ساعت: 16:30 منتشر شده در مورخ: 1396/01/20 شناسه خبر: 1079573
باور دستیابی کشوری از منطقه خاورمیانه با وجود تحریم های طولانی مدت به چرخه کامل سوخت هسته ای، آن هم با تکیه بر همت دانشمندان و نخبگان جوان داخلی، برای غرب تبدیل به کابوسی وحشتناک شد.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از شاخص سال ۱۹۲۷ میلادی، زمانی که آلبرت انشتین برای اولین بارفرمول E=MC^2 را مطرح کرده و اذعان داشت با شکافته شدن اتم، انرژی عظیمی ایجاد میشود گمان نمیبرد که این انرژی در آینده اهمیتی ایچنین پیدا کند و به مسئله اول یک کشور تبدیل شود.
در واقع نیروگاههای هستهای را میتوان مهمترین کاربرد فناوری هستهای به شمار آورد که بدون تولید گازهای آلاینده به تولید برق میپردازند همچنین تکنیکهای هستهای در حوزهٔ پزشکی، دامپزشکی و تجاری نیز به تولید محصولات کاربردی کمک شایانی کرده است.
استفاده از این انرژی در دوران سلطنت محمدرضاشاه پهلوی در ایران مطرح شد و با ایجاد سازمان انرژی اتمی و پروژه راکتور اتمی بوشهر با مشارکت مالی ایران در طرحهای فناوری سوخت اتمی فرانسه آغاز شد.
با پیروزی انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۳۵۷ این مقوله متوقف شده وجنگ ایران و عراق منجر به تغییر موضع کشورهای غربی که مخالف این انقلاب بودند شد و پیمانکار این پروژه هنگامی که تنها ۱۵%به تکمیل آن باقی مانده بود، از ادامه کار سرباز زد.
در بحبوحه جنگ ایران و عراق و کمبود شدید منابع و نیرو در کشور قراردادی با روسیه برای به انجام رساندن کار نیروگاه بوشهر امضا شد که کار آن هنوز ادامه دارد و چند بار زمان پایان پروژه به تعویق افتاده است.
ایران در سال ۱۹۶۸، پیمان عدم تکثیر سلاحهای هستهای (N.P.T) را پذیرفت و در سال ۱۹۷۰، آن را در مجلس شورای ملی به تصویب رساند.
اگر چه ایران از دیدگاه قوانین آژانس بین المللی انرژی اتمی و همچنین از نقطه نظر پیماننامه منع گسترش سلاحهای هستهای حق تحقیق و استفاده صلحآمیز از فنآوری هستهای را داشته اما کشورهای غربی به رهبری آمریکا سعی داشتند که ایران را برای همیشه از هرگونه استفاه از فناوری انرژی هستهای منع کنند.
غنی سازی اورانیوم برای اولین بار توسط ایران
با وجود همه این تلاش ها در تاریخ ۲۰ بهمن ۱۳۸۱ محمد خاتمی، رئیس جمهور وقت ایران، خبر از تهیهٔ سوخت هستهای توسط متخصصین ایرانی برای نیروگاههای هستهای ایران داد.
و در ۲۰ فروردین ۱۳۸۵ محمود احمدینژاد رئیسجمهور وقت ایران، اعلام کرد که ایران موفق به غنیسازی اورانیوم به میزان ۳٫۵ درصد شدهاست.
در تاریخ ۲۶ بهمن ۱۳۹۰ نیز احمدی نژاد خبر ساخت میله سوخت هستهای ۲۰ درصد غنی شده و بارگذاری آن در رآکتور تحقیقاتی ۵ مگا واتی تهران را رسانه ای کرد.
این خبر در حالی موجی از خوشحالی را در تمامی مردم ایجاد کرده بود که سخنگوی کاخ سفید در مقابل این توانمندی ایرانیان، آنان را تهدید به منزوی تر شدن در جامعه جهانی و اعمال تحریمهای بیشتر سیاسی و اقتصادی کشور کرد.
دو سال بعد مصادف سالگرد فناوری هسته ای محمود احمدی نژاد خبر آغاز نصب ۶۰۰۰ سانتریفیوژ جدید در نطنز را رسانه ای کرده و جنجال هاى خبرى بسیاری در فضاى رسانه اى داخلى و خارجى به راه افتاد.
باور دستیابی کشوری از منطقه خاورمیانه با وجود تحریم های طولانی مدت به چرخه کامل سوخت هسته ای، آن هم با تکیه بر همت دانشمندان و نخبگان جوان داخلی، برای غرب تبدیل به کابوسی وحشتناک شده بود و این نوید دهنده اراده ملت سربلند ایران برای فتح قلههای علمی و رسیدن به استقلال کامل در آینده بود.
به شهادت رساندن دانشمندان هستهای حربه ای از سوی دشمنان
تا جایی که برای توقف فعالیت های غنی سازی ایران قطع نامههای متفاوتی چون ۱۷۳۷، ۱۶۹۶ و ۱۷۴۷ را در شورای امنیت سازمان ملل تصویب کرده و همچنین دانشمندان هستهای ایران همچون مصطفی احمدی روشن، دکترمسعود علیمحمدی، دکتر مجید شهریاری، مهندس داریوش رضایینژاد و رضا قشقایی را برای متوقف ساختن این شتاب در زمینه فناوری هسته ای به شهادت رساندند.
سرانجام پذیرش برجام
پس از پیروزی حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری ایران به منظور تغییر در سیاست خارجی تصمیم به مذاکره با گروه ۱+۵ گرفته شد و پس از برگزاری چندین دوره مذاکرات در ژنو، لوزان و وین تصمیم نهایی تحت عنوان برجام مطرح شد.
در روز سهشنبه ۲۳ تیر ۱۳۹۴ توافق جامع هستهای وین که در اصطلاح برنامه جامع اقدام مشترک یا ” برجام ” نامیده میشد، در وین اتریش بین ایران، اتحادیه اروپا و گروه ۱+۵ منعقد شد.
تحت این توافق، ایران ذخایر اورانیم غنی شده متوسط خودش را پاکسازی کرده و ذخیرهسازی اورانیوم با غنای کم را تا ۹۸ درصد قطع میکند و تعداد سانتریفیوژها را حدود دوسوم و حداقل برای ۱۵ سال کاهش میدهد.
برای ۱۵ سال بعد، ایران موافقت کرده است که اورانیوم را بیش از ۳٫۶۷درصد غنیسازی نکند یا هیچ تأسیسات غنی سازی اورانیوم جدید یا رآکتور آبسنگین جدیدی را نسازد.
علاوه برآن فعالیتهای غنی سازی اورانیوم به مدت ۱۰ سال به یک تک ساختمان که از سانتریفیوژهای نسل اول استفاده میکند محدود خواهد بود و دیگر تأسیسات نیز طبق پروتکل الحاقی آژانس بینالمللی انرژی اتمی برای اجتناب از خطرهای تکثیر سلاحهای اتمی تبدیل خواهند شد.
تمدید تحرمعای ۱۰ ساله علیه ایران بعد از برجام
در نتیجه این توافقنامه که تاییدیه پایدار متعهدین آن را به همراه داشته و لذا ایران باید از تحریمهای شورای امنیت ملل متحد، اتحادیه اروپا و ایالات متحده بیرون آمده و تمامی تحریمهای صورت گرفته علیه ایران لغو می شد.
اما آیا تحریمهای صورت گرفته علیه ایران لغو شده است؟ آیا ایران می تواند دربازار جهانی با بانکهای خارجی مراوده داشته باشد؟ آیا برجام آنچنان که انتظار می رفت توانست به بهبود وضع معیشتی جامعه کمک کند؟
به فاصله چندین ماه بعد از پذیرش برجام مجلس نمایندگان ایالات متحده آمریکا که اکثریت آن در اختیار جمهوریخواهان است تحریم ۱۰ ساله علیه سرمایهگذاران خارجی در بخش نفت و گاز ایران را برای یک دوره ۱۰ ساله دیگر تصویب کرد.
انتقاد رهبر از عجله در انعقاد برجام
رهبر جمهوری اسلامی ایران، آقای خامنهای روز یکشنبه هفتم آذر ماه سال ۹۵ در دیدار فرماندهان و مسئولان نیروی دریایی ارتش با تاکید بر «اهمیت به سرانجام رساندن برنامهها» و «استحکام و پرهیز از شتابزدگی در کارها» گفت: «در مذاکرات هستهای بحثهای فراوانی راجع به تحریمها شد، اما اکنون در کنگره آمریکا، مسئله تمدید تحریمها را مطرح میکنند و مدعی هستند که اینها، تحریم نیست، بلکه تمدید است!»
رهبر ایران افزود: «شروع کردن یک تحریم با دوباره شروع کردن آن پس از پایان زمانش فرقی نمیکند و این دومی نیز تحریم و نقض تعهدات قبلی از سوی طرف مقابل است.»
برجام ترمز انرژی هسته ای را کشید
محمدجواد لاریجانی دبیر ستاد حقوق بشر قوه قضاییه در مصاحبه با افکار نیوز بیان کرده است که یک ضعف و ضرر بزرگ برجام، این است که خط پایانی بر صنعت هستهای شد و من در جایی گفته بودم که برجام، ترمز انرژی هستهای ما را کشید؛ هنوز هم بر همین اعتقادم.
لاریجانی با اشاره به اینکه من تعجب میکنم مسئولین مذاکرات میگویند اگر طرف مقابل نقض برجام کرد، ما به سرعت به وضعیت قبل از برجام برمیگردیم، گفت: چگونه میشود وقتی قلب راکتور را برداشتهایم و از کار انداختهایم و تعداد سانتریفیوژهایمان را کاهش دادهایم، به وضعیت قبل از برجام برگردیم؟ مگر وضعیت قبل از برجام ما چیزی است که الآن شاهد آن هستیم؟
و در پایان این سوال پیش خواهد آمد که آیا روز فناوری هستهای با وجود پذیرش برجام تنها به عنوان نامی در تقویم برای آیندگان خواهد ماند؟ یا همچون سالهای گذشته روزی برای ارائه دست آوردهای جدید در زمینه فناوری هسته ای می باشد؟
انتهای پیام/