
معاویه گفت: راست گفتی او چنین بود، حال بگو آیا حاجت و نیازی داری؟
دارمیه گفت: اگر نیازم را بگویم، آیا برآورده می‏کنی؟

معاویه گفت: آری. دارمیه گفت: یک صد شتر سرخ مو، با یک شتر نر به همراه غلامانی که آنها را رسیدگی کنند و تیمار نمایند.

معاویه گفت: برای چه کاری این همه شتر می‏خواهی؟

دارمیه گفت: می‏خواهم از شیر آنها کودکان را تغذیه نمایم و با درآمد آن بزرگان را نگه دارم
و بدین وسیله کسب مکارم اخلاق نمایم و بین عشایر صلح و دوستی برقرار کنم.
معاویه گفت: اگر این تعداد شترها را به تو بدهم،
آیا در نظر تو منزلت من چون علی بن ابی طالب خواهد بود؟
دارمیه گفت: «سبحان اللَّه أو دونه؛ پاک و منزه است
خدا که اگر مقام و منزلتی کمتر از علی هم بخواهی، باز هم نزد من نخواهی دید

سپس معاویه این شعر را سرود:

اذ لم أعُد بِالحلم مِنی علیکم فَمَن ذا الذی بعدی یؤمَّل للِحلمِ خُذِیها هنیئاً
و اذکری فِعلَ ماجِد جزاکِ علی حَربِ العِدواةِ بالسِّلمِ
اگر من با شما حلم و بردباری نکنم، پس از من چه کسی است
که به این صفت نامیده شود؟ این هدیه (شتران) را بگیر و گوارایت باد و رفتار پسندیده
مرا به یاد داشته باش که تو را با وجود خصومت و دشمنی، پاداش صلح و آشتی دادم

صله‌بخشی معاویه برای شعری در مدح علی (ع)

آن گاه معاویه به دارمیه گفت: بدان، به خدا قسم، اگر علی زنده بود یکی از این شتران را به تو نمی‏داد.
دارمیه گفت: «لا واللَّه و لا وبرةً واحدة من مال المسلمین؛
نه، به خدا سوگند او حتی یک تار موی اینها را از مال مسلمانان به من نمی‏داد.
این جریان را شهید مطهری در بیست گفتار به صورت خلاصه آورده،
کامل آن در عقد الفرید، ج 2، ص113 تا 111 وجود دارد.

باشگاه خبرنگاران جوان

صله‌بخشی معاویه برای شعری در مدح علی (ع) اخبار مرتبط :



پیشنهاد میشه بخونید : برای مشاهده جزئیات کامل این خبر «صله‌بخشی معاویه برای شعری در مدح علی (ع)»اینجا را کلیک کنید. شفاف سازی:خبر فوق در سایت منبع درج شده و صرفا در این سایت بازنشر شده است .چنانچه به خبر فوق اعتراض دارید جهت حذف آن «اینجا» را کلیک کنید.

گزارش تخلف

تمامی مطالب از سایت های مجاز فارسی و ایرانی تهیه و جمع آوری شده است، در صورت وجود هرگونه مشکل از طریق صفحه گزارش تخلف اطلاع دهید.

اخبار برگزیده

هم اکنون میخوانند ..