به گزارش خبرنگار حوزه میراث و گردشگری گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ واژه نوروز به روزی اطلاق می‌شود که در آن همه به پیشواز سال نو می‌روند و به انتظار اتفاقات و رخدادهای جدید می‌نشینند. مردم کشورمان در این روز شوق و شور خاصی را تجربه می‌کنند و اگرچه نوروز هر سال تکرار می‌شود؛ اما چون در فرهنگ ما اصالت داشته هرگز در نظر مردم تکراری و خسته‌کننده جلوه نمی‌کند.
بنا بر این گزارش، بنا بر آنچه در شاهنامه روایت شده، نوروز روزی است که جمشید، پادشاه اسطوره‌ای ایران در حال گذشتن از آذربایجان، بر روی تخت جمشیدی فرود آمد و با تاجی زرین بر روی تخت نشست. با رسیدن نور خورشید به تاج زرین او، جهان نورانی شد و مردم شادمانی کردند.
همچنین، به باور کردها قیام کاوه آهنگر و پیروزی او بر ضحاک را جشن نوروز نامیده‌اند.
شایان ذکر است؛ برخی از روایت‌های تاریخی، آغاز نوروز را به بابلیان نسبت می‌دهند. بر طبق این روایت‌ها، رواج نوروز در ایران به سال ۵۳۸ (قبل از میلاد) یعنی زمان حمله کوروش بزرگ به بابل بازمی‌گردد. همچنین در برخی از روایت‌ها، از زرتشت به عنوان بنیانگذار نوروز نام برده شده است. البته تا به امروز منشأ و زمان پیدایش این روز باستانی به درستی معلوم نشده است.
در این میان باید گفت منطقه‌ای که در گذشته در آن جشن نوروز برگزار می‌شد، امروزه شامل چند کشور می‌شود و همچنان در این کشورها جشن گرفته می‌شود. برخی آیین‌های نوروز در این کشورها با هم متفاوتند. برای نمونه در افغانستان سفره «هفت‌میوه» می‌چینند اما در ایران سفره هفت‌سین می‌اندازند. شباهت و نزدیکی آیین‌های نوروز در جمهوری آذربایجان به آیین‌های نوروز ایران بیشتر از کشورهای دیگر است.
یادآور می‌شود در سال‌های اخیر بنا به پیشنهاد جمهوری آذربایجان، مجمع عمومی سازمان ملل روز نوروز با ریشهٔ ایرانی را در تقویم خود جای داد و 21 ماه مارس مصادف با اول فروردین ماه را تحت عنوان فرهنگ صلح مختص به برگزاری جشن ویژه این روز کرد. پیش از آن در تاریخ 8 مهر ۱۳۸۸، نوروز به پیشنهاد ازبکستان توسط سازمان علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد، به عنوان میراث معنوی، به ثبت جهانی رسیده بود.
خاطرنشان می‌شود در 7 فروردین ۱۳۸۹ همزمان با برگزاری نخستین دورهٔ جشن جهانی نوروز در تهران، این شهر به عنوان «دبیرخانهٔ نوروز» شناخته شد.
انتهای پیام/
