به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ منیژه آرمین داستان‌نویس و روان‌شناس ایرانی است که به پیکره‌سازی و سفال‌گری نیز اشتغال دارد. عضویت در هیئت مدیره گروه آبی بیکران هنر، همکاری با مجلات زن روز، پگاه، ندا، ادبیات داستانی و پیام زن، بازرسی انجمن هنرمندان سفالگر معاصر، عضویت هیئت علمی انجمن قلم، عضویت شورای سیاستگذاری دو سالانه هشتم سفال، دبیری نمایشگاه ملی بزرگ زنان سفالگر ایران، در کارنامه‌اش به چشم می‌خورند. از وی در سال ۱۳۶۴ در بخش ادبیات دفاع مقدس تقدیر شد.
آرمین همچنین دبیر علمی نهمین جایزه ادبی جلال آل احمد بود. از آثار این نویسنده می‌توان به شانزده سال، کیمیاگران نقش، بوی خاک، شب و قلندر، شباویز، سرود اروند، مکاشفه از دیار چین افتاد روی پری و از زمزمه های مادرم الهام گرفتم، اشاره کرد. به بهانه نوروز با وی گفتگو کردیم.
* مهمترین اتفاق سال 95 از نظر شما چه بود؟
حادثه ساختمان پلاسکو مهمترین اتفاق سال 95 بود.
* برای سال 96 چه آرزویی دارید؟
امیدوارم در سال 96 چنین حادثه های تلخی مانند پلاسکو پیش نیاید که در آن افراد زیادی داغدار شدند.
* از بین سین های سفره هفت سین کدام را بیشتر دوست دارید؟
سمنو را دوست دارم.
*برنامه تان برای سال آینده چیست؟
کتاب «شانزده سال» حدود 20 روزی است که چاپ شده است. هم اکنون مشغول نوشتن کتاب چهارم هستم. یعنی همین چهارگانه ای که به تاریخ معاصر در آن توجه می کنم. در سال آینده نیز نگارش آن را ادامه می دهم.
* دوست دارید در سال آینده برای ادبیات چه اتفاقی بیفتد؟
دوست دارم برای نویسنده‌ها ارزش بیشتری قائل شوند و برای فرهنگ کتابخوانی واقعا یک اقدام جهادی بشود. به خصوص از طرف رسانه ها تا مردم برای کتابخوانی ترغیب شوند. اگر معرفی درستی از کتاب‌ها شود، مردم به سمت کتاب می‌روند.
انتهای پیام/
