مشکلات گفتاری یکی از عوارض جانبی احتمالی مکیدن انگشت شست دست پس از در آمدن دندان های دائمی است.
مشکلات گفتاری یکی از عوارض جانبی احتمالی مکیدن انگشت شست دست پس از در آمدن دندان های دائمی است.
مکیدن انگشت شست دست فعالیتی عادی و تسکین بخش در میان نوزادان و کودکان خردسال محسوب می شود. مکیدن انگشت شست می تواند در نتیجه گرسنگی، بی حوصلگی، عصبانیت یا خستگی انجام شود.
به گزارش "لیو استرانگ”، بیشتر کودکان عادن مکیدن انگشت شست را بین 3 سالگی تا 6 سالگی ترک می کنند. اما کودکانی که همچنان به مکیدن انگشت شست دست خود ادامه می دهند ممکن است با عوارض جانبی منفی مواجه شوند.
مشکلات دندانی
مشکلات دندانی می توانند در نتیجه تداوم مکیدن انگشت شست رخ دهند. در نتیجه مکیدن انگشت شست دندان های کودک ممکن است به درستی در یک ردیف قرار نگیرند (مال اکلوژن)، یا دندان ها ممکن است به سمت بیرون هل داده شوند و اوربایت شکل بگیرد. همچنین، سقف دهان ممکن است بدشکل شود. با توجه به شدت این مسائل، ممکن است درمان از طریق ارتودنسی نیاز باشد.
مشکلات گفتاری
مشکلات گفتاری یکی از عوارض جانبی احتمالی مکیدن انگشت شست دست پس از در آمدن دندان های دائمی است. مشکلات تراز دندان ها می تواند موجب شکل گیری صداهای نامفهوم شود. افزون بر این، مکیدن بلند مدت انگشت شست ممکن است جایگزینی رانش زبان را کند سازد. این قیبل شرایط می توانند بر بیان حروف تاثیرگذار باشند. نوک زبانی صحبت کردن نیز می تواند از آثار مکیدن بلند مدت انگشت شست باشد.
گسترش میکروب ها
میکروب ها می توانند از طریق مکیدن انگشت شست پخش شوند. کودکانی که تا سال های ورود به مدرسه به مکیدن انگشت شست خود ادامه می دهند از این طریق هر چه بیشتر در معرض میکروب ها قرار می گیرند و آنها را پخش می کنند.
شست های عفونی
کودکانی که با فشار زیاد انگشت شست دست خود را می مکند ممکن است با ایجاد زخم و عفونت در آن مواجه شوند.
طعنه شنیدن
کودکانی که تا زمان ورود به دبستان و پس از آن به مکیدن انگشت شست دست خود ادامه می دهند در معرض خطر طعنه شنیدن از دیگران قرار دارند. مکیدن انگشت شست به عنوان عادتی شایع در میان نوزادان و کودکان نوپا شناخته می شود و از این رو، کودکانی که پس از این دوران به مکیدن انگشت خود ادامه می دهند ممکن است مورد تمسخر همسالان خود قرار بگیرند.
