تغییر ساعت تابستانی یا صرفهجویی در زمان نور روز (DST) ـ در بیشتر کشورها با نام ساعت تابستانی نامیده میشود
به تغییر ساعت در منطقه های زمانی گفته می شود که موجب طولانی تر شدن روز در عصر و کوتاه تر شدن آن در صبح میشود. این تغییر معمولاً در ابتدای بهار هر سال انجام و در پاییز نیز به حالت عادی بازگردانده می شود. بسیاری از کشورها برای بهینه سازی مصرف انرژی، در فصل بهار و تابستان ساعت رسمی کشورشان را قدری (معمولاً یک ساعت) به جلو می کشند، تا ساعات بیشتری از روز با ساعات کاری هم خوانی داشته باشد، و در ساعات کم تری از روز، نیاز به مصرف انرژی برای تامین روشنایی وجود داشته باشد.
بر اساس قانون جمهوری اسلامی ایران، ساعت رسمی کشور ایران نیز هر سال در ساعت 24 روز اول فروردین ماه یک ساعت به جلو کشیده میشود و در ساعت 24 روز سی ام شهریور به حال سابق برگردانده میشود. آقای محمود احمدی نژاد رییس جمهور سابق، مهر ماه سال 1386 قانون تغییر ساعت رسمی کشور را که پس از تصویب در مجلس شورای اسلامی به تایید شورای نگهبان رسیده بود را برای اجرا به معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور ابلاغ کرد.
ساعت رسمی کشور یک ساعت به عقب می رود
ساعت رسمی کشور همه ساله ساعت 24 روز سی ام شهریور ماه یک ساعت به عقب کشیده می شود.
ساعت رسمی کشور یک ساعت به جلو می رود
ساعت رسمی کشور همه ساله ساعت 24 روز اول فروردین ماه یک ساعت به جلو کشیده می شود.
– تاریخچه :
ایده ابتدایی این تغییر در دوران مدرن در سال 1895 توسط جرج ورنون هادسون مطرح شد و برای اولین بار در زمان جنگ جهانی اول به اجرا درآمد. بسیاری از کشورها در زمانهای متفاوت از این شیوه استفاده کردهاند. پس از بحران انرژی در دهه 1970 میلادی، ساعت تابستانی به صورت گسترده مورد استفاده قرار گرفت و تا امروزه نیز در آمریکای شمالی و اروپا استفاده میشود.
این عمل هم مورد ستایش و هم مورد انتقاد قرار گرفته است. به دلیل بهرهبرداری از زمان پس از ساعات کاری، افزوده شدن طول روز پیش از عصر به سود خردهفروشها، مسابقات ورزشی و دیگر فعالیتها میباشد. اما میتواند برای برنامههای سرگرمی و دیگر برنامههای مرتبط مشکل ایجاد کند. در حالی که هدف ابتدایی تغییر ساعت تابستانی کاستن مصرف انرژی در ساعات اوج مصرف و کاهش استفاده از لامپ رشتهای بوده است اما شیوههای گرمایش و سرمایش مدرن تا حدود زیادی متفاوت است و به همین دلیل تحقیق در مورد چگونگی تاثیر این شیوه بر مصرف انرژی اغلب محدود و متناقض است.
تغییر ساعت تابستانی امروزه با چالشهای دیگری نیز روبرو شده است. پیچیدهتر شدن حفظ زمان موجب اختلال در ملاقاتها، پرداخت صورتحسابها، حسابرسی، تجهیزات پزشکی و تجهیزات سنگین و همچنین الگوی خواب افراد میشود.نرمافزارها به طور معمول میتوانند ساعت را به طور خودکار تنظیم کنند، اما این قابلیت به خصوص در زمان تغییر ساعت تابستانی بیشتر محدود و دارای خطا است.
+ عضو تلگرام آسمونی شوید: کانال تلگرام