“والنتینا ترشکووا” اولین زن فضانورد جهان زمانی که ۲۶ سال داشت از میان بیش از ۴۰۰ نامزد زن برای انجام نخستین پرواز فضایی انتخاب شد و در ۱۶ ژوئن سال ۱۹۶۳ با فضاپیمای “وستوک-۶” به فضا رفت. دو سال پیش از این تاریخ “یوری گاگارین” هموطن وی نخستین انسانی بود که با سفینه وستوک به فضا رفته بود.
والنتینا با سفینه اش در این سفر ۴۸ بار دور کره زمین را پیمود؛ سفر وی به فضا ۷۰ ساعت و ۴۱ دقیقه طول کشید و مسافتی معادل دو میلیون کیلومتر را پیمود. او پس از این که حدود سه شبانه روز را در ماورای جو کره زمین سپری کرد، روز ۱۹ ژوئن ۱۹۶۳ به زمین بازگشت.
وی پس از این که سفینه اش وارد جو شد و به زمین نزدیک گردید در فاصله ۷۰۰۰ متری سطح زمین با چتر نجات بر فراز آلتایی از سفینه اش بیرون پرید و در منطقه “کاراگاندا” در قزاقستان امروزی فرود آمد.
این تنها سفر این فضانورد زن شوروی به فضا بود، پس از وی تا سال ۱۹۸۲ دیگر هیچ زن فضانوردی به فضا نرفت، تا این که در این سال “سووتلانا ویتسکایا” فضانورد زن شوروی به یک سفر فضایی رفت.
زن فضانورد
“والنتینا” لحظاتی قبل از پرواز با فضاپیمای “وستوک-۶” در ۱۶ ژوئن ۱۹۶۳؛ در خاطرات ترشکووا آمده است که زمانی‌که یوری گاگارین به فضا رفت، مادر والنتینا به او گفت که فضانورد بعدی باید زن باشد و همین الهام‌بخش او برای رفتن به فضا شد.
“والنتینا ترشکووا” برای به دست آوردن آمادگی سفر به فضا مورد آزمایشات پزشکی خاص قرار می گیرد؛ او در جوانی به پرش با چتر نجات پرداخت و نخستین پرش با چتر را در ۲۲ سالگی انجام داد. این سابقه باعث شد تا در سال ۱۹۶۱ در گروه فضانوردان روسیه عضو شود و دوره کامل آمادگی برای پرواز در فضاپیماهای نوع وستوک را گذراند.
والنتینا برای به دست آوردن آمادگی جسمانی سفر به فضا دوچرخه سواری می‌کند. آموزش‌ها و تمرین‌ها برای سفر به فضا یک سال و نیم طول کشید؛ این آموزش ها شامل پرواز در حالت بی‌وزنی، آزمون‌های تنهایی، آزمایش نیروی گریز از مرکز، درس‌های نظری درباره‌ی موشک‌ها و مهندسی و طراحی فضاپیماها، ۱۲۰ پرش با چتر، و آموزش خلبانی میگ بود. انتخاب‌ها و آموزش‌ها همه به‌صورت مخفی و سرّی انجام می‌شدند و حتی خانواده‌های این افراد نمی‌دانستند که آنها برای برنامه‌ی فضایی آموزش می‌بینند.
والنتینا لحظاتی قبل از سفر به فضا در فضاپیمای وستوک-۶؛ در اتحاد جماهیر شوروی، همه‌ی افراد جامعه حق داشتند برای شرکت در برنامه‌های فضایی ثبت نام کنند. والنتینا که به خاطر گفته‌ی مادرش بسیار مشتاق شده بود، در یکی از این برنامه‌ها ثبت‌نام کرد و به خاطر داشتن گواهینامه‌ی چتربازی، پذیرفته شد.
والنتینا لحظاتی قبل از سوار شدن به فضاپیمای وستوک-۶ در ۱۶ ژوئن ۱۹۶۳؛ والنتینا تنها سرنشین فضاپیمای وستوک-۶ بود. فرصتی که نصیب هیچ زن دیگری نشد.
“والنتینا ترشکووا” لحظاتی بعد از فرود؛ والنتینا پس از بازگشت از سفر فضایی به تحصیل در رشته مهندسی فضایی در دانشکده‌ی ژوکُوْسکیِ نیروی هوایی پرداخت و در سال۱۹۷۷ مدرک دکتری‌اش را دریافت کرد.
“والنتینا ترشکووا” لحظاتی قبل از سفر به فضا؛ ترشکوا در طول سفر، ضمن ثبت همه‌ی اتفاقات، تصاویری از افق تهیه کرد که بعدها از آنها در کشف برخی لایه‌های جو زمین استفاده شد.
والنتینا در لباس فضانوردان آزمایشات مربوط پیش از سفر به فضا را انجام می‌دهد.
“والنتینا ترشکووا” برای پرواز به فضا آماده می‌شود؛ او حدود سه روز در مدار بود و ۴۸ بار به دور زمین گشت که تا آن زمان بیش از مجموع حضور فضانوردان آمریکایی در فضا بود
والنتینا در کنار “والریا بایکوفسکی”، فضانورد وستوک-۵ مورد آزمایش و تمرینات خاص قبل از پرواز به فضا قرار می‌گیرد.
“والنتینا” در کنار “یوری گاگارین” در حال آموزش ارتباط رادیویی
“والنتینا ترشکووا” در کنار “یوری گاگارین” به ابراز احساسات مردم پاسخ می‌دهد.
“والنتینا” با نشان شجاعت اتحاد جماهیر شوروی
مراسم استقبال از “والنتینا” در “یاروسلاول”؛ پس از ترشکوا، با اینکه برنامه‌های دیگری برای اعزام دوباره‌ی زنان به فضا وجود داشت، تا سال‌ها هیچ زنی از شوروی به فضا نرفت.
“نیکیتا خروشچف” در جشن موفقیت پرواز فضاپیمای وستوک-۶ در میدان سرخ مسکو “والنتینا” را در آغوش می گیرد؛ گفته می شود پس از پرواز وستوک۶، دولت اتحاد جماهیر شوروی از والنتینا خواست که برای جبران خدماتش به کشور درخواستی از دولت بکند. او نیز از دولت خواست که محل کشته‌شدن پدرش در جنگ را جست‌وجو و اعلام کنند. دولت این کار را انجام داد و اکنون مجسمه‌ای از ولادیمیر ترشکوا در منطقه‌ای نزدیک مرز روسیه و فنلاند نصب شده است.
“نیکیتا خروشچف”، وانتینا ترشکووا”، “پاول پاپوویچ” و “یوری گاگارین” در جشن موفقیت پرواز فضاپیمای وستوک۵ و ۶ در میدان سرخ مسکو
خروشچف و والنتینا در مراسم چشن موفقیت پرواز فضاپیمای ستوک-۶ در میدان سرخ مسکو؛ والنتینا همواره عضو فعال جنبش فمینیستی شوروی بود و این جنبش خواستار همسان شدن حقوق زنان با مردان بود.
“لئونید برژنف” نشان شجاعت به “والنتینا” اهدا می‌کند؛ همزمان نشان شجاعت بر “والری باوکوفسکی” فضانورد وستوک-۵ نیز تعلق می‌گیرد.
مراسم ازدواج والنتینا با فضانورد روس “آندریان نیکلایف” در مسکو در سال ۱۹۶۳؛ آنها یک سال بعد صاحب دختری به نام النا شدند و النا اولین کودکی بود که پدر و مادرش هردو فضانورد بودند. زندگی مشترک والنتینا و آندریان بیش از ۱۹ سال دوام نیاورد و درحالی‌که سال‌ها بود دیگر علاقه‌ای به هم نداشتند، از هم جدا شدند.
ولادمیرپوتین رئیس جمهور روسیه نشا افتخار دولت روسیه را به لباس “والنتینا” می‌زند؛ والنتینا در طول دوران زندگی‌اش در مجموع ۱۱ عنوان افتخاری، ۲۰ مدال، و ۲۰ نشان افتخار کسب کرد و همچنین شهروند افتخاری ۱۸ شهر دنیا شد. او هنوز هم زنی سرشناس و قهرمان است و الگوی زنان کشورش به شمار می‌رود.
Total
Shares
همچنین بخوانید : کشف یک کهکشان رادیویی نادر بسیار عظیم
